اطلاعیه سایت
نظارت تخصصی روی تولید و انتشار آثار باکلام حداقلی است و زیاد نظارت محتوایی را در برمی‌گیرد.
ابراهیم اسماعیلی اراضی شاعر و ترانه‌سرا در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛ راجع به دلایل زیاد کردن شمار و درصد ترانه‌های ضعیف گفت: زیاد عوامل تهیه قطعات موسیقایی از تهیه‌كننده گرفته تا خواننده و آهنگساز، درك درستی از كلام ندارند. دلایل گزینش آنها یا معطوف به اسم ترانه‌سراست یا معطوف به احساسات مخاطب زیر میانگین هست، یا معطوف به برآوردهای مالی قطعه است و یا معطوف به عواید غیرادبی دیگری كه در همكاری با یك ترانه‌سرا متصور هستند؛ بعد خیلی‌ها دلشان چندان جهت كیفیت اثر نمی‌سوزد. از سوی دیگر نظارت تخصصی روی تولید و انتشار آثار باكلام، حداقلی هست. زیاد آنچه هست، نظارت محتوایی را شامل می‌شود. روابط تجاری و … در حوزه موسیقی یک‌سری الگوهای غیرهنری ایجاد كرده است كه در زیاد موارد باعث می‌شود آثار تعداد خاصی از ترانه‌سرایان گزینش شود.
وی افزود: شاید ترانه‌هایی که در فضای موسیقی گزینش می‌شوند، پنج درصد کل ترانه‌های آبرومندی باشند كه به وسیله ترانه‌سرایان حرفه‌ای سروده می‌شوند و از سوی دیگر شاید در عالی ترین حالت، پنج درصد آثار اجرا شده است قابل دفاع باشند. معمولا عوامل، می‌خواهند یک تراک موسیقی را به ارزان‌ترین شکل ممكن تمام کنند. نكته دیگر هم روابط خاصی است که در این عرصه وجود دارد. اگر ترانه‌های ضعیف را یک بررسی جدی کنید، به نتیجه های معناداری می‌رسید. کارهای خیلی از کسانی که قابل دفاع نیستند اجرا می‌شود. البته در این بین چند نفری هم هستند كه كارشان را بلدند و تثبیت شده‌اند.
نظارت در حوزه آثار موسيقايی باكلام زیاد شامل محتواست
عبارات مهم : اسماعیلی – موسیقی اسماعیلی ادامه داد: مهم‌ترین علت چنین وضعیتی این است که در برنامه‌ریزی جهت تولید اثر، همه چیز متوجه مخاطبی است که آگاهی چندانی از موسیقی و شعر خوب ندارد. بخش عمده مخاطبان جدی موسیقی، نوجوانان و جوانان کم‌سن و سالی هستند که ما هیچ چیزی راجع به پسند هنری و موسیقی جدی به آنها نیاموخته‌ایم و حتی نمونه‌های قابل دفاع را به آنها معرفی نكرده‌ایم. این گروه به موسیقی به عنوان ابزار توجه دارند. دغدغه‌های کسانی هم که باید سیاست‌گذاری کنند، از جنس هنر و ادبیات نیست؛ یا بازاری واکنش می‌کنند یا قیم‌مآبانه.
این شاعر با اشاره به حاکم‌بودن پسند مخاطب زیر میانگین بر فضای موسیقی این روزها اظهار داشت: هنگامی هیچ ارگان یا نهادی، مسؤولیتی در زمینه ارتقای پسند مخاطب و سطح تخصصی آثار روز جهت خودش قائل نیست این وضعیت، طبیعی هست. حتی در تیتراژهای تلویزیونی كه می‌توانند پرشنونده‌ترین آثار باشند، تهیه‌کننده اثر، همه‌كاره هست؛ تهیه‌كننده‌ای كه در مورد ترانه، تخصصی ندارد. در عالی ترین حالت، همه‌چیز به آهنگساز سپرده می‌شود و او هم بر اساس روابط و برآوردهایش عمل می‌كند و نتیجه، همین تیتراژهایی می‌شود كه می‌بینیم. در نشست اخیر منزل ترانه كه به بررسی تیتراژهای ماه رمضان تخصیص داده شده است داشت، جز دو سه ترانه، هیچ‌كدام از ترانه‌ها از كارشناسان نمره قبولی نگرفت و در مجموع، این دو سه ترانه هم در حد میانگین بودند.
وی راجع به تاثیر آشنایی ترانه‌سرایان با شعر در كیفیت آثارشان گفت: کیفیت ترانه ارتباط زیادی با شاعربودن ترانه‌سرا ندارد؛ مهم، شناخت اصول ادبی و نیز ویژگی‌های ترانه هست. دوستان زیادی را هم سراغ داریم که شاعر هستند ولی با مدیوم ترانه آشنایی موثر ندارند. آثار این عده هم قابل دفاع نیست.
اسماعیلی اراضی ادامه داد: ترانه‌سراهایی بوده‌اند که شاعر نبوده‌اند یا شاعران مشهوری نبوده‌اند؛ مانند معینی کرمانشاهی و بیژن ترقی که در شعر به اندازه ترانه درخشان نیستند اگر چه شاعران ضعیفی هم نبوده‌اند.
نظارت تخصصی روی تولید و انتشار آثار باکلام حداقلی است و زیاد نظارت محتوایی را در برمی‌گیرد.
وی با اشاره به رسیدن به نتیجه های معنادار بعد از بررسی ترانه‌های ضعیف بیان کرد: میانگین کیفیت کارهای موسیقی که هم‌اکنون تولید می‌شود را با میانگین كیفی آثار سال‌های ۷۹ و ۸۰ که تازه موسیقی پاپ در کشور جان گرفته بود، مقایسه کنید! در آن سال‌ها مسائل زیادی در عرصه موسیقی پاپ وجود داشت و بسیاری از امکانات امروز در آن سال‌ها نبود ولی سخت‌گیری عوامل تولید در آن سال‌ها زیاد بود؛ در نتیجه میانگین کیفی آثار تولید شده است در سال‌های ۷۹ و ۸۰ نسبت به اکنون حداقل ۳۰ تا ۴۰ درصد بالاتر بود.
این شاعر تصریح کرد: هر چه در عرصه موسیقی پاپ پیش رفتیم، حاشیه زیاد توانست یک فضای قهقرایی را به باعث مطالبات اقتصادی، شهرت‌طلبی و سایر عوایدی که می‌تواند وجود داشته باشد، به فضای موسیقی و ترانه تحمیل کند و همه چیز در روند پسرفت قرار گرفت. اكنون خواننده‌هایی که هیچ فرد قابل دفاعی در حوزه موسیقی حاضر نیست آنها را تایید کند در مدت بسیار کوتاهی، حتی کمتر از یک سال به چهره‌هایی تاثیرگذار تبدیل می‌شوند و عالی ترین اتفاق‌ها جهت کنسرت‌هایشان می‌افتد. همه اینها ناشی از این است که كسانی جهت رسیدن به حداكثر سود، كیفیت آثار را تا سطح پسند مخاطب زیر میانگین تنزل می‌دهند؛ مخاطبانی كه عمدتا در سر و صدای خیابانگردی و مهمانی و كنسرت با موسیقی سر و كار دارند. در حال حاضر همه برنامه‌ریزی اقتصادی عوامل شامل کنسرت‌ها می‌شود و به همین دلیل، تلاش بر این است که طوری واکنش شود تا به مخاطبی كه می‌تواند و حاضر است پول بلیت كنسرت بدهد، به هر ترتیب خوش بگذرد.
اسماعیلی اراضی اظهار داشت: بعد می‌بینید كه اصلی‌ترین پارامترهایی که اوضاع کنونی موسیقی را تعریف می‌کند، غیرادبی و غیرهنری هست. تنها راه اصلاح این وضعیت، این است که رسانه‌های فراگیر، رودربایستی خود را با موسیقی کنار بگذارند و موسیقی را به عنوان یک واقعیت بسیار مهم بپذیرند. آنها باید به برنامه‌هایی بپردازند که هم شکل آموزشی و هم بخش نقد داشته باشد تا مخاطب بفهمد من اسماعیلی اراضی كه شناخت و تجربه‌ای نسبی دارم، به چه دلیل فلان موسیقی را بد می‌دانم؛ بداند كه غرض شخصی با ترانه‌سرا یا خواننده مطرح نیست. تا هنگامی برنامه‌ریزی مشخصی جهت ارائه آثار قابل دفاع نداشته باشیم، همین آش است و همین کاسه و چه‌بسا اوضاع بدتری هم حاكم شود.
انتهای پیام/
گفتگو با اسماعیلی اراضی راجع به اوضاع کنونی موسیقی و ترانه در ایران
واژه های کلیدی: اسماعیلی | موسیقی | برنامه | مخاطب | ترانه | تخصصی | برنامه | نظارت تخصصی