محمدرضا طاهری شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛ در خصوص یکی از انواع سرقت ادبی گفت: دزدی ادبی یک پدیده جدیدی نیست و از گذشته وجود داشته هست. از گذشته شعری را که به نظرشان خوب بود را به نام خود در روزنامه‌ها یا جاهای دیگر چاپ می‌کردند نوع دیگری از سرقت ادبی که به مولف آسیب می‌زند این است که مضمون و محتوای یک اثر ادبی را برداشت می‌کنند و نمی‌گویند مضمون را از کس دیگری گرفته‌اند. به این منظور، مضمون را که حاصل کشف ادبی و هنری مولف بوده هست؛ سر و شکل تازه‌ای به آن می‌دهند. این مسئله با الهام گرفتن از شعر دیگری اشتباه نشود.

وی افزود: این که فردی اثری را که انتشار شده است است به نام خود می‌کند تاثیری بر کار مولف مهم ندارد و دزدی ادبی به این شکل را کسی باور نمی‌کند. در صورتی که چنین کاری انتشار شود، کسانی هستند که اعتراض کنند. این سرقت ادبی سطح پایینی است که تاثیری بر مولف نخواهد داشت البته گاهی این مسئله بسیار واضح و روشن هست. شاعر و نویسنده از نظر اخلاقی وظیفه دارد ذکر کند که از مضمون شاعر دیگری استفاده می‌کند.

طاهری با اشاره به اینکه شاعران بزرگ خود را به درج استفاده از مضمون دیگری در شعر خود ملزم می‌کردند،‌ بیان کرد: آنچه می‌تواند بازدارنده سرقت ادبی باشد، اخلاق هست. در فضای مجازی هر لحظه به سرعت در برابر دزدی ادبی تصویر العمل نشان داده می شود. اگر هزار نفر یک متنی را ببینند و از این میان یک نفر بداند این مطلب، سرقت ادبی است به سرعت اعلام می‌کند و به مولف مهم اطلاع می‌دهد. به عنوان مثال در صورتی که فردی اثری از اخوان ثالث را در اینترنت انتشار کند به سرعت مشخص می‌شود.

شعر خوب را از قدیم‌الایام تصاحب می‌کردند

انتهای پیام/

گفتگو با محمدرضا طاهری راجع به دزدی ادبی

واژه های کلیدی: فضای مجازی | استفاده | محمدرضا | صورتی | تصویر | انتشار | اخلاقی | چاپ شعر