حاج شیخ عباس قمی از جمله محدثین معروف شهر قم، در سال ۱۲۹۴ چشم از دنیا فروبست و شاگردان بسیاری را در حوزه ادیان و احادیث تربیت کرد.

به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛ حاج شیخ عباس قمی از محدثین بنام شهر قم و کشور عزیزمان ایران بود که در سال ۱۲۹۴ ه‍. ق. (۱۲۵۴ ه‍. ش) در شهر قم و در خانواده‌ای متدین و اهل دیانت چشم به دنیا گشود. آن‌گونه که شخص شیخ عباس قمی می‌گوید: «تمام علم و جلالی که نصیب او شده است هست، از دعا و طهارت مادری است که با وضو و یاد خداوند او را شیر داده است.»

این محدث عالیقدر در سن بیست و دو سالگی به نجف می‌رود و تا ۶ سال آنجا به ادامه زندگی می‌پردازد و بعد از بازگشت به کشور عزیزمان ایران تا سن ۶۵ سالگی در شهر قم درس خوانده و به تدریس مشغول بود.

شیخ عباس قمی بعد از یادگیری بخشی از علوم دینی در سطح مقدمات نزد علمای عصر خود، در حوزه علمیه قم، مانند دیگر عالمان آن دوران جهت تکمیل تحصیلات به شهر نجف رفت و چون در علوم نَقلی بویژه حدیث استعداد خوبی داشت، در محضر فُقهای آن عصر حسین بن محمدتقی طبرسی معروف به محدث نوری تملذ کرد.

در سال ۱۳۴۰ ه. ق. (۱۳۰۰ ه. ش) یعنی یک سال بعد از تصرف پایتخت کشور عزیزمان ایران به وسیله رضاخان پهلوی، مرحوم شیخ عباس قمی به دعوت آیت الله شیخ عبدالکریم حایری یزدی که به خواهش علمای عصر خویش جهت تجدید مرکزیت حوزه علمیه قم، در این شهر ماندگار شده است بود جهت تدریس به حوزه علمیه کهن قم فراخوانده شد و در همین ایام، یعنی سال ۱۳۴۴ ه. ق، مهمترین کتاب حدیث ایشان یعنی سفینه البحار و مدینه الحکم و الآثار که فهرست موضوعی تفصیلی جهت احادیث کتاب عظیم و بیش از صد جلدی بحار الانوار تالیف علامه مجلسی هست، بعد از سال‌ها تلاش شبانه روزی مولف در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفت. به این ترتیب می‌توان گفت، او به کتاب عظیم بحار الانوار حیات مجدد بخشید و مبلغان را در دفاع از اسلام به سلاحی مجهز شود.

عبارات مهم : مفاتیح الجنان – تاریخ
شیخ عباس قمی در این کتاب علاوه بر فهرست احادیث و آیات قرآن، به بیان مطالب مهم و تحقیقات ژرف نیز اهتمام ورزیده و علاوه بر این شرح حال مختصری از مشاهیر و بزرگان علمای شیعه و سنی و حتی بعضی از شعرا و ادیبان را نیز ضمیمه کرده هست. البته مزیت اساسی این کتاب آن است که مولف، همه آداب ظاهری و باطنی نقل حدیث را از قبیل پاکیزگی ظاهر و باطن و خلوص نیت و پرهیز از اغراض مادی رعایت نموده است.

او زندگی‌اش را وقف اسلام کرد؛ تا آن جا که روزانه افزون از ۱۷ ساعت مطالعه می‌کرد و می‌نوشت. وی حماسه‌ای در عرصه‌ احیای اندیشه شیعی آفرید. وی با رجوع به منابع و مأخذ معتبر اسلامی که در صلاحیت و توانمندی علمی و عملی او بود، به تدوین تاریخ اسلام با نام «منتهی‌الآمال» همت گماشت که یک دوره تاریخ تحلیلی و مستند هست. دیگر کتاب ارزنده وی «پیرامون نهضت امام حسین (ع) و وقایع کربلا» نام دارد.

شیخ عباس قمی در دورانی که معنویت و حقیقت دین مورد هجوم بود، به تدوین، تنظیم و ارائه کتاب دعایی با نام «مفاتیح‌الجنان» شامل یک‌دوره اعمال واجب و مستحب در طول سال، همت گماشت. بعد از رسالات سید بن طاووس و … ، کاری بدین عظمت و کامل در عالم شیعه نبود. این کتاب در تمام خانه‌ها و اماکن مقدسه به عنوان رساله‌ای در باب «سیر و سلوک» علمی و عملی جهت مشتاقان عرفان عملی در آمد که هر روز بر اهمیت و ضرورت آن افزوده می‌شود.

شیخ عباس قمی ۸ جلد کتاب با عنوان «مستدرک بحارالانوار» جهت متخصصان حدیث تدوین کرد که در حوزه‌های علمیه دستمایه‌ای جهت عالمان دینی هست. از دیگر آثار شیخ عباس قمی می‌توان به تخلیص «معراج‌السعاده» اثر ملا احمد نراقی، تدوین یکصد کلام از سخنان امام علی (ع)، نگارش «منازل الآخرت» به عنوان توشه‌ راهیان ابدیت و شناخت منازل موت، قبر، پرسش و جواب و عالم برزخ، اشاره کرد.

شاید بتوان مشخصه های عارف و اهل معرفت، زاهد و به دور از مقام، شهرت و ثروت، عالم و عامل، محقق و پژوهشگر و در نهایت مترجم و مؤلف را جهت شیخ عباس قمی بر شمرد.

مرحوم حاج شیخ عباس قمی بعد از ورود به حوزه علمیه نجف، در حلقه اساتید و بزرگان آن دوره شرکت کرد. شیخ عباس قمی، معروف به محدث قمی، تحت تأثیر ملکات فاضله و صفات برجسته و علم سرشار استادش حاجی نوری، و نیز شایستگی ذاتی و آمادگی بالای خود، به مقامات چشمگیری از علم و عمل رسید. شیخ به مدت چهار سال از محضر این استاد عالی قدر بهره گرفت.

نویسنده کتاب مفاتیح الجنان در خاطرات خود جهت پسرش آورده است که وقتى کتاب «منازل الاخرة» را نوشته و به چاپ رساندم، در قم شخصى بود به نام «عبدالرزاق مسأله گو» که هر لحظه قبل از ظهر در صحن مطهر حضرت معصومه (س) احکام شرعی را جهت مردم مى‌گفت. مرحوم پدرم «کربلائى محمد رضا» از علاقه‌مندان منبر شیخ عبدالرزاق بود به حدى که هر روز در مجلس او حاضر مى شد و شیخ هم بعد از مسأله گفتن، کتاب «منازل الاخرٍة» مرا مى‌گشود و از آن براى شنوندگان و حاضران از روایات و احادیث آن مى خواند. روزى پدرم به منزل آمد و مرا صدا زد و گفت: شیخ عباس! کاش مثل عبدالرزاقِ مسئله گو می‌شدى و مى‌توانستى منبر بروى و از این کتاب که او براى ما مى خواند، تو هم مى‌خواندى.

چند بار خواستم بگویم پدرجان! این کتاب از آثار و تألیفات من هست، ولی هر بار خوددارى کردم و چیزى نگفتم و فقط عرض کردم دعا بفرمائید خداوند توفیقى مرحمت نماید.

از محدث قمی کتاب‌های بسیاری در مجموع ۶۳ جلد، در رشته‌های رجال، اخلاق، فقه، کلام، لغت، ادعیه و تاریخ و به خاص حدیث در بین کتب روایی و بزرگان ماندگار شده است هست.

منبع: dte.ir

انتهای پیام/