به گزارش خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزشی گروه تحریریه سایت جوان؛ حسین صدقیانی را بسیاری به عنوان پدر فوتبال کشور عزیزمان ایران می شناسند. او در دی ماه ۱۲۸۱ متولد شد و در سال ۱۳۶۱ چشم از دنیا فرو بست. صدقیانی نخستین سرمربی تیم ملی فوتبال ایران بود و همچنین نخستین فوتبالیستی بود که به عنوان لژیونر هم از کشور عزیزمان ایران در تیم های خارجی حضور داشت.

*زندگینامه

حسین صدقیانی در سال ۱۲۸۱ در تبریز متولد شد.حسین صدقیانی در آن وقت همراه با خانواده اش راهی ترکیه شد تا در استانبول زندگی کند. صدقیانی در آن سال ها فوتبال بازی می کرد و در سن ۱۸ سالگی به تیم فوتبال فنر باغچه پیوست.

عبارات مهم : فدراسیون فوتبال – سرمربی تیم ملی
او جهت ادامه تحصیل در سال ۱۲۹۹ راهی اتریش شد و به تیم راپیدوین پیوست. صدقیانی مدتی در آنجا بازی کرد ولی در سال ۱۳۰۴ به کشور عزیزمان ایران بازگشت و به مشهد رفت تا در یکی از قدیمی ترین کلوب های ورزشی به نام فردوسی فعال شود. تا آن وقت ایرانی ها فوتبال را با گیوه بازی می کردند و به همین علت آوازه صدقیانی که با کفش مخصوص بازی می کرد همه جا پیچیده بود. او در ادامه به تیم منتخب پایتخت کشور عزیزمان ایران دعوت شد و در همان سال با سرپرستی میر مهدی خان ورزنده ، احمد علی سردار ، حسینعلی سردار ، محمد علی شکوه، رضا قلی کلانتر ، هراند ، علی امیر ، گالوستیان ، یوسف سمرقندی ، حسن مفتاح ، ابوالفتح افخمی ، ژرژ امیر حسین خان و احمد خان راهی باکو شدند تا نخستین بازی ملی را انجام دهند آن ها در آن بازی نتیجه را واگذار کردند و به کشور عزیزمان ایران بازگشتند.

صدقیانی در ادامه بار سفر بست و این بار راهی بلژیک شد. او در بلژیک به عضویت کلوب شارلروا در آمد و به مدت ۱۰ سال در آن جا بازی کرد. او دوباره در سال ۱۳۱۵ می خواست به کشور عزیزمان ایران بازگردد. او در همان سال به برلین رفت و از نزدیک شاهد مسابقه های المپیک بود. صدقیانی سپس به پایتخت کشور عزیزمان ایران بازگشت و یک سال هم در تیم توفان فوتبال بازی کرد.

*دوران مربیگری

صدقیانی بعد از یک سال بازی در تیم توفان، به انجمن تازه تاسیس تربیت بدنی رفت و مسئولیت تیم های ملی فوتبال را بر عهده گرفت او در نخستین بازی رسمی تیم ملی فوتبال کشور عزیزمان ایران در شهریور ۱۳۲۰ به عنوان سرمربی روی نیمکت تیم ملی برابر افغانستان نشست. آن بازی با نتیجه بدون گل به آخر رسید.
صدقیانی تا سال ۱۳۲۹ مرد اول تصمیم گیرنده فوتبال کشور عزیزمان ایران بود و با کنی مدیر وقت فدراسیون فوتبال، تعامل نزدیکی داشت. او بعد از رفتن کنی و روی کار آمدن گیلانشاه از این سمت کنار رفت ولی تا سال ۱۳۴۰ همواره در تصمیم گیری های فوتبال نقش داشت.

صدقیانی به مدت ۱۱ سال از فوتبال دور بود و با روی کار آمدن آتابای در سال ۱۳۵۱ ، به عنوان سرپرست تیم ملی گزینش شد و در میادین متفاوت حضور داشت که از جمله آن ها جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین بود. صدقیانی بعد از آن و در سال ۱۳۶۱ در سن ۸۰ سالگی چشم از دنیا فرو بست.
صدقیانی نخستین لژیونر ایرانی بود که به مدت ۳ فصل در فنر باغچه ، یک فصل در مارچین مانسئو و چند فصل در شارلوا بلژیک فوتبال بازی کرد. او هیچ گاه شانس آن را نداشت در تیم ملی کشور عزیزمان ایران بازی کند لیکن در دوران حرفه اش هنوز تیم ملی تشکیل نشده بود با این حال او در منتخب پایتخت کشور عزیزمان ایران به میدان رفت و بازی با تیم های خارجی را هم تجربه کرد. او طولانی ترین وقت هدایت تیم ملی فوتبال را با ۱۰ سال در اختیار دارد . تیم ملی در دوران حضور او تنها ۵ بازی انجام داد.

نگاهی به زندگینامه نخستین سرمربی تیم ملی فوتبال کشور عزیزمان ایران

انتهای خبر /

نگاهی به زندگینامه امیر حسین صدقیانی

واژه های کلیدی: فدراسیون فوتبال | سرمربی تیم ملی | زندگینامه | فوتبالیست | زندگینامه | ۱۸ سالگی | فوتبال | ایرانی | توفان | بلژیک | ایران