به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛ «پرسه در حوالی من» نخستین تجربه بلند سینمایی غزاله سلطانی است که این روزها در بخش هنر و تجربه اکران می‌شود. به همین بهانه به سراغ او رفتیم و سوالاتی در خصوص فیلم و حوزه فعالیتش پرسیدیم که در ادامه می‌خوانید:

خانم سلطانی؛ چه دغدغه‌ای باعث شد، سراغ ساخت این فیلم بروید.

زنان فیلمساز ما در دنیا جایگاه خوبی دارند ، هنر و تجربه فضای امنی جهت پخش فیلم من بود

دغدغه خودم و بحران سی سالگی که به سراغم آمده بود و تمام تنهایی‌ها و حال و هوایش در ذهنم می‌گذشت. البته همه اتفاقات فیلم جهت من رخ نداده هست. بالاخره هر ایده‌ای باید دراماتیزه شود؛ ولی کاملا از حال و هوای خودم بر ‌آمد.

حرف مهم فیلم «پرسه در حوالی من» چیست؟

حرف مهم ندارد؛ هر کسی می تواند هر برداشتی که دلش می‌خواهد، داشته باشد. خیلی به اینکه فیلم می‌تواند حرف مهم یا فرعی داشته باشد، معتقد نیستم.

در این فیلم از بازیگران زن زیاد بهره بردید. آیا این به جهت پرداخت زیاد به مسائل زنان است؟

غزاله سلطانی به بررسی بعضی ابعاد فیلم‌سازی و فضای سینمای کشور عزیزمان ایران و تجربه ساخت فیلم «پرسه در حوالی من» پرداخت.

استفاده از بازیگران زن به خاطر اقتضای قصه و فیلمنامه و شخصیت‌هایی است که در آن وجود دارد.

تا چه حد اتفاقات زندگی خودتان را در این فیلم می بینیم؟

تا حد کمی؛ ولی بالاخره هر آدمی که اثر هنری خلق می‌کند، رد پایی از خود در آن می‌گذارد. بعد قاعدتا چیزهایی از خودم درون آن وجود دارد.

تا چه حد به بعد تجاری فیلم فکر کردید؟

زنان فیلمساز ما در دنیا جایگاه خوبی دارند ، هنر و تجربه فضای امنی جهت پخش فیلم من بود

بحث تجاری فیلم می‌تواند مهم باشد؛ ولی وقت نگارش و ساخت فیلم، جهت من ملاک نبود و گرنه حتما شکل و شمایل فیلم تفاوت می‌کرد.

آیا غیرقابل آینده نگری بودن سینمای چند ساله ما در فروش و جذب مخاطب، شما را نترساند که فیلمی اجتماعی بسازید؟

به نظرم فیلم‌های اجتماعی هم خوب می‌فروشند و مخاطبان با آن ارتباط برقرار می‌کنند. بسیاری از مخاطبان فیلم‌های کمدی که فروش بالایی دارند، وقت خروج از سالن به خاطر سطحی بودنش ناراضی هستند. به نظرم مخاطب بسیار باهوش است و این را می‌فهمد. من نیز ترسی از اجتماعی بودن کارم نداشتم؛ البته اگر بتوان اسم فیلمم را اجتماعی گذاشت.

آیا حاضر به ساخت فیلم کمدی هستید؟

غزاله سلطانی به بررسی بعضی ابعاد فیلم‌سازی و فضای سینمای کشور عزیزمان ایران و تجربه ساخت فیلم «پرسه در حوالی من» پرداخت.

اگر فیلم کمدی موقعیت مانند «اجاره‌نشین‌ها» باشد، هر فیلمسازی آرزوی ساخت آن را دارد.

جایگاه زنان فیلمساز در سینمای ما کجاست؟

زنان فیلمساز ما جایگاه خوبی در سینمای کشور عزیزمان ایران و دنیا دارند که واقعا باید به آن افتخار کرد. به سوژه‌ها عمیق فکر می‌کنند و از زاویه دیگری به آن می پردازند و تلاش می‌کنند در شرایط فعلی فرهنگی، نگاه دیگری به اوضاع و قصه داشته باشند. در کل حضورشان پررنگ است و امیدوارم پررنگ تر شود. امیدوارم مسئولان بهای بیشتری به آن‌ها بدهند تا راحت تر کار کنند.

به عنوان کار اول، مهمترین و مشکل‌ترین بخش کار کجا بود، با توجه به اینکه تهیه کنندگی آن را نیز عهده‌دار هستید؟

زنان فیلمساز ما در دنیا جایگاه خوبی دارند ، هنر و تجربه فضای امنی جهت پخش فیلم من بود

به نظرم کاغدبازی‌های بخش اداری ارشاد بسیار سفت و سخت هست. شاید این حس و حالی باشد که تمام بچه‌های فیلم اولی دارند. کسانی که الان در جایگاه تصمیم‌گیری هستند، زمانی جای ما بودند و با آن ها همین برخورد صورت می گرفت. رفتاری که فیلمساز جهت ساخت نخستین فیلم بلند خود می‌بیند؛ درست نیست. البته ممکن است تا حدی به او کمک کند. در کل هنگامی پای درد دل بچه‌های فیلم اولی می‌نشینیم، می‌بینیم جهت ساخت نخستین اثر بلند، خون دل‌ها خوردند. این رفتارها غلط است و فکر می‌کنم هیچ جای دنیا وجود ندارد. نمی دانم نام این سخت گیری ها را چه باید گذاشت ولی هرچه باشد آزاردهنده و دلسرد کننده هست. امیدوارم این برخوردها با نسل بعدی صورت نگیرد.

آیا فیلم شما پتانسیل اکران گسترده‌تری را داشت؟

به نظرم اگر تبلیغات خوب و گسترده بود، می‌توانستیم اکران عمومی‌تری داشته باشیم. چون پتانسیلش را داشت. ولی با مشورت‌هایی که کردم، هنر و تجربه فضای امن‌تر و مناسب تری جهت فیلمم هست. خوشحالم فیلمم در گروه هنر و تجربه اکران می‌شود. در کل اصلا این نگاه را قبول ندارم که فیلم در این بخش می‌سوزد؛ چون به فیلمساز و و تبلیغات صورت گرفته بستگی دارد. به چه دلیل که حتی اگر در اکران عمومی باشد و تلاشی نکنید، فیلم می‌سوزد.

انتهای پیام/

واژه های کلیدی: اجتماعی بودن | هنر و تجربه | بازیگران زن | اکران عمومی | سینمایی | سینمای | فیلمساز | مخاطب