تاریخچه ای از معبد آسمانی چین

معبد آسمان: نام مجموعه معابد تاریخی متعلق به آئین تائو است. معبد آسمان در جنوب شرقی شهر پکن قرار دارد و در دوران دودمان‌های چین و مینگ مورد زیارت امپراطورهای چین قرار می‌گرفته‌است.

 معبد آسمان که قربانگاه کشور چین به حساب می‌آید، در جنوب شهر ممنوعه در پکن قرار دارد و مساحت آن ۴ برابر شهر ممنوعه است.
پادشاهان سلسله‌های مینگ و چینگ هر سال در این معبد که از جمله معابد تاریخی متعلق به آئین تائو است مراسم باشکوهی برای آسمان و برکت محصولات فراوان بر پا می‌کرده‌اند.
شاه در چین فرزند آسمان نامیده می‌شده و با این هویت کشور را حکمفرمایی می‌کرده است، لذا برگزاری مراسم قربانی آسمان در اختیار پادشاه بوده است.
در محوطه بسیار وسیع حدود ۱۰۰۰۰۰ درخت وجود دارد و معبد در وسط این محوطه قرار دارد. امپراطور ۳ بار در سال در اولین روز بهار، در طولانی‌ترین شب سال و روز تولدش برای نیایش و درخواست برکت کشاورزی به این معبد می‌آمده و دعا می‌کرده است. این معبد اولین معبدی است که در پکن ساخته شده و کل بنای آن از چوب است و طبق معمول تمامی معابد چینی هیچ میخی در ساختش به کار نرفته است.
جنوبی‌ترین دیوار معبد آسمان ۴ گوشه؛ نشانه زمین و شمالی‌ترین ضلع دیوار نیم دایره نشانه آسمان است. این طراحی از ایده باستانی چین درباره آسمان گرد و زمین ۴ گوشه سر چشمه گرفته است. معبد آسمان به معبد داخلی و خارجی تقسیم می‌شود و ۲ دیوار گرد اطراف آن را فرا گرفته است.

 ساختمان‌های اصلی در یک خط از جنوب تا شما معبد داخلی قرار گرفته است و شامل یوان چیو؛ خوان چون یو و سالن چی نیان می باشد.
یوان چیو یک سکوی سنگی دارای ۳ طبقه است؛ قطعات سنگ‌های پله‌ای و نرده‌ها همگی با عدد ۹ در ۹ نصب شده است. عدد ۹ در چین نماد آسمان‌ها است.
سالن چی نیان با شکوه‌ترین ساختمان معبد آسمان است و ارتفاع آن ۳۸ متر و قطر آن ۳۲ متر است و بر پایه سنگی دوار قرار دارد. پادشاهان هر سال در این سالن مراسم برکت محصولات فراوان را برگزار می‌کردند.
معبد آسمان نه تنها در تاریخ معماری چین دارای جایگاه مهمی است، بلکه میراث گرانبهای هنری معماری جهان نیز محسوب می‌شود. یونسکو در سال ۱۹۹۸، معبد آسمان را با شماره ۸۸۱ در فهرست میراث جهانی به ثبت رساند.