اطلاعیه سایت
۲٫ لباس های همانند ساقدوش ها
۳٫ برنج پاشی بر سر عروس و داماد
۴٫ کیک عروسی
در گذشته در جشن عروسی بجای کیک، نان عروسی مرسوم بود. داماد یک نان بزرگ در دست می گرفت. یک تکه از آن را می خورد و بقیه را خرد خرد می کرد می کرد و بر سر عروس فرو می ریخت. مهمانان خرده های نان ریخته شده را جمع کرده و می خوردند با این نیت که برایشان خوشبختی بهمراه بیاورد. به مرور زمان در عروسی ها کیک جای نان را گرفت و رسم خرده نان ریختن به فراموشی سپرده شد.
۵٫ پرتاب بند جوراب
زمانیکه اروپا چندان پیشرفته نبود، در صبح بعد از عروسی اعضای اصلی خانواده و فامیل به اتاق عروس و داماد می رفتند و برای اطمینان یافتن از به جا آوردن مراسم ازدواج بند جوراب عروس را چک می کردند. اما به مرور زمان این رسم منسوخ شد و بجای آن داماد در جشن عروسی بند جوراب را برداشته و به سوی مهمانان پرتاب می کند. البته این رسم نیز در حال کمرنگ شدن است.
۶٫ ماه عسل
در دورانی مردم نمی توانستند آزادانه با کسی ازدواج کنند، دامادها معمولا همسرشان را ربوده و همراه با او ناپدید می شدند. به مرور زمان و با پیدا کردن آزادی ازدواج، آدم ربایی در عروسی به عنوان شوخی به یک رسم تبدیل شد.درست بعد از جشن عروسی، عروس و داماد ناپدید می شوند، گویی داماد عروس را ربوده، سپس به جایی امن و دور از آشنایان می روند و تا یک ماه از دغدغه های زندگی دور می شوند.
۷٫ حلقه ازدواج
در همان دوره که آدم ربایی در عروسی مرسوم بود، (قرن دوازدهم میلادی) پاپ دستور داد که عروسی ها در کلیسا برگزار شوند و افراد تنها در صورت گذراندن دوره نامزدی به مدتی قابل قبول، اجازه داشتند با هم ازدواج کنند. از آنجا که مردم برای نامزدی خود به نشانه ای احتیاج داشتند، حلقه را انتخاب کردند. البته حلقه ها در آن زمان ساده بود و ارزش مادی چندانی نداشت. رسم خرید حلقه الماس از قرن بیستم آغاز شد.
۸٫ بستن قوطی های حلبی، پشت ماشین عروس
