پوریا بهرادکیان منتقد و کارشناس سینما، در گفتگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛ در خصوص اهميت صیانت از آثار فرهنگی و هنری گفت: زمانی که سخن از صیانت آثار هنری در کشور ما به میان می آید، همه به سراغ دستگاه‌های نظارتی و قانون گذار می روند و از مسئولان انتظار دارند با تصویب قوانین بازدارنده و سختگیرانه، مسیر کپی کاری های غیرقانونی را مسدود کنند و ناجی آثار فرهنگی و هنری باشند؛ ولی در اين ميان نقش مردم چه می شود؟ پاسخ به این پرسش می تواند جهت یافتن یک راه حل کاربردی بافایده واقع شود.

وی در ادامه درخصوص کپی رایت آثار فرهنگی اظهار داشت: در اصل، ما پیش از آنکه در کشور به سراغ وضع قوانین سلبی در حوزه حمایت از قانون کپی رایت برویم، تا چه اندازه به فرهنگ سازی در این حوزه توجه کرده ایم. جز این بوده که معمولا از چند هنرمند شناخته شده است دعوت کردیم تا در ویدئوهایی چند ثانیه ای از مردم خواهش کنند، جهت توسعه چرخه تولیدات فرهنگی، فیلم های سینمایی و سایر آثار سمعی و بصری هنری را کپی نکنند؟ اصولاً به چه دلیل ما عادت کرده ایم که یک جوالدوز به دست گرفته و نقص ها و مسائل دستگاه‌های فرهنگی و نظارتی را نشانه برویم، ولی هیچ وقت رفتارهای غلط اجتماعی خودمان را نقد نمی‌کنیم؟ کدام تولیدکننده حاضر است کالای خود را به صورت رایگان و یا با بهایی بسیار کمتر از قیمت واقعی محصول به بازار عرضه کند که ما نسبت به تولیدات فرهنگی و هنری کشورمان و آینده سرمایه گذاران این بخش تا این حد بی مسئولیت هستیم؟ پاسخ روشن هست، جامعه ما ارزش واقعی تولیدات هنری داخلی را درک نکرده و از این رو در فقدان چنین تولیداتی احساس خطر هم نمی کند.

بهرادکیان در خصوص همه گیر شدن این فرهنگ تصریح کرد: سال ها قبل پلیس راهنمایی و رانندگی در اقدامی هدفمند و با کمک رسانه های ارتباط جمعی بستن کمربند ایمنی جهت سرنشینان ماشین را امری حیاتی و مهم جلوه داد و آثار سوء استفاده نكردن از کمربند ایمنی در تصادف های بزرگراه ای را به مردم نشان داد و استفاده از کمربند ایمنی از یک هنجار به فرهنگی همگانی تبدیل شد و جنبه ای فراگیر یافت. در زمینه رعایت قانون کپی رایت و کپی نکردن آثار هنری نیز باید محتوای فرهنگی بیشتری تولید شود و با کمک رسانه ها ابعاد گوناگون اهمیت توجه به تولیدات داخلی و آثار منفی بی توجهی به چرخه اقتصادی تولیدات هنری را طرح کرد تا جامعه نسبت به اتفاقی مثل صیانت از آثار هنری از مرحله هنجار عبور کرده و به صورت یک باور فراگیر و عرف اجتماعی آن را مورد توجه قرار دهد.

صیانت از آثار فرهنگی و هنری نیازمند فرهنگ سازی هدفمند است

وی در آخر خاطرنشان کرد: تا زمانی که زیرساخت های فرهنگی مورد نیاز را در یک ساختار اجتماعی بنا نکرده و جامعه را نسبت به تولیدات فرهنگی و هنری مسئولیت پذیر نکنیم، قطعا هیچ عاملی نمی تواند آثار سوء کپی کاری های غیرقانونی و تبعات قاچاق آثار هنری بر جامعه و فرهنگ یک ملت را کم کردن دهد و در چنین شرایطی، قانون ما بیش از آنکه جنبه اصلاحی و ارشادی داشته باشد، به قانون گریزی ها و دورزدن قوانین از طرق متفاوت منجر و جهت فرهنگ کشور هزینه ساز خواهد شد.

انتهای پیام/

واژه های کلیدی: کمربند ایمنی | سینمایی | استفاده | قانونی | قانون | فرهنگ | سینما | قوانین