ای  نهال باورمن                       ای جوان مضطرمن                 از برم دامن مکش ای تشنه کام ای اکبر من               نوگل پیغمبر من                     کم نگر چشم ترمن از برم دامن مکش ای                تشنه کام ای اکبر من ای غم توقا تل من                    هجرتوشد حاصل من              می زند آتش دل من بین چه آمد بر سر من               تشنه کام ای اکبر من خیمه گه را تکیه گاهی              خوب رویی، رشک ماهی         بر پدر بنما نگا...