• خرید کتاب از گوگل
  • چاپ کتاب PDF
  • خرید کتاب از آمازون
  • خرید کتاب زبان اصلی
  • دانلود کتاب خارجی
  • دانلود کتاب لاتین
  • خانه » خبری و خواندنی » احادیث ارزشمند از امام حسن مجتبی علیه‌السلام

    احادیث ارزشمند از امام حسن مجتبی علیه‌السلام

    احادیث ارزشمند از امام حسن مجتبی علیه‌السلام راجع به موضعات متفاوت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را اینجا بخوانید.

    احادیث ارزشمند از امام حسن مجتبی علیه‌السلام

    به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛امام حسن مجتبی علیه السلام در شب نیمه رمضان سال سوم هجری در مدینه چشم به دنیا گشود بعد از ولادت، نامگذاری از جانب مادر به پدر، به رسول خدا محوّل شد و آن حضرت هم منتظر نامگذاری پروردگار ماند. تا اینکه جبرئیل ،امین وحی، فرود آمد و گفت: «خدایت سلام می‌رساند و می‌گوید چون علی جهت تو همانند هارون جهت موسی هست، نام فرزندش را نام فرزند حضرت هارون علیه السلام یعنی شبّر قرار ده»رسول خدا فرمود: « زبان من عربی است و شبّر، عبری است.»جبرئیل گفت: « شبّر در زبان عرب به معنای« حسن» است.»به این ترتیب، کودک، حسن نام گرفت. تنها کنیه‌ی آن حضرت « ابو محمد» و مشهورترین القابش« سید» و «سبط» و «تقی» است.حدود هفت سال از دوران زندگی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم را درک کرد و بعد از آن حضرت حدود سی سال با پدر بزرگوارشان علی بن ابی طالب علیه السلام ملازمت داشت. بعد از شهادت امیرالمؤمنان علیه السلام به مدت ده سال عهده دار مقام امامت بودند و در ۲۸ صفر سال پنجاه هجری در سن ۴۷ سالگی به دستور معاویه بن ابی سفیان و به دست جعده دختر اَشْعَثِ بنِ قِیس مسموم شد و بر اثر همان زهر به شهادت رسید.

    رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم سال‌ها پیش از شهادت امام حسن فرموده بود : « هر کس بر حسن گریه کند، چشمش روزی که دیده‌ها کور می شوند (روزقیامت)، کور نمی شود و هرکس در مصیبت او اندوهگین شود، روزی که همه دلها اندوهگین هست، غم و اندوهی ندارد. زیارت حسن مایه‌ی استواری قدم‌ها در قیامت است.»با فرارسیدن شهادت امام حسن(ع)احادیث ارزشمنداز امام حسن مجتبی علیه‌السلام را اینجا بخوانید.

    عبادت و پرستش

    احادیث ارزشمند از امام حسن مجتبی علیه‌السلام

    «مَنْ عَبَدَاللّهَ عَبَّدَاللّهُ لَهُ كُلَّ شَىْء.»

    كسى كه خدا را اطاعت و عبادت كند، خداوند همه چیز را مطیع او گرداند.

    زهد و حلم و درستى

    احادیث ارزشمند از امام حسن مجتبی علیه‌السلام راجع به موضعات متفاوت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را اینجا بخوانید.

    « قیلَ لَهُ(علیه السلام) مَا الزُّهْدُ؟قالَ: أَلرَّغْبَةُ فِى التَّقْوى وَ الزَّهادَةُ فِى الدُّنْیا. قیل: فَمَا الْحِلْمُ؟ قالَ كَظْمُ الْغَیظِ وَ مَلْكُ النَّفْسِ. قیلَ مَا السَّدادُ؟ قالَ: دَفْعُ الْمُنْكَرِ بِالْمَعْرُوفِ»

    از حضرت امام حسن مجتبى (علیه السلام) پرسیده شد كه زهد چیست؟ فرمود: رغبت به پرهیزگاری و بی‌رغبتى در دنیا. سؤال شد حلم چیست؟ فرمود: فرو بردن خشم و تسلّط بر نفس. سؤال شد سداد و درستى چیست؟ فرمود: برطرف نمودن زشتى به وسیله خوبى.

    لئامت و پستى

    «أَللُّؤْمُ أَنْ لا تَشْكُرَ النِّعْمَةَ.»

    پستى آن است كه شكر نعمت را نكنى.

    احادیث ارزشمند از امام حسن مجتبی علیه‌السلام

    فاصله میان حق و باطل

    «بَینَ الْحَقِّ وَ الْباطِلِ أَرْبَعُ أَصابِعَ، ما رَأَیتَ بِعَینَیكَ فَهُوَ الْحَقُّ وَ قَدْ تَسْمَعُ بِأُذُنَیكَ باطِلاً كَثیرًا»

    بین حق و باطل به اندازه چهار انگشت فاصله هست، آنچه با چشمت بینى حقّ است و چه بسا با گوش خود سخن باطل بسیارى را بشنوى.

    احادیث ارزشمند از امام حسن مجتبی علیه‌السلام راجع به موضعات متفاوت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را اینجا بخوانید.

    آزادى و اختیار انسان

    «مَنْ أَحالَ الْمَعاصِىَ عَلَى اللّهِ فَقَدْ فَجَرَ، إِنَّ اللّهَ لَمْ یطَعْ مَكْرُوهًا وَ لَمْ یعْصَ مَغْلُوبًا وَ لَمْ یهْمِلِ الْعِبادَ سُدًى مِنَ الْمَمْلَكَةِ، بَلْ هُوَ الْمالِكُ لِما مَلَّكَهُمْ وَ القادِرُ عَلى ما عَلَیهِ أَقْدَرَهُمْ، بَلْ أَمَرَهُمْ تَخْییرًا وَ نَهاهُمْ تَحْذیرًا»

    هر كه گناهان را به خداوند نسبت دهد، به تحقیق، فاجر و نابكار هست. خداوند به زور اطاعت نشود، و در نافرمانى مغلوب نگردد، او بندگان را مهمل و سرِخود در مملكت وجود رها نكرده، بلكه او مالك هر آنچه آنها را داده و قادر بر آنچه آنان را توانا كرده است می‌باشد، آنان را فرمان داده تا به اختیار خودشان آن را بپذیرند و نهیشان نموده تا به اختیار خود بر حذر باشند.

    احادیث ارزشمند از امام حسن مجتبی علیه‌السلام

    تقوا

    «أَلتَّقْوى بابُ كُلِّ تَوْبَة وَ رَأْسُ كُلِّ حِكْمَة وَ شَرَفُ كُلِّ عَمَل بِالتَّقْوى فازَ مَنْ فازَ مِنَ الْمُتَّقینَ»

    تقوا و پرهیزكارى سرآغاز هر توبه‌اى، و سرّ هر حكمتى، و شرف و بزرگى هر عملى هست، و هر كه از باتقوایان كامیاب گشته به وسیله پرهیزگاری كامیاب شده است است.

    خلیفه به حقّ

    «إِنَّمَا الْخَلیفَةُ مَنْ سارَ بِسیرَةِ رَسُولِ اللّهِ(صلى الله علیه وآله وسلم) وَ عَمِلَ بِطاعَةِ اللّهِ وَ لَعَمْرى إِنّا لاَعْلامُ الْهُدى وَ مَنارُ التُّقى.»

    خلافت فقط از آنِ كسى است كه به روش رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) برود، و به طاعتِ خدا عمل كند، و به جان خودم سوگند كه ما اهل بیت نشانه‌هاى هدایت و جلوه‌هاى پرفروغ پرهیزگارى هستیم.

    حقیقت كرم و دنائت

    قِيلَ فَمَا الْكَرَمُ قَالَ الِابْتِدَاءُ بِالْعَطِيَّةِ قَبْلَ الْمَسْأَلَةِ وَ إِطْعَامُ الطَّعَامِ فِي الْمَحْلِ قِيلَ فَمَا الدَّنِيئَةُ قَالَ النَّظَرُ فِي الْيَسِيرِ وَ مَنْعُ الْحَقِير

    از امام مجتبى سؤال شد: كرم چیست؟ فرمود: شروع به بخشش نمودن پیش از درخواست نمودن و اطعام نمودن در وقت ضرورت و قحطى. سؤال شد: دنائت و پستى چیست؟ فرمود: كوچك بینى و دریغ از اندك.

    شناخت هدایت

    «وَ اعْلَمُوا عِلْمًا یقینًا أَنـَّكُمْ لَنْ تَعْرِفُوا التُّقى حَتّى تَعْرِفُوا صِفَةَ الْهُدى، وَ لَنْ تُمَسِّكُوا بِمیثاقِ الْكِتابِ حَتّى تَعْرِفُوا الَّذى نَبَذَهُ وَ لَنْ تَتْلُوَا الْكِتابَ حَقَّ تِلاوَتِهِ حَتّى تَعْرِفُوا الَّذى حَرَّفَهُ، فَإِذا عَرَفْتُمْ ذلِكَ عَرَفْتُمُ الْبِدَعَ وَ التَّكَلُّفَ وَ رَأَیتُمْ الْفِرْیةَ عَلَى اللّهِ وَ التَّحْریفَ وَ رَأَیتُمْ كَیفَ یهْوى مَنْ یهْوى»

    به یقین بدانید كه شما هرگز پرهیزگاری را نشناسید تا آن كه صفت هدایت را بشناسید، و هرگز به پیمان قرآن تمسّك پیدا نمی‌كنید تا كسانى را كه دورش انداختند بشناسید، و هرگز قرآن را چنان كه شایسته تلاوت است تلاوت نمی‌كنید تا آنها را كه تحریفش كردند بشناسید، هر گاه این را شناختید بدعت‌ها و بر خود بستن‌ها را خواهید شناخت و دروغ بر خدا و تحریف را خواهید دانست و خواهید دید كه آن كه اهل هوى است چگونه سقوط خواهد كرد.

    مشورت مایه رشد و هدایت

    «ما تَشاوَرَ قَوْمٌ إِلاّ هُدُوا إِلى رُشْدِهِمْ.»

    هیچ قومى با همدیگر مشورت نكنند، مگر آنكه به رشد و كمالشان هدایت شوند.

    بدتر از ننگ و زبونى

    «أَلْعارُ أَهْوَنُ مِنَ النّارِ»

    ننگ آسانتر از دوزخ است‏.

    آثار رفت و آمد در مسجد

    «مَنْ أَدامَ الاْخْتِلافَ إِلَى الْمَسْجِدِ أَصابَ إِحْدى ثَمان:آیةً مُحْكَمَةً وَ أَخًا مُسْتَفادًا وَ عِلْمًا مُسْتَطْرَفًا وَ رَحْمَةً مُنْتَظِرَةً وَ كَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَى الهُدى أَوْ تَرُدُّهُ عَنْ رَدًى وَ تَرْكَ الذُّنُوبِ حَیاءً أَوْ خَشْیةً.»

    هر كه پیوسته به مسجد رود به یكى از این هشت فایده مى‌رسد: ۱ـ نشانه‌اى استوار (فهم آیات الهى) ۲ـ دوستى قابل استفاده ۳ـ دانشى تازه ۴ـ رحمتى مورد انتظار ۵ـ سخنى كه به راه راستش كشد ۶ـ یا سخنى كه او را از پستى برهاند ۷ـ و ترك گناهان به خاطر شرم از خدا ۸ـ یا ترك گناهان به خاطر خوف از خدا.

    بهترین چشم و گوش و دل

    «إِنَّ أَبْصَرَ الأَبـْصارِ ما نَفَذَ فِى الخَیرِ مَذْهَبُهُ، وَ أَسْمَعُ الاْسـْماعِ ما وَعَى التَّذْكیرَ وَ انْتَفَعَ بِهِ، أَسْلَمُ الْقُلُوبِ ما طَهُرَ مِنَ الشُّبُهاتِ.»

    همانا بیناترین دیده‌ها آن است كه در طریق خیر نفوذ كند، و شنواترین گوش‌ها آن است كه پند و اندرز را در خود فرا گیرد و از آن سود برد، سالم‌ترین دل‌ها آن است كه از شبهه‌ها پاك باشد.

    تزكیه در پرتو عبادت

    «إِنَّ مَنْ طَلَبَ الْعِبادَةَ تَزَكىّ لَها، إِذا أَضَرَّتِ النَّوافِلُ بِالْفَریضَةِ فَارْفَضُوها»

    به راستى هر كه عبادت را به خاطر عبادت طلب كند خود را تزكیه نموده هست. هر گاه مستحبّات به واجبات زیان رساند آن را ترك كنید.

    عاقل خیرخواه

    «لا یغُشُّ الْعاقِلُ مَنِ اسْتَنْصَحَهُ.»

    عاقل و خردمند به كسى كه از او نصیحت و اندرز خواهد، خیانت نكند.

    ارزش دادن به آثار عبادت

    «إِذا لَقِىَ أَحَدُكُمْ أَخاهُ فَلْیقَبِّلْ مَوْضِعَ النُّورِ مِنْ جَبْهَتِهِ.»

    هر گاه یكى از شما برادر خود را ملاقات كند، باید كه محلّ نور پیشانى (یعنى محلّ سجده) او را ببوسد.

    امید و پشتكار

    «وَ اعْمَلْ لِدُنْیاكَ كَأَنـَّكَ تَعیشُ أَبَدًا، وَ اعْمَلْ لاِخِرَتِكَ كَأَنـَّكَ تَمُوتُ غَدًا، وَ إِذا أَرَدْتَ عِزًّا بِلا عَشیرَة، وَ هَیبَةً بِلا سُلْطان فَاخْرُجْ مِنْ ذُلِّ مَعْصِیةِ اللّهِ إِلى عِزِّ طاعَةِ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ»

    براى دنیایت چنان كار كن كه گویا هر لحظه زندگى می‌كنى، و براى آخرتت به گونه‌اى كاركن كه گویا فردا خواهى مُرد، و اگر عزّتى بدون بستگان و شكوهى بدون سلطنت خواهى، از معصیت و نافرمانى خدا به طاعت و فرمانبرى خداوند عزّوجلَّ درآى.

    رفیق شناسى

    «قالَ الْحَسَن(علیه السلام) لِبَعْضِ وُلْدِهِ: یا بُنَىَّ لا تُواخِ أَحَدًا حَتّى تَعْرِفَ مَوارِدَهُ وَ مَصادِرَهُ فَإِذَا اسْتَنْبطْتَ الْخُبْرَةَ وَ رَضیتَ الْعِشْرَةَ فَآخِهِ عَلى إِقالَةِ الْعَثْرَةِ وَ الْمُواساةِ فِى الْعُسْرَةِ.»

    امام حسن (علیه السلام) به یكى از فرزندانش فرمود: اى پسرم! با احدى برادرى مكن تا بدانى كجاها مى‌رود و كجاها مى‌آید، و چون از حالش خوب آگاه شدى و معاشرتش را پسندیدى با او برادرى كن به شرط اینكه معاشرت، بر اساس چشم‌پوشى از لغزش و همراهى در سختى باشد.

    كار با توكّل

    «لا تُجاهِدِ الطَّلَبَ جِهادَ الْغالِبِ وَ لا تَتَّكِلْ عَلَى الْقَدَرِ إِتَّكالَ المُسْتَسْلَمِ»

    چون شخص پیروز در طلب مكوش، و چون انسان تسلیم شده است به قَدَر اعتماد مكن (بلكه با تلاش پیگیر و اعتماد و توكّل به خداوند، كار كن).

    خویشاوند و بیگانه واقعى

    «أَلْقَریبُ مَنْ قَرَّبَتْهُ الْمَوَدَّةُ وَ إِنْ بَعُدَ نَسَبُهُ، وَ الْبَعیدُ مَنْ باعَدَتْهُ المَوَدَّةُ وَ إِنْ قَرُبَ نَسَبُهُ»

    خـویشاونـد كسـى است كـه دوستـى و محبّت، او را نـزدیك كرده باشد و اگـر چـه نـژادش دور بـاشد.و بیـگانـه كسـى است كـه از دوستـى و محبّت به دور است و گرچه نژادش نزدیك باشد.

    اعتماد به مقدَّرات الهى

    «مَنِ اتَّكَلَ عَلى حُسْنِ الاْخْتِیارِ مِنَ اللّهِ لَهُ لَمْ یتَمَنَّ أَنـَّهُ فى غَیرِ الْحالِ الَّتى إِخْتارَهَا اللّهُ لَهُ.»

    هر كه به نیك‌گزینى خداوند دلگرم باشد، آرزو نمی‌كند در وضعى جز آنچه خدا برایش برگزیده، باشد.

    پرهیز از تملّق و بدگویى

    عبارات مهم : شهادت امام حسن – گناهان

    «قالَ (علیه السلام) لِرّجُل: إِیاكَ أَنْ تَمْدَحَنِى فَأَنـَا أَعْلَمُ بِنَفْسِى مِنْكَ أَوْتُكَذِّبَنِى فَإِنَّهُ لا رَأْىَ لِمَكْذُوب أَوْ تَغْتابَ عِنْدِى أَحَدًا.»

    امام به شخصى فرمود : مبادا مرا ستایش كنى، لیکن من خود را بهتر مى‌شناسم، یا مرا دروغگو شمارى، لیکن دروغگو اندیشه و عقیده [ثابتى] ندارد، یا كسى را نزد من بدگویى نمایى.

    عوامل هلاكت آدمى

    هَلاكُ النّاسِ فى ثَلاث: أَلْكِبْرُ، أَلْحِرْصُ، أَلْحَسَدُ.

    فَالْكِبْرُ هَلَاكُ الدِّينِ وَ بِهِ لُعِنَ إِبْلِيسُ

    وَ الْحِرْصُ عَدُوُّ النَّفْسِ وَ بِهِ أُخْرِجَ آدَمُ مِنَ الْجَنَّةِ

    وَ الْحَسَدُ رَائِدُ السُّوءِ وَ مِنْهُ قَتَلَ قَابِيلُ هَابِيلَ.

    هلاكت و نابودى مردم در سه چیز است: كبر، حرص، حسد.

    تكبّر كه به باعث آن دین از بین مى‌رود و به واسطه آن، ابلیس، مورد لعنت قرار گرفت.

    حرص كه دشمن جان آدمى است و به واسطه آن آدم از بهشت خارج شد.

    حسد كه سررشته بدى است و به واسطه آن قابیل، هابیل را كشت.

    تقوا و تفكّر

    «أُوصیكُمْ بِتَقْوَى اللّهِ وَ إِدامَةُ التَّفَكُّرِ فَإِنَّ التَّفَكُّرَ أَبُو كُلِّ خَیر وَ أُمُّهُ»

    شما را به پرهیزگارى و وحشت از خدا و ادامه تفكّر و اندیشه سفارش مى‌كنم، لیکن كه تفكّر و اندیشه، پدر و مادر تمام خیرات است.

    همراهى با مردم

    «صاحِبِ النّاسَ بِمِثْلِ ما تُحِبُّ أَنْ یصاحِبُوكَ»

    چنان با مردم مصاحبت داشته باش كه خود دوست دارى به همان گونه با تو مصاحبت كنند.

    نقش عقل، همّت و دین

    «لا أَدَبَ لِمَنْ لا عَقْلَ لَهُ، وَ لا مُرُوَّةَ لِمَنْ لاهِمَّةَ لَهُ، وَ لا حَیاءَ لِمَنْ لا دینَ لَهُ.»

    كسى كه عقل ندارد، ادب ندارد و كسى كه همّت ندارد، جوانمردى ندارد و كسى كه دین ندارد، حیا ندارد.

    تعلیم و تعلّم

    «عَلِّمِ النّاسَ عِلْمَكَ وَ تَعَلَّمْ عِلْمَ غَیرِكَ.»

    مردم را با دانشت، دانش بیاموز و خود نیز دانش دیگران را فراگیر.

    روى آوردن به چه كسى؟

    لَا تَأْتِ رَجُلًا إِلَّا أَنْ تَرْجُوَ نَوَالَهُ وَ تَخَافَ يَدَهُ أَوْ يَسْتَفِيدَ مِنْ عِلْمِهِ أَوْ تَرْجُوَ بَرَكَةَ دُعَائِهِ أَوْ تَصِلَ رَحِماً بَيْنَكَ وَ بَيْنَه‏

    نزد كسى مرو، مگر آن كه به بخشش او امیدوار، یا از قدرتش بیمناك، یا از دانشش بهرهمند، یا به بركت و دعایش امیدوار باشى، یا آن كه بین تو و او پیوند خویشاوندى اى باشد.

    عقل و جهل

    «لا غِنى أَكْبَرُ مِنَ الْعَقْلِ وَ لا فَقْرَ مِثْلُ الْجَهْلِ وَ لا وَحْشَةَ أَشَدُّ مِنَ الْعُجْبِ، وَ لا عَیشَ أَلَذُّ مِنْ حُسْنِ الْخُلْقِ.»

    هیچ بى‌نیازى‌اى بزرگتر از عقل و هیچ فقرى مانند جهل و هیچ وحشتى سخت‌تر از خودپسندى و هیچ عیشى لذّت بخش‌تر از خوش اخلاقى نیست.

    على (علیه السلام)، دروازه ایمان

    «إِنَّ عَلِیا بابٌ مَنْ دَخَلَهُ كانَ مُؤْمِنًا وَ مَنْ خَرَجَ مِنْهُ كانَ كافِرًا.»

    على(علیه السلام) دروازه ایمان هست، هر كه داخل آن شد مؤمن و هر كه خارج از آن شد كافر است.

    حقّ اهل بیت

    «وَ الَّذِي بَعَثَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِالْحَقِّ نَبِيّاً لَا يَنْقُصُ أَحَدٌ مِنْ حَقِّنَا إِلَّا نَقَصَهُ اللَّهُ مِنْ عَمَلِه‏»

    قسم به خدایى كه محمّد (صلى الله علیه وآله وسلم) را به حقّ برانگیخت، هیچ كس از حقّ ما اهل بیت چیزى را كم نكند، مگر آن كه خداوند از عملش چیزى را كم گرداند.

    نیكى و پرسش؟

    «التَّبَرُّعُ بِالْمَعْرُوفِ، وَ الْإِعْطَاءُ قَبْلَ السُّؤَالِ، مِنْ أَكْبَرِ السُّؤْدَد»

    آغاز نمودن به نیكى و بذل و بخشش، پیش از درخواست نمودن، از بزرگترین شرافت‌ها و بزرگى‌هاست.

    دعاى مستجاب

    «أَنـَا الضّامِنُ لِمَنْ لَمْ یهْجِسْ فى قَلْبِهِ إِلاَّ الرِّضا أَنْ یدْعُوَ اللّهَ فَیسْتَجابُ لَهُ.»

    كسى كه در قلبش جز رضا و خشنودى خدا خطور نكند، چون خدا را بخواند، من ضامن اجابت دعاى او هستم.

    نصیحت از سر اخلاص

    أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ مَنْ نَصَحَ لِلَّهِ وَ أَخَذَ قَوْلَهُ دَلِيلًا هُدِيَ لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ‏ وَ وَفَّقَهُ اللَّهُ لِلرَّشَادِ وَ سَدَّدَهُ لِلْحُسْنَى فَإِنَّ جَارَ اللَّهِ آمِنٌ مَحْفُوظٌ وَ عَدُوَّهُ خَائِفٌ مَخْذُولٌ فَاحْتَرِسُوا مِنَ اللَّهِ بِكَثْرَةِ ِ الذِّكْر

    هان اى مردم! كسى كه براى خدا نصیحت كند و كلام خدا را راهنماى خود گیرد، به راهى پایدار رهنمون شود و خداوند او را به رشد و هدایت موفّق سازد و به نیكویى استوار گرداند، لیکن پناهنده به خدا در امان و محفوظ است و دشمن خدا ترسان و بی‌یاور است و با ذكر بسیار خود را از [معصیت خداى] بپایید.

    انتهای پیام/

    واژه های کلیدی: شهادت امام حسن | گناهان | خداوند | اعتماد | امام حسن | احادیث | شهادت | حدیث

    اشتراک گذاری مطلب

  • کتاب زبان اصلی J.R.R
  • هاردکپی کتاب های شغل یابی
  • کتاب های زبان روسی اورجینال
  • دانلود منابع مرجع آمار ریاضی
  • خرید کتاب های زبان اصلی ارتباط از راه دور
  • هاردکپی کتاب های علوم پایه
  • خرید کتاب های زبان اصلی ارتباطات
  • دانلود منابع مرجع اخلاق کسب و کار
  • منابع اورجینال بیماری های عفونی
  • دانلود منابع مرجع دیرینه شناسی
  • خرید کتاب عشق، وابسته به عشق شهوانی زبان اصلی
  • تمام حقوق مادی , معنوی , مطالب و طرح قالب برای این سایت محفوظ است - طراحی شده توسط پارس تمز
    ?>