به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت؛ چهارمین نشست تخصصی عصر طنز با عنوان نقدی بر فراگیری کمدی جنسی در سینمای کشور عزیزمان ایران عصر روز دوشنبه ۸ مردادماه با حضور علی ملاقلی پور و صادق فرامرزی در حسینیه هنر برگزار شد.

علی ملاقلی پور کارگردان سینما در ابتدای این نشست در سخنانی گفت: سینما کاملا مرتبط با ادبیات است و ادبیات هم به صورت غیرمستقیم تحت تاثیر فلسفه هست. اصل ماجرا این است هنگامی تولید فکر که کار متفکر، ایدئولوگ و فیلسوف هست، مسئله پیدا کند، ادبیات بد و ضعیف می‌شود و هنر‌هایی که باید از آن استفاده می‌کنند، ضعیف می‌شوند.

وی با اشاره به فیلم «اجاره نشین‌ها» افزود: این اثر، فیلمی است که در حوزه طنز به سطح نمی‌زند بلکه از عمق هم برخوردار هست. فیلمنامه این اثر در واقع محصول فکر هست. مشکلی که در ادبیات و سینما داریم، عبور سینما از فکر و رسیدن آن به سطح و ابتذال است.

سینمای کشور عزیزمان ایران چگونه به دام «شوخی‌های جنسی» افتاد؟

ملاقلی‌پور با اشاره به عوض کردن ذائقه‌ها از فیلم‌های فکری و فلسفی به سمت آثار کمدی با شوخی‌های جنسی گفت: جامعه دهه ۶۰ تحت‌تاثیر فکر بوده و کل دعوا‌های کف خیابان، دعوا‌های ایدئولوژیک بوده هست، در آن زمان، جریان فکری در سطح جامعه به شدت رشد داشته است و رشد این جریان، موجب شده است بود که ساخت فیلم مبتذل در این فضا و شرایط جایی ندارد.

ملاقلی پور گفت: در آن وقت جامعه آرمانی داشت و فرهنگ غالب به جایی رسیده بود که مردم با هر ایدئولوژی به دنبال آرمانی خاص بودند. در حالی که الان مخالف نظام هم فردی همچون آن مجری فراری، حسینی است و این یک اوضاع کمدی تراژیک است!

این کارگردان یادآوری کرد: سینمایی که به سمت شوخی‌های جنسی می‌رود سینما نیست؛ بلکه در حال از بین بردن فرهنگ جامعه هست. این قبیل فیلم‌ها البته از جنبه صنعتی توجیه اقتصادی دارند، ولی مساله اینجاست که آیا تقاضای جامعه چنین فیلم‌هایی است؟ یا ما در حال نازل کردن تقاضای جامعه هستیم؟ جواب این پرسش که به چه دلیل فرهنگ در این حوزه از هنر نازل می‌شود، در سینما نیست بلکه جهت یافتن پاسخ این پرسش باید گلوی متفکران جامعه را بگیریم.

وقتی پخش‌کننده، سفارش‌دهنده می‌شود!

وی با اشاره به فیلم «خجالت نکش» به عنوان یک کمدی سالم تصریح کرد: ماجرا در سینمای امروز کشور برعکس شده است و این پخش‌کننده است که به کارگردان و فیلمساز می‌گوید چه چیزی بسازد. مدیریت فرهنگی این است که چند متفکر درست و حسابی پیدا کنیم، نیاز‌های جامعه را به همراه آن‌ها بررسی کنیم و این موارد را با چند هنرمند مرتبط کنیم تا با هم تعامل کنند. در این صورت است که محصول خوبی از جمله کمدی بیرون می‌آید.

چهارمین نشست تخصصی عصر طنز با عنوان نقدی بر فراگیری کمدی جنسی در سینمای کشور عزیزمان ایران و با حضور علی ملاقلی پور و صادق فرامرزی در حسینیه هنر برگزار شد.

این کارگردان خاطرنشان کرد: مساله بعدی این است آن‌هایی که دغدغه خانواده، اخلاق، انسانیت و شرافت دارند اگر در عرصه سینما با فیلم خوبی روبرو شدند، باید مبلغ آن باشند.

ابتذال حاکم شدن جزء بر کل است

صادق فرامزی دیگر منتقد حاضر در نشست گفت: اگر بخواهیم یک تعریف کاربردی از ابتذال ارائه بدهیم، این است که جزئی از یک کل را که می‌توان با آن خیلی سر و صدا درست کرد و می‌توان با آن مخاطبان زیادی و حتی رای خرید گزینش کنیم و آنقدر به آن پر و بال بدهیم که این جزء حاکم بر کل قضیه شود.

این روزنامه نگار ادامه داد: سینمایی که برپایه کلیشه‌های جنسی استوار هست، در واقع یک بخشی را که دیده می‌تواند با آن مخاطبان را همراه کند. آنقدر بال و پر می‌دهد که اصالت فیلم به مسائل و شوخی‌های جنسی داخل فیلم برمی‌گردد.

فرامرزی خاطرنشان کرد: تا حدی باید بپذیریم که جامعه در سطوح متفاوت خود از ابتذال استقبال کرده هست. به عبارتی اگر ابتذال، آن فریب عمومی را به همراه خود نداشت اهمیت خاصی پیدا نمی‌کرد. در این چارچوب ما دو نوع نگاه به سینما می‌توانیم داشته باشیم. نخستین نگاه که دیدی تجاری به سینما دارد و نگاه دوم که تعهدی پشت آن وجود دارد.

وی اضافه کرد: سینما هم از جامعه تاثیر می‌پذیرد و هم تاثیر می‌گذارد. جامعه فعلی را اگر از بعد اجتماعی نگاه کنیم کاملا در بعد تجاری سازی جلو رفته هست. بر همین اساس هم اگر به اوضاع سینما‌های کشور نگاه کنیم می‌بینیم که در سال‌های اخیر در محیط‌های تجاری احداث می‌شوند.

سینمای امروز با بحران اندیشه مواجه است

فرامرزی با بیان اینکه متاسفانه با روندی که در حال طی کردن آن هستیم شاهدیم که فضای نخبگانی ما ارتباط خود را با فضای فرهنگ و هنر کشور قطع کرده هست، عنوان کرد: از طرفی فیلم‌های خوبی هم که تولید می‌شوند محدود و اندک هستند و نمی‌توانند جریان سازی کنند. سینمای امروز با بحران فراوانی در حوزه‌های محتوا، معرفت و اندیشه مواجه است.

سینمای کشور عزیزمان ایران چگونه به دام «شوخی‌های جنسی» افتاد؟

ملاقلی پور نیز در سخنانی گفت: سینمای اول انقلاب محصول فکر امام خمینی (ره) بود. سینماگران کشور در ابتدای انقلاب چه بخواهند و چه نخواهند تحت تاثیر اندیشه‌های ایشان قرار داشتند. ولی در دهه ۷۰ این جایگاه ایدئولوژیک بسیار کمرنگ می‌شود.

وی افزود: بچه‌های حزب اللهی این دغدغه را دارند که چه عاملی موجب می‌شود که فیلمسازان متعهد راجع به مباحث کمدی فیلم نمی‌سازند؟ گویی ما جهت آن‌ها سینمای طنز متعهدانه تعریف نکرده ایم. یکی از سوالات این است که آیا تا امروز جشنواره فیلم فجر به عالی ترین فیلم کمدی جوایزی اهداکرده است؟ پاسخ خیر است.

این کارگردان ادامه داد: حتی اگر کارگردانی کمدی خوب و سالمی بسازد و متعهدانه هم باشد، در نهایت به او می‌گویند که تو که پول این فیلم را می‌گیری. در واقع نگاه صرفا هنری و هنرزدگی باعث شده است است که بعد از انقلاب هیچ فیلمی نداشته باشیم که بتوانیم به آن سینمای طنز متعهدانه بگوییم.

ملاقلی‌پور اظهار کرد: مسئله امروز سینما، همان بچه‌های دهه ۶۰ هستند و از اینجا هم نمی‌روند. مدیران و سینماگران ما هم اینگونه هستند. متاسفانه مدیران جوان ما در سینما به جوانان اعتماد نمی‌کنند، لیکن آن مدیران جوان بر اساس اینکه آن تفکرات قدیمی را باور کرده، در این سمت‌های سینمایی گذاشته شدند. از این رو با آمدن مدیران تازه هم هیچ اتفاق جدیدی روی نمی‌دهد.

چهارمین نشست تخصصی عصر طنز با عنوان نقدی بر فراگیری کمدی جنسی در سینمای کشور عزیزمان ایران و با حضور علی ملاقلی پور و صادق فرامرزی در حسینیه هنر برگزار شد.

وی اضافه کرد: سینمای متعهد نه متولی، نه دلسوز و نه متفکر دارد. در حقیقت این نوع از سینما هیچ چیزی ندارد. فقط در یک صورت ممکن است که در این سینما تغییری ایجاد شود و آن اینکه جامعه نه از ساختار بلکه از درون اصلاح شود. زمانی که فرد متعهد به وجود بیاید به دنبال آن نویسنده و فیلمساز متعهد هم پدید می‌آید. به دنبال آن نیز کمدین اخلاق مدار، کاریکاتوریست، سیاستمدار و صنعتگر متعهد به وجود می‌آید. مسئله امروز ما این است که گویی معلم نداریم.

فرامرزی در بخش بعد این نشست با بیان اینکه طبقه میانگین جامعه زیاد وقت و هزینه جهت سینما می‌گذارند، گفت: جهت عوض کردن ذائقه مردم باید به سمت و سویی برویم که یک ظاهر کمدی خاص را تعریف کنیم.

وی افزود: ما آمدیم و دوگانه سینمای خود را از دوگانه تجاری و متعهد به دوگانه سیاسی کشور تقلیل دادیم. دو طرف، فیلم‌های خوبی که حرف‌های حسابی جهت گفتن دارند و تفکر سیاسی و اجتماعی دیگری را نمایندگی می‌کنند با قدرت نقد می‌کنند و در یک توافق نانوشته دو طرف در برابر سینمای اجتماعی سکوت کرده‌اند.

این روزنامه‌نگار ادامه داد: بنابراین سینمای متعهد جهت ما سینمایی شده است است که یا تاریخ انقلاب را روایت می‌کند و یا مربوط به دفاع مقدس است یا به مباحث دینی می‌پردازد، ولی هیچ وقت نیامدیم فیلمی کمدی بسازیم که یک خانواده در کنار هم آن را تماشا کنند و ارزش‌های انسانی هم داشته باشد و مبلغ چنین آثار سینمایی هم نبودیم.

سینمای کشور عزیزمان ایران چگونه به دام «شوخی‌های جنسی» افتاد؟

فرامرزی خاطرنشان کرد: ما باید یک هنر سینمای طنز متعهد و سالم را تعریف کنیم و از فیلم‌هایی که آن را نمایندگی می‌کنند حمایت کنیم. البته چنین فیلم‌هایی کم هم نیستند و در چند سال اخیر حدود ۵ تا ۶ فیلم کمدی خوب و سالم داشتیم. ولی برخورد خوبی تا امروز با این فیلم‌ها نداشتیم و مبلغ خوبی جهت آن نبودیم.

انتهای پیام/

واژه های کلیدی: کارگردانی | سینماگران | سینمایی | کارگردان | سینمای | انقلاب | فرهنگ | سینما