امید روزبه ترانه‌سرا، در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛ در خصوص دلایل سرقت ادبی گفت: فضای مجازی و شهوت دیده شدن عمده علت این اتفاق هست. فردی به نوشتن علاقه دارد ولی نمی‌تواند جذب مخاطب داشته باشد. این شخص سراغ شعری از افراد دیگر می رود. آنقدر سطح مطالعه در کشور پایین است که کسی متوجه نمی‌ شود، اثری که انتشار شده است سروده فرد دیگری است.

این ترانه سرا با اشاره به دقت نظر پایین در زمینه شعر اظهار داشت: آنقدر دقت نظر پایین آمده که دغدغه ادبیات از مخاطب گرفته شده است هست. انتشار اثر شاعری به نام دیگری، رشد قارچ گونه‌ای دارد.

روزبه ادامه داد: نحوه برخورد با دزدی ادبی دو گونه هست؛ یکی آنکه به این افراد به طور مستقیم توهین کنیم و راه دیگر سکوت کردن و گذشتن هست. به علت آنکه امکان داشتن صنفی واحد جهت شاعران وجود ندارد و روابط میان آن‌ها بسیار نیرومند نیست، قدرت زیادی جهت مبارزه در برابر دزدی ادبی وجود ندارد.

فضای مجازی و میل به دیده شدن راه دزدی ادبی را هموار می‌کند!

وی با اشاره به اتفاقی که در آخرین جلسه خانه ترانه با مدیریت افشین یداللهی در سال گذشته میان دو تن از شاعران افتاد، اظهار داشت: اصلا متوجه مماشات در زمینه سرقت‌های ادبی نمی شوم. جهت مطلبی که آن را هم پوشانی می گویند، نمی توانم علت منطقی داشته باشم. به فردی که دزدی ادبی انجام داده هست، باید در جمع تذکر داد. این مسئله تاثیر بیشتری بر فرد می گذارد. معذرت خواهی و کارهای دیگر در مراحل بعدی قرار دارد؛ فقط باید به فرد در جمع تذکر داد.

انتهای پیام/

آنقدر سطح مطالعه در کشور پایین است که کسی متوجه نمی‌شود، اثری که انتشار شده است سروده شخص دیگری است.

با دزدی ادبی چه کنیم؟

واژه های کلیدی: فضای مجازی | مدیریت | مخاطب | ترانه | انتشار | امید روزبه | مشکلات ادبیات | ترانه سرایی