اطلاعیه سایت
شرح و تفسیر حکمت ۲۶۵ نهج البلاغه با عنوان آثار مثبت و منفى گفتار دانشمندان را در اینجا بخوانید.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛ نهج البلاغه با مرور قرنها نه تنها تازگی و جذابیت خویش را حفظ کرده که فزونتر ساخته است و این اعجاز نیست مگر به باعث شاخصه هایی که در شکل و محتوای آن هست. این امتیاز را جز در مورد قرآن نمی توان یافت که در کلام امام علی(ع) راجع به قرآن آمده است: « ظاهره انیق و باطنه عمیق، لاتفنی عجائبه و لاتنقضی غرائبه». قرآن کتابی است که ظاهری قشنگ و باطنی عمیق دارد، نه شگفتی های آن آخر میپذیرد و نه رازها آن منقضی میشود. در سخن مشابهی نیز آمده است : «لاتحصی عجائبه و لاتبلی غرائبه» نه شگفتی های آن را میتوان شمرد و نه رازها آن دستخوش کهنگی میشود و از بین میرود .
سخنان امام علی (ع) در فاصله قرن اول تا سوم در کتب تاریخ و حدیث به صورت پراکنده وجود داشت. سید رضی در آخرهای قرن سوم به گردآوری نهج البلاغه پرداخت و اکنون بیش از هزار سال از عمر این کتاب شریف میگذرد. هر چند پیش از وی نیز افراد دیگری در گردآوری سخنان امام علی (ع) تلاشهایی به عمل آوردند، ولی کار سید رضی به خاطر ویژگیهایی که داشت، درخشید و ماندگار شد؛ چون سید رضی دست به گزینش زده بود.
شرح و تفسير حکمت ۲۶۵ نهج البلاغه
شرح و تفسير حکمت ۲۶۵ نهج البلاغه
امام علی علیه السلام: إِنَّ كَلاَمَ الْحُكَمَاءِ إِذَا كَانَ صَوَاباً كَانَ دَوَاءً، وَإِذَا كَانَ خَطَأً كَانَ دَاءً.
گفتار دانشمندان اگر صحيح و درست باشد، دوا (داروى شفابخش) و اگر نادرست وخطا باشد، درد و بيمارى است.
امام علی علیه السلام، در اين گفتار حكيمانه به آثار مثبت و منفى گفتار دانشمندان اشاره كرده و مىفرمايد: «گفتار دانشمندان اگر صحيح و درست باشد، دوا (داروى شفابخش) و اگر نادرست و اشتباه باشد، درد و بيمارى است».
شرح و تفسیر حکمت ۲۶۵ نهج البلاغه با عنوان آثار مثبت و منفى گفتار دانشمندان را در اینجا بخوانید.
اين سخن از آنجا سرچشمه مىگيرد كه مردم چشم به سخنان دانشمندان مى دوزند و گوش جان به گفتار آنها مى سپارند. به خصوص حكيم و دانشمندى كه آزمايش خود را در ميان مردم بعد داده و سابقه پرهیزگاری و وارستگى او در ميان آنان مشهور باشد. چنين كسى هرچه بگويد، بسيارى از مردم آن را به كار مى برند. به همين دليل اگر گفتار درستى باشد داروى دردهاى فردى و اجتماعى مادّى ومعنوى مردم خواهد بود و اگر به راه اشتباه برود باز ناآگاهانه مردم از آن پيروى مى كنند و موجب دردهاى مادى و معنوى جامعه مى شود.
اين سخن هشدارى است به دانشمندان و علما و حكماى جامعه كه راجع به سخنان خود درست بينديشند و دقت كنند و بدانند يك گفتار نابجا از سوى آنها ممكن هست، جامعه اى را بيمار كند و عواقب سوء آن دامن خود آنها را نيز بگيرد،
ازاين رو گفته اند: لغزش عالِم به منزله لغزش عالَم هست. در حديث ديگرى از اميرمؤمنان علیه السلام مى خوانيم: «زَلَّةُ الْعَالِمِ كَانْكِسَارِ السَّفِينَةِ تَغْرِقُ وَيُغْرِقُ مَعَها خَلْقٌ؛ لغزش عالِم مانند شكستن كشتى است كه هم آن كشتى غرق مى شود و هم تمام سرنشينانش».
چه تعبير شگفتى! امام علیه السلام جامعه انسانى را به سرنشينان كشتى تشبيه كرده كه آینده آنها با هم گره خورده و لغزش عالم را به منزله سوراخ كردن يا درهم شكستن كشتى دانسته است كه باعث غرق شدن گروه بسيارى مى شود. در حديث ديگرى از همان بزرگوار آمده است: «زَلَّةُ الْعالِمِ تُفْسِدُ عَوالِمَ؛ لغزش عالم، جهانى را فاسد مى كند».
شرح و تفسير حکمت ۲۶۵ نهج البلاغه
اين گفتار حكيمانه در عصر و وقت ما كه وسايل ارتباط جمعى به قدرى گسترده شده است كه گفته اى ممكن است به فاصله بسيار كوتاهى در تمام دنيا پخش شود، ظهور و بروز بيشترى دارد.
قرآن مجيد مى گويد: «حتى در قيامت هنگامى كه گروهى از مردم به جرم گناهانشان در دادگاه عدل الهى حاضر مى شوند مى گويند: «(رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلاَْ)؛ خداوندا ما از رؤسا و بزرگانمان پيروى كرديم و آنها ما را از راه راست منحرف ساخته و گمراه كردند». گرچه واژههاى «سادَتَنا» و «كُبَراءَنا» مفهوم وسيعى دارند؛ ولى دانشمندانِ مقبول جامعه يكى از مصاديق آن محسوب مى شوند.
انتهای پیام/
شرح و تفسیر حکمت ۲۶۵ نهج البلاغه با عنوان آثار مثبت و منفى گفتار دانشمندان را در اینجا بخوانید.
واژه های کلیدی: امام علی علیه السلام | سخنان دانشمندان | نهج البلاغه | دانشمندان | تفسیر | نهج البلاغه |