به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت؛ نمایش آهواره به کارگردانی احسان گودرزی و با بازی نگار جواهریان، الهام کردا، علی باقری و محمد ولی زادگان و با صدای احترام برومند در تماشاخانه پالیز با سالنی پر به اجرا می رود.

صف طولانی‌ که جهت دیدن این نمایش جلوی سالن تشکیل می شود، بیانگر دو احتمال هست؛ مخاطبانی که جهت دیدن صورت سالن را پر می کنند و یا مخاطبانی که جهت دیدن یک اجرای خوب به سالن می آیند. به هر حال آهواره نمایشی است که استقبال خوب تماشاگران را به دنبال داشته و یک ساعت و ده دقیقه تماشاگرانش را روی صندلی می نشاند.

آهواره دارای متنی فارغ از وقت و مکان مشخص است که گریزی به تاریخ و درام در قالب زندگی چهار شخصیت جنگ زده دارد. نمایش کاملاً دیالوگ محور است و شاید با چند لحظه غفلت، خط داستان از دستتان در برود که این امر کار کارگردان را سخت می‌کند تا بتواند مخاطب را مجذوب نمایش خود نگاه دارد. خبری از دکور و صحنه‌ای مجذوب کننده نیست؛ میزانسن معنای پر رنگی در نمایش ندارد و اگر نورپردازی و موسیقی نباشد، می توان آهواره را یک نمایشنامه خوانی دانست.

نمایش یا نمایشنامه‌خوانی؟! ، نگاهی به نمایش آهواره با بازی نگار جواهریان و الهام کردا

با این حال آهواره در تلاش گفتگو با مخاطب است و همکاری تماشاگران را می‌طلبد، مشارکتی فارغ از گزینه گزینش که با صدای احترام برومند تلاش بر درگیرکردن مخاطب دارد.

احسان گودرزی در نمایش خود از دنیای مردگانی می گوید که به واسطه تئاتر در تلاش جهت برقراری ارتباط با دنیای زنده‌ها هستند و در این بین ما با شخصیت‌هایی روبرو می شویم که هر کدام به نحوی طعم تلخ جنگ و خشونت را چشیده اند. گودرزی این طعم تلخ را به نمایش گذاشته و از تاثیرات جنگ در زندگی انسان‌ها می گوید.

قصه روایت شده است از حسرت این مرده‌ها جهت لحظه‌ای از نور زندگانی بودن می گوید و تئاتر را آئینی جهت ارتباط مرده‌ها (کاراکتر‌های نمایش) با زنده‌هایی که آن‌ها را تماشا می کنند، نشان می دهد. در شروع با تماشاگران اتمام حجت می شود که برداشت شما از نمایش بستگی به تخیل شما دارد و این تماشاگر است که وظایف طراح صحنه، دکور و لباس را به دوش دارد تا با تجسم خود نمایش را کامل کند.

روش کارگردانی و فرم نمایش به بازیگران اجازه بازی‌های چشمگیری نمی دهد؛ نمایش از متن خوبی برخوردار هست، ولی از دید بصری می توان گفت اگر تماشاگران با چشمانی بسته و با دقت، فقط به دیالوگ‌ها گوش کنند، خط داستانی نمایش را متوجه می‌شوند. همچنین ایده وقت بندی دیالوگ ها، جالب و جهت مخاطب قابل فهم هست. آهواره بیش از اینکه یک نمایش باشد، شبیه به نمایشنامه خوانی است و صحنه کم خرج آن با وجود شب‌های پر تماشاگر سالن، احتمالا گیشه خوبی را جهت این گروه خواهد داشت.

نمایش آهواره به کارگردانی احسان گودرزی و با بازی نگار جواهریان و الهام کردا در تماشاخانه پالیز با سالنی پر به اجرا می‌رود!

انتهای پیام/

واژه های کلیدی: نمایشنامه | کارگردانی | ارتباط | تماشاگر | نمایش | مخاطب | زندگی | تئاتر