خون بازی در خانه خالی های تهران

خون بازی در خانه خالی های تهران  ۱۶+

اگرچه رفتارهای ضد اجتماعی نظیر استعمال مواد مخدر و مسکرات و کارهای خلاف قوانین به صورت علنی انجام نمیشود یا کم است اما متاسفانه این روزها پول،حرف اول و اخر را در زندگیهای اجتماعی میزند

به نحوی که حتی می توان با پرداخت هزینه های هنگفت، شرایط مناسبی را برای خوشگذرانی های نامشروع و برگزاری پارتی ایجاد کرد.به گزارش پارسناز  به این ترتیب مکان ها و موقعیت های مختلفی وجود دارد تا افراد متقاضی بتوانند شبی برای خوشگذرانی، داشته باشند.

اکنون با پدیده ای به نام اجاره یک‌شبه خانه در تهران مواجه هستیم. این روش جدید اجاره، آن‌هم با ارقام آنچنانی ، درآمدی بسیار نصیب صاحب ملک می‌کند و از طرفی شبی به یادماندنی را برای اجاره کنند رقم میزند.

اين روزها عده اي از جوانان به دنبال خانه هاي خالي اي ميگردند تا در آنجا تفريحات وحشتناکي را براي خود دست و پا کنند!نمي دانم تا به حال اسم اين تفريح را شنيده ايد يا نه اما اسمش هم وحشتناک است!…

در گوشه و کنار اين شهر تا دلت بخواهد پر است از خانه هاي خالي.خانه هايي که خيلي ها آرزوي داشتنش را دارند تا از آوارگي رهايي يابند و درمقابل عده اي حاضرند براي يک شب هم که شده با پرداخت هزينه هاي هنگفت خانه اي را اجاره کنند .خانه هايي که اکنون رنگ و بوي فحشا از سر و رويش بالا مي رود.

شايد براي شما هم اتفاق افتاده باشد که به شهري سفر کنيد و ناچارا مجبور به گرفتن خانه يا هتلي شويد اما براي گرفتن جا اولين چيزي که از شما ميخواهند مدرک شناسايي است و اگر شناسنامه همراه نداشته باشيد تحت هيچ شرايطي به شما اتاق يا خانه و يا هتلي را نمي دهند اما اين مساله در تهران به سهولت امکان پذير است!

کافیست سرچی در فضای مجازی کنید تا با انبوه آگهی های اجاره خانه برای یکشب مواجه شوید . افراد خيلي راحت با چند آگهي اينترنتي مي توانند براي يک شب به دنبال خانه باشند بدون اينکه مدرک شناسايي داشته باشند.خانه هايي با نرخ هايي از ۱۰۰ هزار تومان تا نرخ هاي ميليوني. خانه هايي که راه را براي هر کاري باز مي گذارند. عده اي به دنبال خانه هاي خالي براي فرار از خانواده شان هستند و عده اي هم به دنبال راهي براي فرار از ازدواج شرعي! اما اين روزها عده اي از جوانان به دنبال هيچ کدام از اين دو راه نيستند بلکه به دنبال خانه هاي خالي اي ميگردند تا در آنجا تفريحات وحشتناکي را براي خود دست و پا کنند!نمي دانم تا به حال اسم اين تفريح را شنيده ايد يا نه اما اسمش هم وحشتناک است! تفريحي به اسم” خون بازي”!

همانطور که از اسمش مشخص است با خون خود به طرز فجيعي بازي مي کنند! در بين اين جوانان افرادي پيدا ميشوند که کم سن و سال هستند. وقتي به اينها نگاه مي کنيد نگرانشان ميشويد که چرا بايد نوجواني با اين سن و سال به سراغ اين کار برود؟! اصلا چطور مي تواند نام اين واژه را به زبان بياورد ؟!جامعه و خانواده ها چه کمبودها و بايدها و نبايد هايي را ناديده گرفته اند که امروز نوجوانشان به جاي تفريحات سالم و آموزنده با کساني دمخور شده اند که به او خون بازي را آموزش مي دهند و او را براي گرفتن خانه هاي خالي راهنمايي ميکنند؟!

عليرضا.ص يکي از آن نوجواناني است که مدتي است به دنبال اين تفريح وحشتناک رفته است و از اين بازي خطرناک برايمان مي گويد…عليرضا که ۱۸ سال بيشتر ندارد مي گويد: اگر از من بپرسيد که چرا به دنبال خون بازي رفتم! مي گويم رفيق ناباب و محدويت هاي بيش از اندازه خانواده!

من در يک خانواده کم جمعيت، با محدوديت بسيار بالايي بزرگ شدم به گونه اي که براي رفتن به فوتبال هم بايد از پدر و مادرم اجازه ميگرفتم و مدام به وسيله ي آنها تحت کنترل بودم. ديگه کلافه شده بودم و هميشه اين حس بچگي با من همراه بود و هيچوقت اين باور در من نبود که بزرگ شدم تا اينکه رفتم کلاس سوم دبيرستان . وقتي ميديدم بچه ها با خيال راحت با هم ميرن بيرون و تفريح مي کنند، خيلي حسرت ميخوردم تا اينکه يک روز يکي از بچه ها بهم گفت بابا يه دفعه يواشکي پدر و مادرت بيا و زودم برگرد خونه.

ما با هم يه خونه اجاره اي گرفتيم و بعد از ظهر ها ميريم تفريح! خيلي دوس داشتم براي يکبار هم که شده باهاشون برم و خلاصه هر طور بود پدر و مادرم راضي کردم و بهشون گفتم ميخوام برم فوتبال…

اونروز رفتم به خونه اي واقع درشمال غرب تهران. خونه ي آنچنان بزرگي نبود. وارد شديم و کمي با بچه ها بگو و بخند کرديم و من ساده هم به بچه ها گفتم خب بياييد بازي ديگه…يکدفعه ديدم چندتا سرنگ آوردند گفتند شروع کنيم! گفتم اينا ديگه چيه؟! گفتند يه جور تفريح!بايد امتحان کني…

منم که اون محدوديت هاي خانوادگي بهم فشار آورده بود به انجام اينکار رغبت نشون دادم.يه چيزي مثل اعتياد بود منتها بدون تزريق مواد مخدر.خون خودمون رو مي کشيدم توي سرنگ و دوباره همون خون رو وارد بدنمون ميکرديم و يک حالت نئشگي بهمون دست مي داد! تا مدت ها رنگ و رويم معلوم نميکرد که خون باز هستم اما بعد از مدتي زير چشمانم خيلي زياد کبود شد و دچار تيک شده بودم و رفته رفته انجام اينکار من را ارضا نميکرد و کم کم به سراغ تزريق مواد مخدر کشيده شدم. بعد از مدتي خانواده ام متوجه شدند و از خانواده هم طرد شدم.

خون بازي همان اعتياد است

“رضا جبالي پزشک عمومي، يکي از عوارض خون بازي را اينگونه توضيح مي دهد:«افرادي که خون بازي مي کنند بعد از مدتي دچار تيک در حرکاتشان مي شوند. شنيده ايد مي گويند طرف چقدر شل و ول است؟ خون بازها هم بعد از مدتي شل و ول راه مي روند.» جبالي اضافه مي کند:«خطر ديگري که در خون بازي وجود دارد، ورود هوا به رگ ها و مرگ است. خطر ديگر، عفونت و آلوده شدن خون و بدن است. ايدز را هم نبايد از قلم انداخت.»

اين پزشک مي گويد:« در کنار تبعات جسماني اين رفتار خطرناک، بعد رواني آن هم که اعتياد به خون بازي را در فرد نهادينه مي کند بسيار خطرناک است. بسياري از افرادي که خون بازي مي کنند، بعد از مدتي، خود خون بازي ارضايشان نمي کند و سراغ تزريق مواد مي روند.»

به درستي چه بر سر جوانان ما آمده که برخي تفريح و سرگرمي هاي سالم را از ناسالم تشخيص نمي دهند! و با روي آوردن به تفريحاتي همچون ديدن فيلم هاي مبتذل، شرکت در شب نشيني هاي طولاني، مصرف قليان، گستردن بساط قمار و اکنون خون بازي سعي در گذراندن اوقات فراغت خود دارند! البته اين تفريحات همه جوانان جامعه را در بر نميگيرد و در اين بين هستند جواناني که خود الگويي براي اقشار مردم هستند و ديگران بايد از آنها درس بگيرند. جواناني که در عين حال که جوانان سالم و متديني هستند از جواني خود استفاده مي کنند و تفريحات سالم و مفيدي را انجام مي دهند. به هر حال تفريح و استراحت امري ذاتي و غريزي است و جوان و پير ، مومن و کافر، زن و مرد هم نمي شناسد اما آنچه مهم است و بايد مورد توجه قرار بگيرد جوابگويي درست و طبيعي به آنست .

هدف از عنوان کردن اين گزارش نه ترويج و تبليغ اين تفريح(خون بازي) است و نه مخالفت کردن با تفريح و نه حتي ميخواهيم دايه دلسوز تر از مادر باشيم بلکه تنها قصدمان آگاهي دادن به جوانان و مخصوصا خانواده هاست تا مشکلات و دغدغه هاي زندگي باعث نشود که از عزيزانشان غافل شوند و از آن طرف هم آنقدر به جوانانمان سخت نگيريم و آنها در تنگنا و محدوديت نگذاريم که به سمتي کشانده شوند که هيچ راه جبراني نداشته باشد لذا اميدواريم نسل جوان ما با چشم باز و ديد عميق به تفريحات بنگرند و آن چيزي را که شايسته و در شان خود مي بينند انتخاب کنند تا در منجلابي عميق فرو نروند .