اطلاعیه سایت
علی سرابی گفت: حضور چهره‌ها بر صحنه تئاتر از لحاظ تکنیکی ایراد دارد و چهره‌های سینمایی آداب، رفتار، تمرین و تمرکز درستی در تئاتر ندارند.
به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛ برنامه «چشم شب روشن» به تهیه‌کنندگی امیر قمیشی و با اجرای محمد صالح علا، با حضور مهرداد رایانی مخصوص مجری کارشناس بخش تئاتر، میزبان علی سرابی و پژمان جمشیدی بازیگران سینما، تئاتر و تلویزیون بود.
در ابتدای برنامه علی سرابی راجع به تمایز و تفاوت بازی در تئاتر و سینما گفت: بازیگر باید روی بدن، بیان و حس خودش کار کند و همه این ها یک بازیگر را می سازد. می ماند بخش تکنیکی که به عنوان مثال، هنگامی جلوی دوربین سینما و صحنه تئاتر قرار می گیری، چه رفتاری باید داشته باشی. در سینما دوربین چشمی است که تو را می بیند و دوربین و تدوین در کنار هم هستند که تشخیص می دهند کدام پلان و بخش را تماشاگر باید ببیند.
وی ادامه داد: ولی در صحنه تئاتر، بازیگر باید بداند که آن دریچه نیست؛ بلکه یک دهانه بسیار بزرگ و حدود ۶۰۰ تماشاگر ممکن است او را ببیند و حالا باید جهت آن ها بازی کند و استمرار حس را داشته باشد. اگر در سالن سینما تماشاگر در یک سالن گرم و نرم می نشیند، در صحنه تئاتر ساعتی که ما جهت تماشاگر مشخص کردیم، می آید و نخستین شاخصه بازیگر تئاتر این است که صدای خود را به تماشاگری که در یک متری و ۷۰ متری اش هست، برساند.
چهره‌های سینمایی آداب، واکنش و تمرکز درستی در تئاتر ندارند
بازیگر «زمستان ۶۶» یادآور شد: تفاوت بازیگری در تئاتر و سینما تکنیک هست. این نخستین گام یک بازیگر هست. سینما جهت یک پرده بزرگ ساخته می شود، چون شرح حال چندین برابر می شود و بازیگر باید بداند که کدام لحظه قرار است به وسیله نویسنده برجسته شود و از هر نوع حشو پرهیز می کند. در تئاتر متنی نوشته می شود که برگرفته از یک نوع نگاه، معضل یا حرفی در جامعه یا تفکر بشری است و به عنوان بازیگر باید بدانید که این کلی گویی را چطور باید روی صحنه ظاهر شوید یا واکنش کنید.
در ادامه رایانی مخصوص گفت: بحثی راجع به آمدن فرزند های سینمایی به تئاتر یا تلویزیون به تئاتر وجود دارد و تصویر العمل جماعت تئاتری طرح پرسشی در این خصوص است که به چه دلیل می آیند؟ دوست دارم بدانم که آیا این ورود را منفی می دانید یا مثبت؟
سود و زیان حضور سلبریتی‌ها در تئاتر به روایت علی سرابی
علی سرابی پاسخ داد: هم مثبت و هم منفی هست؛ یعنی هم سودمند و هم زیان آور هست. ضررها می تواند این باشد که تئاتر کشور در سراشیبی بیفتد؛ چون نگاه مالی نسبت به تئاتر حرف اول را می زند. کارگردانان تئاتر ما عادت کردند اشخاص سینمایی یا تلویزیونی جهت جلب مخاطب زیاد به سالن های تئاتر بیاورند؛ به طور طبیعی ضعف ایجاد می شود و نخستین ضعف در نوشتن است که متون تازه نوشته نمی شود و ترجیح می دهند از متون قدیمی که بازیگر روی آن تسلط بیشتری دارد، استفاده کنند.
علی سرابی گفت: حضور چهره‌ها بر صحنه تئاتر از لحاظ تکنیکی ایراد دارد و چهره‌های سینمایی آداب، رفتار، تمرین و تمرکز درستی در تئاتر ندارند.
وی یادآور شد: مورد بعدی این است که اتفاقی به نام شبه تئاتر نمی افتد، چون بازیگری که صورت بود و در سینمای کشور عزیزمان ایران کار می کرد، هرگز توانایی نداشته یا تمرین نکرده که استایل یک بازیگر تئاتر را داشته باشد. به عنوان مثال، بتواند سه ساعت روی صحنه سالن های مهم تئاتر شهر بالا یا تالار وحدت پایین بپرد، در عمق و جلو بازی کند و انرژی خود را ذخیره کند، بیانش لطمه نبیند و بتواند بین ۶۰ تا ۸۰ شب بدون لطمه به بیانش بازی کند. هنگامی نمی شود، به ناچار از میکروفن استفاده می کنند و ارزش تئاتر به طور ناخودآگاه کم می شود.
چهره های سینمایی آداب، رفتار، تمرین و تمرکز درستی در تئاتر ندارند
صداپیشه شخصیت «گابی» در «کلاه قرمزی» ادامه داد: منظورم این نیست که در تئاتر آدم سنتی هستم، ولی حضور این صورت ها از لحاظ تکنیکی ایراد دارد. من با بسیاری از دوستانی که از سینما آمدند، کار کردم و دیده ام که آنها آداب، رفتار، تمرین و تمرکز درست ندارند. من تئاتری بازی کردم که بازیگران کنارم سینمایی و تلویزیونی بودند و به عنوان بازیگر تئاتر اذیت می شدم، چون مدام چیزی را که با آنها تمرین شده است فراموش می کردند و به جز این تماشاگر هم به حضور بازیگران صورت عادت می کند.
سرابی تصریح کرد: ضرر بعدی بیکاری یا کم کاری بازیگران پرورش یافته در تئاتر است و حالا نمونه های زیادی در کشورمان دیده می شود و این حیف هست؛ چون اعتقاد دارم تئاتر شکل کامل هنر و گویاترین نوع نمایش هست، ولی حضور بازیگران صورت در تئاتر آن اثربخشی را کمرنگ می کند.
او راجع به منفعت های حضور بازیگران صورت در تئاتر نیز گفت: یادم می آید که ۶ سال پیش بازیگران صورت به تئاتر کوچ کردند. اکنون اگر کسی در خانواده ای بگوید که تئاتر دیدم، خود را به جامعه روشنفکری متصل کرده و به نوعی پز محسوب شده است و این به نفع تئاتر هست. از طرف دیگر بازیگران صورت ما در سینما ترجیح دادند تئاتر کار کنند؛ چون واضح است که تئاتر ما در دوسال اخیر رشد کرد، ولی سینما افت داشت.
چهره ها جهت تئاتر مخاطب آوردند
چهره‌های سینمایی آداب، واکنش و تمرکز درستی در تئاتر ندارند
بازیگر فیلم سینمایی «خشکسالی و دروغ» یادآور شد: بازیگران سینما ترجیح می دهند تئاتر کار کنند؛ چون می خواهند نام انسان روشنفکر و اهل مطالعه بودن را یدک بکشند. ورود این بازیگران صورت باعث شد سالن های زیادی جهت تئاتر تأسیس شود و تئاتر همه گیرتر و شناخته شده است تر شود. به عنوان مثال، مردم تئاتر پژمان جمشیدی نوعی را که دوستش دارند، می بینند. توصیه بعدی اینکه خود آن بازیگران آورده ای جهت تئاتر دارند و علاوه به کمک به زیاد کردن مخاطب تئاتر، خودشان هم آموزش می بینند. حضور بازیگران صورت در تئاتر امری است که از آن گریزی نیست.
وی راجع به تفاوت بازیگری تئاتر و سینما توضیح داد: فکر می کنم عمده ترین تفاوت، همان چیزی است که علی جان اشاره کرد و بستگی به بازی روبروی لنز یا حضور در صحنه دارد. در سینما بسیاری مراقبند که شما بازی خوب انجام دهید، ولی در تئاتر، ما روی صحنه ایم و به این اندازه مواظبت نمی شود. همان طور که علی جان راجع به صدای بازیگر گفتند، در سینما صدا بالا و پایین می شود، ولی صدابردار و صداگذار معمولا صدایی را که مورد قبول خودشان باشد گزینش می کنند.
بازیکن سابق پرسپولیس ادامه داد: در سینما مجبورید جهت لنزهای متفاوت بازی های متفاوت انجام دهید و اگر بسته باشد، مجبورید حرکت کمتری داشته باشید، ولی در تئاتر حدود ۲ ساعت وقت داریم و هیچکس کمک نمی کند. به نظرم با وجود تفاوت کمی که بازی در تئاتر و سینما وجود دارد، بازی در تئاتر سخت تر است.
جمشیدی با اشاره به اینکه به بازی در تئاتر علاقه بیشتری دارد، افزود: زیاد تئاترهای دهه ۷۰ را دیدم و از دیدن، بازیگری و تمرین تئاتر هم لذت می برم.
علی سرابی گفت: حضور چهره‌ها بر صحنه تئاتر از لحاظ تکنیکی ایراد دارد و چهره‌های سینمایی آداب، رفتار، تمرین و تمرکز درستی در تئاتر ندارند.
آیا با آمدن صورت ها، صفری و اصلاح و چنگیزیان رفتند!؟
پژمان جمشیدی نیز با بیان اینکه با زیاد صحبت های سرابی به جز بیکاری بازیگران تئاتر موافق هست، گفت: اشخاص سینما سال های گذشته هم به تئاتر آمدند و همان طور که علی جان گفت، نخستین عنوان این است که اقبال نسبت به تئاتر زیاد شد و سالن ها زیاد کردن یافت و اکنون حدود هر شب ۱۰۰ نمایش اجرا می شود. پرسش این است که آیا با آمدن این صورت ها سیامک صفری، رضا بهبودی و سعید چنگیزیان از بین رفتند؟
انتهای پیام/
چهره‌های سینمایی آداب، واکنش و تمرکز درستی در تئاتر ندارند
واژه های کلیدی: بازیگران سینما | پژمان جمشیدی | سینمایی | بازیگری | بازیگران | سینمای | دوربین | بازیگر | تماشاگر | مخاطب | سینما