به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت؛ پس از اتمام جنگ جهانی دوم و در تاریخ ۱۰ ژوئن سال ۱۹۶۴ میلادی نخستین همایش جهانی صنایع دستی با شرکت نمایندگان بیش از ۴۰ کشور دنیا در نیویورک برگزار شد و در قطعنامه نهایی آن تأسیس شورای جهانی صنایع دستی به عنوان یک نهاد وابسته تصویب شد.

این شورا با هدف تشویق، کمک و راهنمایی صنعتگران دستی و بالا بردن سطح اطلاعات تخصصی و حرفه‌ای آن‌ها با توجه به زمینه‌های متفاوت فرهنگی موجود در هر یک از کشور‌های عضو، حفظ و تقویت صنایع دستی و تجلی آن به صورت رکن عمده‌ای از حیات فرهنگی ملت‌ها و ایجاد همبستگی میان صنعتگران دستی سراسر دنیا تشکیل شد و کشور ما نیز از سال ۱۳۴۷ هجری شمسی مصادف با ۱۹۶۸ میلادی به عضویت این شورا درآمد.

سالروز برگزاری نخستین همایش جهانی صنایع دستی به عنوان روز جهانی صنایع دستی شناخته می‌شود. ما نیز در این گزارش به مناسبت فرار رسیدن روز جهانی صنایع دستی به سراغ تعدادی از صورت های معروف صنایع دستی کشورمان رفتیم تا از آن‌ها بپرسیم که به نظرشان اهداف اولیه شکل‌گیری شورای جهانی صنایع دستی تا چه اندازه در کشور ما تحقق پیدا کرده است.

اهداف اولیه شورای جهانی صنایع دستی تا چه اندازه محقق شده‌اند؟

نیما ذاکری سعید، هنرمند صنایع دستی در گفتگو با خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛ گفت:ما از تحقق همبستگی میان صنعتگران دستی سراسر دنیا چیزی ندیدیم به عبارت دیگر اگر شعار تحقق چنین هدفی را بدهند، قشنگ هست، ولی باید دید که جهت اجرایی شدن آن چه کاری کرده‌اند؟ معمولا جهت تحقق چنین هدفی در طول سال همایش‌ها، برنامه‌ها، کلاس‌های آموزشی و نمایشگاه‌هایی برگزار می شود که صورت های معروف کشور‌های متفاوت در آن شرکت کنند و با افکار و کار‌های یکدیگر آشنا شوند، ولی چنین موضوعی هم‌اکنون وجود ندارد و اینکه نمایشگاهی فقط در ایتالیا یا چند کشور برگزار شود و تعدادی هنرمند در آن شرکت کنند به معنای اعلام همبستگی صورت های معروف دنیا نیست، لیکن در دنیا نیز دیده می‌شود که سیاست به همه ابعاد تعریف شده، تسلط پیدا کرده و همه چیز را به هم پیچانده است به صورتی که در صلح جهانی نیز تأثیر داشته است.

وی افزود:در سال‌های اخیر در کشور ما زیاد به صورت شعاری به صنایع دستی نگاه شده است است به عنوان مثال به دفعات از ترکیباتی، چون حمایت از تولید ملی، حمایت از کالای ایرانی، حمایت از تولیدکننده ایرانی، اقتصاد مقاومتی، حمایت از کارگاه‌های کوچک، حمایت از تولیدکننده‌های خوب و حمایت از هنرمند استفاده شده است هست، ولی در عمل کاری انجام نشده است و هم‌اکنون کارگاه‌های صنایع دستی زیادی به طور کلی تعطیل شده‌اند و من با ناراحتی می‌گویم در صورتی که هنرمندی که فوت می‌شود، حتی پول خرید قبر را ندارد، چگونه می‌توان گفت: از هنرمند به شکل مناسبی حمایت شده است است و چه کسی و چگونه از وی حمایت کرده است؟

متأسفانه هم‌اکنون صورت های معروف زیادی داریم که مسئله مالی بسیار زیادی دارند و براساس شنیده‌ها، چک‌هایشان برگشت خورده و نتوانسته‌اند پول‌های بدهی‌هایشان را بدهند و کار‌هایی که تولید کرده‌اند را بفروشند. این‌ها معضلاتی هستند که امروزه صورت های معروف صنایع دستی کشور عزیزمان ایران با آن‌ها رو به رو هستند. صورت های معروف صنایع دستی ما هم‌اکنون بازار فروش ندارند و بازارسازی و هدف‌سازی نشده است و هر چه تا به امروز بیان شده است در حد شعار و آمار بوده است.

در بعضی از مواقع نیز شعار می‌دهند که اشتغال‌زایی کردیم و هنگامی می‌پرسیم چگونه در صنایع دستی اشتغالزایی کرده‌اید؟ می‌گویند که ما به طور مثال در سال گذشته ۱۰ هزار پروانه تولید انفرادی صادر کردیم و امسال فرضا این تعداد به ۳۰ هزار عدد رسیده است و این نشان می‌دهد که در عرصه صنایع دستی ۲۰ هزار اشتغال‌زایی کرده‌ایم.

کشور ما به شورای جهانی صنایع دستی پیوسته و در زمره اعضای این شورا قرار گرفته است اما…

این هنرمند صنایع دستی خاطرنشان کرد:افزایش صدور پروانه تولید انفرادی ارتباطی به اشتغال‌زایی ندارد، لیکن در اصل حمایتی در قالب پرداخت پول کارگاه تولید، آموزش، تأمین مواد اولیه و نیروی کار و فروش انجام نشده است و پروانه تولید سودی جهت هنرمند ندارد. امروزه تعداد نمایشگاه‌هایی که جهت حمایت از صورت های معروف برگزار می‌شود را کم کردن داده‌اند و بیمه صورت های معروف را قطع کرده‌اند و وصل نشده است.

فردی که ادعا می‌کند انجمن صادرکنندگان راه انداخته است از وارد کردن صنایع دستی خارجی حمایت می‌کند و این گونه افراد وارد عرصه صنایع دستی شده‌اند و این امر نشان می‌دهد که مسئولان امر توجه چندانی به تولید ندارند و با طرح یک شعار به مردم می‌گویند که امسال، سال حمایت از تولید ایرانی است در حالی که از ابتدای سال تمام مواد اولیه گران شده‌اند و فروشندگان مواد اولیه را با میزان انتشار بالا در اختیار هنرمند قرار نمی‌دهند، لیکن می‌گویند با توجه به نوسانات قیمت جهت من صرف نمی‌کند. هم‌اکنون با رکود کامل اقتصاد صنایع دستی رو به رو شدیم و وضع صنایع دستی خیلی خراب است و واردات صنایع دستی زیاد شده است است.

همچنین؛ لوئیز دلجو، یکی دیگر از صورت های معروف صنایع دستی کشورمان که در بخش مشبک و فلز فعالیت می‌کند، در خصوص میزان تحقق اهداف اولیه شورای جهانی صنایع دستی در کشورمان گفت:در کشور عزیزمان ایران آنچنان که باید به صنایع دستی بها داده نشده است و کشور ما در زمینه ایجاد همبستگی میان صورت های معروف صنایع دستی سراسر دنیا در چند سال اخیر ارتباط چندانی میان صورت های معروف صنایع دستی سراسر دنیا ایجاد نکرده، ولی راهی را جهت صورت های معروف صنایع دستی کشور عزیزمان ایران باز کرده است که در بعضی از نمایشگاه‌های صنایع دستی خارج از کشور با هزینه خودشان شرکت کنند که قبلا این هم نبود.

وی افزود:متأسفانه در سال‌های اخیر نه تنها فرهنگ ما از طریق صنایع دستی به مردم کشور‌های دیگر معرفی نشده است بلکه بدتر هم شده است است و به جای اینکه فرهنگمان را از طریق صنایع دستی به کشور‌های دیگر معرفی کنیم، فرهنگ پاکستانی، چینی و هندی را در کشورمان رواج می‌دهیم و به صنایع دستی آنها بها می‌دهیم. امروز متأسفانه در تمام نمایشگاه‌های صنایع دستی کشورمان زیاد از آنکه صنایع دستی ایرانی ببینیم، محصولات چینی، هندی و پاکستانی می‌بینیم.

این هنرمند صنایع دستی خاطرنشان کرد:در زمینه آشنایی صورت های معروف با اطلاعات تخصصی نیز نسبت به سال‌های گذشته حرکتی شده است که صورت های معروف می‌توانند در نمایشگاه‌های خارجی شرکت کنند. هر از گاهی هم سمینار‌ها و همایش‌هایی با هدف آشنایی صورت های معروف با بازرگانی و فروش کالا برگزار می‌شود البته این امر نسبت به سال‌های گذشته امیدوارکننده است.

انتهای پیام/

اهداف اولیه شورای جهانی صنایع دستی تا چه اندازه محقق شده‌اند؟

انتقاد صورت های معروف صنایع دستی از گرانی مواد اولیه

واژه های کلیدی: صنایع دستی | جنگ جهانی | نمایشگاه | روز جهانی | نمایشگاه | هنرمند | ایرانی | برگزاری | همایش | هنرمند | ایرانی