در میانمار نقض حقوق به شکل فجیعی صورت میگیرد

سیدعلی خرم استاد حقوق بین الملل در روزنامه شرق نوشت: نزدیک به نیم قرن است كه مسلمانان روهینگیا مقیم میانمار هستند. فرزندان و نوه هایشان در آنجا متولد شده است اند، دارای مالکیت بر خانه، مزرعه و مغازه ارزش هستند به طوری که کسی نمی تواند تابعیت و جایگاه آنان را از نظر حقوقی در میانمار زیر سؤال ببرد.

عبارات مهم : درخواست کمک – جنگ جهانی
اما تندروی و افراطی گری به درستی مربوط به یک دین و قوم خاص نیست. بودايیان که قرن ها به عنوان مظهر آرامش، همراهی و مطیع بودن معرفی شده است بودند، اگر عنوان تجاوز به حقوق مسلمانان میانمار پیش نمی آمد، شاید کماکان به این صفت در تاریخ مشهور می شدند ولی اکنون به این افسانه آخر داده شده است است و همان طور که صرب ها در ایام یوگسلاوی سابق به حقوق مسلمانان بوسنی یا کوزوو تجاوز کردند، بیش از دو دهه است که بودايیان افراطی که اکثریت افکار عمومی جامعه میانمار را تشکیل می دهند، به حقوق مسلمانان این کشور تجاوز می کنند.

متأسفانه این تجاوز مانند تجاوز یوگسلاوی سابق، از حمایت دولت و ارتش این کشور برخوردار است بنابراين ابتدا از نظر حقوق بین الملل جنایت علیه بشریت و سپس پاک سازی قومی محسوب می شود که از جرم های سنگین جنايی در سطح بین الملل است و مجریان آن باید از سوي دادگاه بین المللی جنایی دستگیر و محاکمه شوند. اینکه بعضی قومیت ها بر اثر تحولات تاریخی از سرزمینی به سرزمیني دیگر کوچ اجباری کنند، امری محتمل است و هیچ کس یارای توقف آن را ندارد.

به طور مثال در جنگ جهانی، هنگامی که خیل عظیمی از لهستانی ها به روسیه برده شدند و بر اثر تحولات جنگ، درخواست کردند آنها را بعد بفرستند، تنها راه نجات آنها عزیمت به کشور عزیزمان ایران بود و خود لهستانی ها نقش و انتخابی در آن نداشتند. دولت و مردم کشور عزیزمان ایران که در آن ایام موقعیت سیاسی و اقتصادی نامناسبي داشتند، مقدم این میهمانان ناخوانده را گرامی داشتند و با وجود فقر عمومی، عالی ترین امکانات خود را در اختیار لهستانی ها قرار دادند که سیراب کردن و تغذیه آنان در بندر انزلی و سپس اسکان آنها در اصفهان در تاریخ لهستان معروف شده است است.

این لهستانی ها در کشور عزیزمان ایران زندگی و ازدواج کردند و هرکس خواست، باقی ماند و هرکس نخواست، بعد از جنگ جهانی به کشورش بازگشت. آنان قبرستان های متعددي در کشور عزیزمان ایران دارند و هنوز نوادگانشان نزد مردم کشور عزیزمان ایران عزیز هستند. ولی این نمایش زیبای ميهمان نوازی مردم مسلمان کشور عزیزمان ایران از لهستانی های مسیحی، در میانمار تبدیل به نمایشی زشت شده است هست. به هرحال حقوق بین الملل ناظر بر حفظ حقوق بشر و حقوق بشر دوستانه مسلمانان روهینگیا در میانمار هست. کمیسر عالی حقوق بشر و دبیرکل شرکت ملل متحد به پاک سازی قومی در میانمار اذعان كرده و به این ترتیب راه جهت دادگاه بین المللی جنایی نسبت به تعقیب آنگ سان سوچی به عنوان بالاترین مقام مسئول در میانمار فراهم شده است است.

نقض حقوق مسلمانان میانمار سابقه طولانی داشته و زمانی که میانمار در دنیا منزوی و درِ آن به روی کشورهای خارجی بسته بود، این نقض حقوق به شکل فجیعی صورت می گرفت. در سال های ١٣٧٨ تا ١٣٨٠ که مدیر هیئت مدیره کمیساریای عالی پناهندگان شرکت ملل متحد بودم، از کمپ مسلمانان روهینگیا در مرز با تایلند دیدن كردم و از اوضاع بد بختی بار آنان بسیار متأثر شدم و این وضع را به دبیرکل شرکت ملل متحد گزارش و درخواست کمک جهت آنان کردم، ولی در آن ایام جامعه بین المللی و از جمله شرکت ملل متحد اهرمی علیه نظامیان خودسر و بودايیان افراطی میانمار در اختیار نداشت.

امروز شرایط دگرگون شده است و میانمار با جامعه بین المللی نوعی آشتی برقرار کرده و زن سوچی که به خاطر مخالفت با سیاست های نظامیان خودسر میانمار، به دریافت جایزه صلح نوبل مفتخر شده، رهبر این کشور شده است هست. به عبارت دیگر زن سوچی نمی تواند در قبال جنایت علیه بشریت و پاک سازی قومی که جرم ژنوساید تلقی می شود، بی تفاوت باشد. اینکه زن سوچی از یک سو میل دارد خود را یک ناجی حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل معرفی کند و از سوی دیگر مهر تأیید بر تندروی های بودايیان راست گرای میانمار بزند جمع نقیضین هست. جامعه بین المللی باید از اهرم خود به خوبی استفاده و زن سوچی را وادار به احترام به حقوق مسلمانان روهینگیا کند وگرنه جهت نخستین بار یک برنده جایزه صلح نوبل به جرم جنایت علیه بشریت به دادگاه بین المللی جنايی فراخوانده خواهد شد که در آن صورت بنیاد صلح نوبل در نروژ باید چگونگی بعد گرفتن جایزه صلح نوبل را مورد ارزیابی قرار دهد.

تراژدی سوچی در میانمار

گردآوری: گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: isna.ir

واژه های کلیدی: درخواست کمک | جنگ جهانی | بین الملل | میانمار | مسلمانان | دادگاه | میانمار | جایزه | ایران