به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛ سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر، کم کم به نیمه راه می‌رسد و حالا می‌توان گفت، ۵۰ درصد از آثار نمایشی در بخش های صحنه‌ای و خیابانی به اجرا درآمده اند.

آثاری که حضورشان در بخش‌های بین الملل و یا داخلی خالی از حواشی نبوده و نمایش‌هایی چون «روز عقیم»، «آبی مایل به صورتی»، «پسران تاریخ» و «تنهایی پر هیاهو»؛ حرف و حدیث‌ها را در جشنواره تئاتر فجر زیاد کرده است.

به گفته شورای نظارت و ارزشیابی نمایش های سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر، اجرای نمایش «روز عقیم» با توجه به بازبینی مجدد و اصلاحیات صورت نگرفته، در جشنواره متوقف شد؛ ولی باید پرسید به چه دلیل اجرای «تنهایی پرهیاهو» اثر راه یافته از کشور فرانسه با بازی «رقصنده بیابان» در بخش بین الملل و یا «پسران تاریخ» و «آبی مایل به صورتی» چنین سرنوشتی را پیدا نکردند؟ نمایش‌هایی که هرکدامشان با پرداختن به مسائل جنسی تلاش در جذب مخاطب دارند و به گفته خودشان درد جامعه را بیان می‌کنند.

سردرگمی تماشاگران جهت دیدن نمایش‌های خارجی ، جشنواره تئاتر فجر به نیمه راه رسید

اجرای نمایش «تنهایی پرهیاهو» با بازی بازیگر فیلم «رقصنده بیابان» دراولین روزهای سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر و حضور یکی از فتنه گران سال ۸۸، ما را بیش از پیش به این پرسش نزدیک می کند که «زیر پوست تئاتر کشور عزیزمان ایران چه می گذرد؟»

آنچه در پنجمین شب از اجراهای جشنواره تئاتر فجر سپری شد

به هر حال در پنجمین روز از جشنواره تئاتر فجر، «روز عقیم» متوقف شد و صدای هنجارشکنی اجرای «تنهایی پرهیاهو» به شورای نمایش رسید. همچنین در سالن ناظرزاده کاری از بلژیک با نگاهی تاریخی و البته سیاسی به روی صحنه رفت.

«دهن گنده» به کارگردانی و نویسندگی والنتاین دایننس، با مروری بر سخنرانی‌ دیکتاتورهای بزرگ دنیا و تاثیر صحبت هایشان در تاریخ هر ملت به اجرا درآمد. یکی از نکات قابل توجه در این نمایش استعمارگری جامعه سیاه آمریکا بود. به چه دلیل که بعد از هر پلاتو، بحث خودکامگی های آمریکا و نگاه جنگ طلبانه این کشورنسبت به اروپا، آسیا و آفریقا به میان می آمد.

جشنواره تئاتر فجر کم کم به نیمه راه رسیده و ۵۰ درصد از آثار نمایشی در بخش‌های صحنه‌ای و خیابانی به اجرا درآمده‌اند.

ریتم کِشدار و نبود روزنه روشنی در اجرای «دهن گنده»، کم کم صندلی ردیف های انتهایی را در میانه نمایش خالی کرد. البته نباید از زیرنویس های فارسی چشم پوشید، ترجمه هایی که گاهی بود و ناگهان ناپدید می شد و تماشاگران مجبور بودند یا فقط چشم به صحنه داشته باشند و یا تنها به ترجمه های فارسی نگاه کنند.

نمایش «دهن گنده» علی رغم آن چیزی که در ابتدای نمایش به وسیله مسئول اجرایی سالن ناظرزاده بیان شد، نگاهی سیاسی به نفوذ قدرت آمریکا در دیگر کشورهای منطقه و استعمارگری های آن داشت.

انتهای پیام/

پنجمین روز تئاتر فجر ۳۶ چگونه گذشت؟

واژه های کلیدی: جشنواره | بیابان | آمریکا | نمایش | فارسی | تاریخ | تئاتر | تنهایی | تاریخی