روایت «با صبر زندگی» زندگی صبورانه مردم دو شهر فوعه و کفریا جهت یک مقاومت دو ساله را به نمایش می‌گذارد.

به گزارش حوزه سینماگروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛ ما سوریه را با خون و انفجار و درگیری های پی در پی اش می شناسیم ولی چه کسی می داند در بعد این همه خون و کشتار و جنگ های پی در پی چه مقاومتی جهت ایستادگی وجود دارد و هر کسی از خردسال و کودک و جوان گرفته تا پیرمرد و پیرزن چه جگرگوشه هایی را از دست داده است و باز هم باید ایستادگی کند چون جنگ همچنان ادامه دارد.

عبارات مهم : اهالی رسانه – خانواده

«با صبر زندگی» روایتی از همین ایستادگی است که این بار قرار است از دل مردم محاصره شده است دو شهر فوعه و کفریا شنیده شود. مستند همانطور که از نامش پیداست توانسته نمایشی از زندگی صبورانه مردمان این شهرها جهت یک مقاومت دو ساله را به نمایش بگذارد.

بخش مهم این مستند ولی از جایی شروع می شود که قرار است عده ای از اسیران این شهرها نزد خانواده هایشان بازگردند. مردم و خانواده ها در انتظار به سر می برند تا اتوبوس ها برسند و مستند چند روز از این انتظار را به نمایش می گذارد.

وحید فراهانی کارگردانی این مستند را بر عهده داشته است که پیش از این جهت ساخت آثار دیگری اطراف داعش، سوریه و… به کشورهای منطقه سفر کرده هست. در این مستند هم واقعیتی از زندگی مردمان سوریه را نشان می دهد با این شاخصه که روایتش را مثل داستان تعریف می کند و قرار نیست تنها جهت تحریک احساسات مخاطب به نمایش صحنه هایی آرشیوی از اشک ها و اعتراض های مردمان سوریه بپردازد.

دوربین در این مستند همراه با زندگی مردم سوریه هست؛ مردمی که منتظرند تا خانواده، دوستان و آشنایان ارزش که دو سال در محاصره تروریست ها بوده اند (طی یک مبادله) با اتوبوس ها از راه برسند. ولی این امیدواری طولی نمی کشد و بعد از دو روز انتظار از چندین اتوبوس تنها تعدادی به مقصد می رسد و تعدادی در راه با یک انفجار از بین می روند.

«با صبر زندگی» می تواند با یک روایت چند روزه قبل و بعد از آزادی اسرا و انفجار در میان عده زیادی از آنها شرحی باشد بر ماجرایی که در این چند سال این مردم با آن درگیر هستند. از پدر و مادرهایی که کودکانشان یکی یکی جلوی آنها پرپر می شوند تا فرزند هایی که امروز بیدار می شوند و پدر و مادری بالای سرشان نیست. نه می دانند زنده اند نه می دانند چقدر باید به دیدن دوباره ارزش امید داشته باشند.

یک شاخصه دیگر این اثر ترکیب نگاه رسانه ای با روایت ماجراست؛ آنجا که سراغ اهالی رسانه و خبرنگاران غربی می رود تا نشان دهد اتفاقات سوریه تنها از دوربین یک مستندساز ایرانی روایت نشده هست. به خاص که خبرنگاران و عکاسان که از کشورهایی چون هلند و انگلیس هستند از واقعیتی که در سوریه با آن مواجه شده است اند می گویند و اینکه رسانه هایشان در کشورهای اروپایی و آمریکایی خلاف واقعیت را نشان می دهند.

فیلمبرداری خوب و روان نیز از دیگر شاخصه هایی است که به مخاطب این امکان را می دهد که تا آخر با مستند همراه شود و بتواند از نزدیک شاهد زندگی هایی باشد که اگرچه دور است ولی واقعی است.

انتهای پیام/