به گزارش خبرنگار گروه ورزش گروه تحریریه سایت جوان، ورزش کردن همواره از اهمیت زیادی برخوردار است و رابطه مستقیمی با سلامت جسمی و روانی فرد و در نهایت جامعه دارد و نباید فراموش کرد که ورزشکاران همانند سایر افراد جامعه علاوه بر نیازهای جسمی نیاز به مواظبت های روانی دارند تا عملکرد بهتری داشته باشند.

روانشناسی در ورزش اگر زیاد از تلاش و تمرین اهمیت نداشته باشد کمتر از آن هم نیست. ما همواره در خانواده و یا جامعه افراد زیادی را دیده ایم که به علت مسائل روانی که از بی توجهی به روان شناسی ورزشی سرچشمه می گیرد، ورزش را کنار گذاشته اند و یا این که نمی توانند به صورت مستمر آن را پیگیری کنند. مباحث روانشناسی ورزشی بسیار گسترده است و توجه به تمامی این مباحث از اهمیت خاص ای برخوردار هست؛ البته در این گزارش به یکی از مسائل عمده ای که زیاد ورزشکاران حرفه ای و نیمه حرفه ای با آن درگیرند می پردازیم.

باورهای غلط ورزشکاران بازنده

احمد قاضی‌عسگر، دانش‌آموخته روانشناسی ورزش از دانشگاه پایتخت کشور عزیزمان ایران ،مربی و مدرس مهارت‌های روانی در ورزش ۱۲ باور غلط ورزشکاران بازنده را این گونه معرفی کرده است:

چند باور غلط بعد از شکست در ورزش

۱٫ همه افراد تیم باید من را دوست داشته باشند و تائیدم کنند.

۲٫ جهت این‌که ورزشکاری ارزشمند و محبوب باشم، باید در تمام حوزه‌ها توانمند و بالیاقت باشم و در همه مسابقه های دست‌آوردهای قابل توجهی کسب کنم.

۳٫ محیط ورزش باید جایگاه عدل و انصاف باشدو هر لحظه باید با من خوب واکنش‌ شود.

۴٫ باورها و ارزش‌های مربی و هم تیمی‌هایم باید مشابه باورها و ارزش‌های من باشد. آنها باید کارها را همان‌طوری انجام دهند که من می‌خواهم و انجام می‌دهم.

برخی باور ها و تصورات غلط در ورزشکاران شکست خورده منجر به ترک ورزش و یا شکست های بزرگتر می شود.

۵٫ افراد خاصی در تیم و محیط ورزش هستند که بد ذات و شرورند. آن‌ها باید جهت رفتارهای زشت خود به‌شدت مورد مجازات قرار بگیرند.

۶٫ من هنگامی از عهده مسابقه یا تمرینی به خوبی برنیایم، نمایانگر این است که آدم بدی هستم؛ یک شکست‌خورده.

۷٫ سرنوشت باید آن‌چه را من جهت قهرمانی مورد نیاز دارم برایم فراهم سازد. قهرمانی باید آسوده و راحت باشد. من نباید سختی بکشم یا زحمت ببرم.

۸٫ اگر امور و اتفاقات مسابقه و تمرین آن‌طور نباشد که من می‌خواهم، موجب نهایت بدبختی می‌شود و فاجعه‌انگیز خواهد بود. هنگامی امور بر وفق مراد نباشد، احساس شادمانی و خرسندی در زندگی محال است.

۹٫ اجتناب کردن از مشکلات، آسان‌تر از روبرو شدن و حل و فصل نمودن آن‌هاست.

۱۰٫ شکست‌های من به‌وسیله عوامل بیرونی (مربی، داور، هم‌تیمی‌ها و …) به وجود آمده است.

چند باور غلط بعد از شکست در ورزش

۱۱٫ جهت هر مسئله و مسئله‌ای همواره یک راه‌حل کامل و درست وجود دارد. اگر من نتوانم به آن راه‌حل دست یابم، بسیار وحشتناک و فاجعه‌آمیز خواهد بود.

۱۲٫ تجارب و وقایع گذشته و تاریخچه زندگی‌ام تعیین‌کننده مطلق رفتارها و خصوصیات کنونی من هستند. اثر گذشته را در تعیین رفتارهای کنونی‌ام نمی‌توانم نادیده بگیرم.

این باورهای غلط نیاز به عوض کردن دارد تا عملکرد ورزشکار به طور قابل ملاحظه ای عوض کردن کند. بسیاری از ورزشکاران به خصوص در سنین نوجوانانی و جوانی در زمانی که با کوچکترین مسئله رو به رو می شوند دیگر نمی توانند به ورزش بازگردند و یا تا مدت زیادی کیفیت خود را از دست می دهند. بدون شک ورزشکاران بهتر است همان طور که هر از چند گاهی برنامه های تمرینی و یا برنامه غذایی خود را با مراجعه به یک مربی عوض کردن می دهند با مراجعه به روانشناسان ورزشی هم افکار خود را عوض کردن دهند و باور های غلط را کنار بگذارند تا به شرایط خوبی برسند.

انتهای خبر /

برخی باور ها و تصورات غلط در ورزشکاران شکست خورده منجر به ترک ورزش و یا شکست های بزرگتر می شود.

باور های غلط در ورزش

واژه های کلیدی: باورهای غلط | روانشناسی | ورزشکاران | مسابقه | اخبار ورزشی | فدراسیون پزشکی و ورزشی |