به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛قرآن سراسر اعجاز در زندگی مادی و معنوی هست. اگر ما آن را با معرفت تلاوت کنیم، حتماً اثرات آن را خواهیم دید. جهت آگاهی و فهم بهتر و زیاد آیات قرآن کریم هر شب تفسیر آیاتی از این معجزه الهی را جهت شما آماده می‌کنیم.
اعراف، نام دیگرش «المص» هفتمین سوره قرآن است که مکی و دارای ۲۰۶ آیه هست. در فضیلت این سوره مبارکه از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده است است: هر کس سوره «اعراف» را قرائت کند خداوند بین او و ابلیس پرده‌ای بیفکند تا از شر ابلیس در امان بماند، او در زمره کسانی است که حضرت آدم علیه السلام در بهشت او را زیارت می‌کند و در بهشت به تعداد همه یهودیان و مسیحیان به او درجات داده خواهد شد.

عبارات مهم : پیامبران – پیامبر
امام صادق علیه السلام هم فرموده است: هر که این سوره را در هر ماه یک بار قرائت کند، در روز قیامت از جمله کسانی است که هیچ خوف و ترسی و هیچ حزن و اندوهی ندارد و هر کس در روز‌های جمعه این سوره را بخواند، در زمره کسانی است که خداوند از آن‌ها حسابرسی نمی‌کند، بدانید در آن آیات محکمی هست؛ بعد آن را فرو نگذارید، لیکن آن‌ها در روز قیامت به سود قاریان خود شهادت می‌دهند.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

یَسْأَلُونَکَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّی لَا یُجَلِّیهَا لِوَقْتِهَا إِلَّا هُوَ ثَقُلَتْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَا تَأْتِیکُمْ إِلَّا بَغْتَةً یَسْأَلُونَکَ کَأَنَّکَ حَفِیٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ ﴿۱۸۷﴾
از تو در باره قیامت مى ‏پرسند [که]وقوع آن چه وقت است بگو علم آن تنها نزد پروردگار من است جز او [هیچ کس]آن را به موقع خود آشکار نمى‏ گرداند [این حادثه]بر آسمان‌ها و زمین گران است جز ناگهان به شما نمى ‏رسد [باز]از تو مى ‏پرسند گویا تو از [زمان وقوع]آن آگاهى بگو علم آن تنها نزد خداست ولى زیاد مردم نمى‏ دانند (۱۸۷)

چه زمانى قیامت برپا مى شود؟

شان نزول

به طورى که در بعضى از روایات آمده است طایفه قریش به چند نفر ماموریت دادند که به نجران سفر کنند، و از دانشمندان یهود که (علاوه بر مسیحیان) در آنجا ساکن بودند مسائل پیچیده اى را سؤ ال کنند و در بازگشت آن‌ها را در برابر پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم) مطرح سازند (به گمان اینکه پیامبر از پاسخ آن‌ها عاجز مى ماند) از جمله سؤ الات این بود که در چه زمانى قیامت برپا مى شود، هنگامى که آن‌ها این پرسش را از پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم) کردند، آیه فوق نازل شد و به آن‌ها پاسخ گفت:.
تفسیر
با اینکه براى آیه ارزش نزول خاصى ذکر شده است در عین حال پیوند روشنى نیز با آیات قبل دارد، لیکن در آیات قبل اشاره به مساءله قیامت و لزوم آمادگى براى چنین روزى شده است بود، طبعا به دنبال چنین بحثى این سؤ ال براى بسیارى از مردم پیش مى آید که قیامت کى بر پا خواهد شد، لذا قرآن مى گوید: (از تو راجع به ساعت (روز رستاخیز) مى پرسند، که در چه زمانى وقوع مى یابد)؟
(یسئلونک عن الساعة ایان مرسیها)
گرچه کلمه (ساعت) به معنى وقت آخر دنیا نیز آمده هست، ولى غالبا و به عقیده بعضى همواره در قرآن مجید به معنى قیام قیامت هست، مخصوصا پاره اى از قرائن در مورد آیه اى که در آن بحث مى کنیم این عنوان را تاءکید مى کند، مانند، جمله (متى تقوم الساعة) (کى ساعت بر پا مى شود) که در شاءن نزول وارد شده است است.
کلمه (ایان) مساوى (متى) و براى سؤ ال از وقت هست؛ و (مرسى) به اصطلاح (مصدر میمى) هست، و با (ارساء) یک معنى دارد و آن اثبات یا وقوع چیزى هست، لذا به کوههاى محکم و ثابت، جبال راسیات گفته مى شود، بنابر این جمله (ایان مرسیها) مفهومش این است در چه وقت قیامت وقوع پیدا مى کند و ثابت مى شود؟
سپس اضافه مى کند که اى پیامبر! در پاسخ این سؤ ال صریحا (بگو این علم تنها نزد پروردگار من هست، و هیچکس جز او نمى تواند وقت آنرا آشکارسازد) (قل انما علم‌ها عند ربى لا یجلی‌ها لوقت‌ها الا هو).
ولى دو نشانه سربسته براى آن بیان مى کند، نخست مى گوید: (قیام ساعت در آسمان‌ها و زمین، مسئله سنگینى است) (ثقلت فى السماوات و الارض)

چه اتفاق اى ممکن است از این سنگین‌تر بوده باشد، در حالى که در آستانه قیامت، همه کرات آسمانى به هم مى ریزند، آفتاب خاموش، ماه تاریک، ستارگان بى فروغ و اتم‌ها متلاشى مى گردند، و از بقایاى آن‌ها جهانى نو با طرحى تازه ریخته مى شود.
دیگر اینکه قیام ساعت، ناگهانى هست، و بدون مقدمات تدریجى، و به شکل انقلابى، تحقق مى یابد.
بار دیگر مى گوید: (چنان از تو سؤ ال مى کنند که گوئى تو از وقت وقوع قیامت با خبرى)! (یسئلونک کانک حفى عنها).
بعد اضافه مى کند که در جواب آن‌ها بگو: این علم تنها نزد خدا است ولى زیاد مردم از این حقیقت آگاهى ندارند که چنین علمى مخصوص ذات پاک او هست، لذا پى در پى از آن مى پرسند. (قل انما علم‌ها عند الله و لکن اکثر الناس لا یعلمون).
ممکن است بعضى از خود سؤ ال کنند به چه دلیل این علم مخصوص ذات خدا است و هیچکس حتى پیامبران را از آن آگاه نمى سازد؟
پاسخ این سؤ ال این است که: عدم آگاهى از وقوع رستاخیز به ضمیمه ناگهانى بودن و با توجه به عظمت ابعاد آن باعث مى شود که هیچگاه مردم قیامت را دور ندانند و همواره در انتظار آن باشند، به این ترتیب خود را براى نجات در آن آماده سازند، و این عدم آگاهى اثر مثبت و روشنى در تربیت نفوس و توجه آن‌ها به مسئولیت‌ها و پرهیز از گناه خواهد داشت.

انتهای پیام/

هنگامى که از پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم) راجع به قیامت پرسیدند، آیه ۱۸۷ سوره اعراف نازل شد.

واژه های کلیدی: پیامبران | پیامبر | رستاخیز | قیامت | آسمان | پیامبر | خداوند | تفسیر