• خرید کتاب از گوگل
  • چاپ کتاب PDF
  • خرید کتاب از آمازون
  • خرید کتاب زبان اصلی
  • دانلود کتاب خارجی
  • دانلود کتاب لاتین
  • خانه » خبری و خواندنی » اخبار اقتصادی و سیاسی » برخی دچار توهم شخصی هستند ، تفاوت روحانی با اصولگراها چیست؟، رمزگشایی یک اصلاح‌طلب از سکوت اصولگرایان

    برخی دچار توهم شخصی هستند ، تفاوت روحانی با اصولگراها چیست؟، رمزگشایی یک اصلاح‌طلب از سکوت اصولگرایان

    علیرضا علوی تبار فعال سیاسی اصلاح طلب گفت:گستردگی مشاوره ها و گفت وگوهای درونی میان اصلاح طلبان توانسته هست، انسجام آنها را حفظ کند. بعضی تلاش های انسجام شکن

    برخی دچار توهم شخصی هستند ، تفاوت روحانی با اصولگراها چیست؟، رمزگشایی یک اصلاح‌طلب از سکوت اصولگرایان

    رمزگشایی یک اصلاح طلب از سکوت اصولگرایان /تفاوت روحانی با اصولگراها چیست؟/برخی دچار توهم شخصی هستند

    عبارات مهم : انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ – انتخابات ریاست جمهوری

    علیرضا علوی تبار فعال سیاسی اصلاح طلب گفت:گستردگی مشاوره ها و گفت وگوهای درونی میان اصلاح طلبان توانسته هست، انسجام آنها را حفظ کند. بعضی تلاش های انسجام شکن هم ناشی از سوءتفاهم ها و بعضی توهم های شخصی بوده است با کنترل جمعی خنثی گردیده هست.

    به گزارش نامه نیوز: انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ و حمایت اصلاح طلبان از حسن روحانی را می توان نقطه عطفی در عرصه سیاست داخلی به حساب آورد. رد صلاحیت ها دست اصلاح طلبان را چنان در پوست گردو گذاشت که راهی غیر از ائتلاف نداشتند. ائتلافی که به زایش گفتمان اعتدال انجامید و اکنون بعد از چهار سال فضای سیاسی کشور را به سوی تغییرات تازه می کشاند.

    برخی دچار توهم شخصی هستند ، تفاوت روحانی با اصولگراها چیست؟، رمزگشایی یک اصلاح‌طلب از سکوت اصولگرایان

    گویا تجربه همراهی با کاندیدایی خارج از جریان سیاسی خود فعالان اصلاح طلب را به این نتیجه رسانده است که جهت پیشبرد پروژه اصلاحات مردم سالارانه باید در قدرت باشند نه بیرون از آن. حال اگر بهای رسیدن بر مسند قدرت کمی عقب نشینی باشد نیز می پذیرند. طرح ایده تقدم استراتژی بر ایدئولوژی از همین رویکرد حکایت می کند.

    مساله اینجا است که اصلاح طلبان در این باره تفاهم کامل ندارند و بعضی از اشخاص این جریان همچون محمدرضا عارف از حالا موضع خود در انتخابات آتی را مشخص کرده و می گویند که خبری از ائتلاف نخواهد بود. انتخابات ۹۲ و پیروزی حسن روحانی بر جریان اصولگرا نیز تاثیرات قابل توجهی گذاشته هست. به اعتقاد بعضی کارشناسان استقبال از گفتمان اعتدال و ایجاد وقت جهت ظهور یک جریان میانه رو مشخص ترین اثر آن انتخابات هست.

    علیرضا علوی تبار فعال سیاسی اصلاح طلب گفت:گستردگی مشاوره ها و گفت وگوهای درونی میان اصلاح طلبان توانسته هست، انسجام آنها را حفظ کند. بعضی تلاش های انسجام شکن

    علی رضا علوی تبار فعال سیاسی اصلاح طلب اگرچه به وجود شکاف هایی در درون جریان اصلاحات قائل نیست ولی به زایش یک جریان راست میانه که مقتضیات وقت را می داند؛ باور دارد. آنچه در ادامه می آید مشروح گفت وگوی او با «نامه نیوز» است.

    ****

    * اوضاع کنونی اصلاح طلبان را از نظر انسجام درونی را چطور می بینید؟

    میزان انسجام هر جریان فکری- سیاسی به چند عامل بستگی دارد. یک عامل میزان شفافیت و صراحت اصول و چارچوب های فکری و ایدئولوژیک آن جریان هست. عامل دیگر به روش و تاکتیک های آن باز می گردد. وجود یک روش اعلام شده است که در جریان گفت وگوهای درونی تاکتیک های مورد نیاز از آن استخراج شود، کمک زیادی به انسجام می کند. عامل سوم میزان شرکت یافتگی است.

    برخی دچار توهم شخصی هستند ، تفاوت روحانی با اصولگراها چیست؟، رمزگشایی یک اصلاح‌طلب از سکوت اصولگرایان

    *منظورتان از شرکت یافتگی چیست؟

    منظوم از شرکت یافتگی ، تقسیم کار، تفویض اختیار و مسئولیت، تعریف ارتباطات و سلسه مراتب و ایجاد هماهنگی میان اجزاء هست. تاکنون وجود رهبری دارای اعتبار و گستردگی مشاوره ها و گفت وگوهای درونی میان اصلاح طلبان توانسته هست، انسجام آنها را حفظ کند. بعضی تلاش های انسجام شکن هم ناشی از سوءتفاهم ها و بعضی توهم های شخصی بوده با کنترل جمعی خنثی گردیده هست.

    *پس جریان اصلاحات را در حفظ انسجام موفق ارزیابی می کنید. به این ترتیب علت صحبت از بازبینی در شورای عالی سیاست گذاری چیست؟ به چه دلیل بعضی از اصلاح طلبان مثل آقای عبدی از ضرورت ایجاد یک تشکیلات براق صحبت می کنند؟

    علیرضا علوی تبار فعال سیاسی اصلاح طلب گفت:گستردگی مشاوره ها و گفت وگوهای درونی میان اصلاح طلبان توانسته هست، انسجام آنها را حفظ کند. بعضی تلاش های انسجام شکن

    جهت استمرار انسجام همانطور که آقای عبدی تصریح می کنند، نیاز به بازسازی نهادهایی است که قرار است تصمیم گیری جمعی نمایند. بازسازی و نوسازی «شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان» ، « بازتعریف فرآیندهای تصمیم گیری و براق سازی آنها» و متناسب کردن حق تصمیم گیری با میزان اعتبار اجتماعی در درون جبهه اصلاحات مهم هست. تا آنجا که می دانم اقداماتی در این زمینه در حال طراحی است.امیدوارم که بعد از نوسازی و بازسازی تشکیلاتی امکان گفت وگوی انتقادی جمعی در مورد دیدگاهها و راهبردها نیز فراهم شود.

    * از انسجام درونی اصلاحات صحبت می کنید در حالی که شاهدیم اختلاف نظرهایی وجود دارد. به عنوان نمونه عنوان تقدم استراتژی بر ایدئولوژی. نظر شما در مورد این ایده چیست؟ فکر می کنید اصلاح طلبان جهت داشتن سهم زیاد از قدرت باید اصول فکری خود را در الویت دوم قرار دهند؟

    سیاست ورزی بدون داشتن هدف و آرزوی بزرگ مشخص نه تننها بیهوده است بلکه مضر نیز هست. سیاست ورزی بی آرزوی بزرگ نوعی ارضای شهوت قدرت هست. تجربه تاریخی به ما نشان داده است که تنها افراد و جریان هایی ماندگار هستند که «اصولی» را در سیاست مورد توجه قرار دهند و بر محور آنها حرکت کنند. البته منظور از اصول پرنسیب داشتن است و نه بنیادگرایی. این اصول با انعطاف پذیر بودن در سیاست مغایرتی ندارد. استراتژی هر جریانی حاصل تعامل میان «آرمان های» آن جریان با تحلیل آن جریان از «فرصت ها و تنگناهای موجود» هست. وحدت استراتژیک حاصل وحدت بر سر این دو محور هست. در واقع «استراتژی» تجلی «ایدئولوژی» در شرایط فعلی است.

    برخی دچار توهم شخصی هستند ، تفاوت روحانی با اصولگراها چیست؟، رمزگشایی یک اصلاح‌طلب از سکوت اصولگرایان

    از این رو به طور اصولی اولویت استراتژی بر ایدئولوژی بی معنا است ولی یک جریان فکری- سیاسی می تواند در مقاطعی با توجه به اولویت های ملی با سایر جریان ها ائتلاف کرده و یک طرح واحد را پیش ببرد. ولی باید ضرورت این ائتلاف جهت همه فعالان توضیح داده شود و دستاورد و نتیجه مورد انتظار آن نیز مشخص گردد. در غیر این صورت به بی اعتباری آن جریان سیاسی منجر شده است و پیامدهای تلخی خواهد داشت. ائتلاف با سایر جریان ها بایستی همراه با تاکید بر مواضع و تفاوتها صورت گیرد. اگر ما هویت خود را انکار کنیم ائتلاف ما هیچ کمکی نمی کند. نه به ما و نه به موئتلفان. همراهی با حفظ اصول و با تصریح آن و توضیح ضرورت های آن باید صورت گیرد.

    * بنابراین به شرط توضیح کامل جهت همفکران و توجه به تفاوت ها و هویت مهم ایده تقدم استراتژی بر ایدئولوژی را می پذیرید. نظر شما در مورد آینده سیاسی اصلاح طلبان چیست؟ بعضی معتقدند روحانی در دولت دوم محافظه کارانه تر عمل می کند. از آنجایی که در دو انتخابات قبلی اصلاح طلبان راهی غیر از حمایت از یک کاندیدای غیر اصلاح طلب (روحانی) نداشتند، اگر روحانی به این رویه ادامه دهد؛ فضای انتخابات ۱۴۰۰ چقدر جهت حضور اصلاح طلبان باز خواهد ماند؟

    اصل این است که اصلاح طلبان هر لحظه از نامزدی حمایت کنند که هم چارچوب فکری اصلاح طلبی داشته باشد و هم الگوی رفتاری متناسب با آن. ولی نامزد اصلاح طلبان لزوما نباید از میان اشخاص شناخته شده است و مشهور اصلاح طلب باشد. هدف از شرکت در انتخابات تقویت «اصلاح طلبی» است و نه به قدرت رساندن «اصلاح طلبان». هر کس که حاضر باشد برنامه ها و خط مشی های اصلاح طلبانه را پیش ببرد می تواند مورد حمایت اصلاح طلبان قرار گیرد. عالی ترین حالت این است که افرادی که در افکار عمومی هم به عنوان اصلاح طلب شناخته می شوند پیشبرد این پروژه یعنی «اصلاحات مردم سالارانه» را بر عهده گیرند. ولی اگر محدودیت ها مانع معرفی چنین شخصی شد و در میان نامزدها افرادی بودند که بتوان با اطمینان از پیگیری پروژه اصلاحات به وسیله آنها سخن گفت، می توان از نامزدی آنها دفاع کرد.

    برای فراهم شدن فضای فعالیت اصلاح طلبانه، نباید تنها منتظر کارهای آقای روحانی بود. اصلاح طلبان به عنوان یک جریان «تولید کننده اندیشه و ایده» که از حمایت اجتماعی خوبی نیز برخوردار است باید با سازماندهی بهتر قدرت اجتماعی خود را از قوه به فعل درآورد و فضا را جهت فعالیت خود فراهم کند. البته می توان در این زمینه در گفت و گوی با دولت هم وارد شد و دولت را نیز قانع و تشویق کرد که به این سو حرکت کند.

    *به نظر می رسد که آقای روحانی (به خاص در دولت دوم ) در یک اوضاع «مهار دوجانبه» با اصلاح طلبان و اصولگرایان مواجه شده است هست. قبول دارید ؟

    این تحلیل خیلی بدبینانه هست. باید محدودیت ها و تنگناهای ایشان را در گزینش و تصمیم گیری درک کرد. اگر مجموعه خط مشی ها و کارهای ایشان در جهت کم کردن بحران های کشور و کم کردن تنش های خارجی آن باشد و کشور را به حالت «عادی» بازگرداند، باید از آن حمایت کرد. حتی اگر ایشان و دولتشان بی توجه به اصلاح طلبان بوده و جایگاه مناسب جهت آنها در تصمیم گیری قایل نباشند.

    آنقدر مسائل کشور جدی و اساسی است و آنقدر خطرارتی که کشور و آینده آن را ترساندن می کند مهم است که همه جریان های میهن دوست باید با نوعی فداکاری زمینه را جهت کارهای بنیادی که به اصلاح ساختارها می انجامد فراهم نمایند. حتی اگر اینکار منجر به نادیده گرفته شدن و محروم شدن از بعضی از حقوق باشد.

    *با پذیریش اینکه جریان اصلاح طلب در حال این فداکاری هست، سراغ نسبت دولت و جریان اصولگرا برویم. جدال و مباحثه برسر به چالش کشیده شدن بعضی تعاریف امور رسمی میان دولت مستقر با جریان اصولگرا کمتر از دولت گذشته هست. این به جهت روحیه محافظه کارانه آقای روحانی است یا تصمیم اصولگرایان در قطب برابر دولت نشدن ؟

    این تحلیل هم خیلی خوشبینانه هست. این اوضاع از یک سو نشان دهنده درک موقعیت از جانب مراکز مهم قدرت است و از سوی دیگر حاصل گفت وگو و توافق های آقای روحانی با رقبای سیاسی. البته باید قدری منتظر بود و سریع نتیجه نگرفت. احتمالا جریان های رقیب فعلا با نوعی سکوت و انتظار در حال بازسازی درونی خود و حل مسایل پیش آمده در داخل جریان خود هستند. این احتمال به گمان من بسیار زیاد است که انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ جریان اصول گرا را با پرسش های جدی در مورد آینده و سازماندهی اش مواجه و کم و بیش به خود مشغول کرده است.

    *به نظر می رسد رییس جمهور تلاش کرده تا تارهای ارتباطی خود را با این جناح علی رقم اختلاف در روش و یا عقیده حفظ کند. شما نسبت آقای روحانی با اصولگرایان و اصولگرایان با آقای روحانی را چگونه می بینید ؟

    مبانی فکری آقای روحانی با بخشی از اصولگرایان قرابت و نزدیکی دارد. آنچه آقای روحانی را متمایز می کند درک موقعیت و مقتضیات وقت هست. شکستهای پیاپی اصولگرایان و بحران هایی که از خط مشی های آنها ناشی شده است هست، بخشی از آنها را واقع بین ترکرده و احساس می کنند که بایستی با توجه به مقتضیات وقت در نگاه ها و کارهای پیشین تجدید نظر کنند. تصور من این است که از ائتلاف بخشی از اصولگرایان با آقای روحانی و حلقه های اطراف ایشان یک جریان راست گرا و میانه رو در روزهای آینده شکل می گیرد. جریانی که اگرچه از نظر سیاسی و اجتماعی محافظه کار است ولی مقتضیات وقت را درک می کند و سازوکارهای مردم سالاری را نیز کم و بیش می پذیرد. ولی بخشی از اصول گرایان که به اصول گرایان تندرو مشهور هستند فاصله خود را با ایشان حفظ کرده و کماکان موضعی مخالف و منتقد خواهند داشت. جریان راست میانه رو البته تکیه گاه اجتماعی نیرومند تری از راست تندرو خواهند داشت و تا سالها می تواند در عرصه مسابقه های مسالمت آمیز سیاسی در کشور عزیزمان ایران تعیین کننده و مهم باشد.

    واژه های کلیدی: انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ | انتخابات ریاست جمهوری | اصلاح طلبان | حسن روحانی | اصولگرایان | اصلاح طلب | انتخابات | استراتژی | سیاسی | سیاست

    اشتراک گذاری مطلب

  • کتاب زبان اصلی J.R.R
  • خرید کتاب هنرهای رزمی زبان اصلی
  • منابع اورجینال محیط بانی
  • خرید کتاب شطرنج زبان اصلی
  • خرید کتاب های زبان اصلی تئوری الاستیسیته
  • هاردکپی کتاب های فن آوری ریز پردازنده
  • خرید کتاب زبان اصلی طب اطفال
  • منابع اورجینال رمزنگاری در ساختمان داده
  • کتب نرم افزار CAD زبان اصلی
  • خرید کتاب اقتصاد سنجی زبان اصلی
  • دانلود فایل های زبان اصلی مدیریت
  • تمام حقوق مادی , معنوی , مطالب و طرح قالب برای این سایت محفوظ است - طراحی شده توسط پارس تمز
    ?>