اطلاعیه سایت
سوژه‌های بكر مرتبط با انقلاب اسلامی و دفاع مقدس بر زمين مانده‌اند و صورت های معروف عرصه تئاتر مدام به سراغ «هملت» و … می‌روند.
به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛ این روزها هنگامی پا به سالن‌های نمایش می‌گذاریم، زیاد آثاری با مضمون و نمایشنامه‌های خارجی می‌بینیم. شاید به یقین بتوان گفت تا كنون، بیش از صد بار نمایش «هملت» را به طرق متفاوت بازنویسی كردند یا نمایشنامه‌هایی چون «رومئو و ژولیت» چندین بار با تغییرات به روی صحنه رفته است.
حتی بعضی اوقات عنوان نمایش هم به قدری غریبه و خارجی است كه مخاطب رغبتی به دیدن آن ندارد؛ لیکن میگویند هنگامی متوجه نام اثر نمی شویم، چطور برویم در سالن نمایش و آن را دنبال كنیم.
همه این مباحث در حالی است كه كشور ما بعد از پیروزی انقلاب چهار دهه را گذرانده هست؛ چهار دهه‌ای كه مملو از سوژه‌های بكر جهت اهالی نمایش بود؛ از دفاع مقدس گرفته تا دستاوردهای انقلاب مباحث نابی هستند كه می‌توانند الهام بخش این هنر باشند.
سوژه‌هایی كه بر زمين مانده‌اند
حالا اغلب صورت های معروف معتقدند كه این سوژه‌ها تنها موكول به مناسبت‌ها شده‌اند؛ مگر اینكه هفته دفاع مقدس یا دهه فجر برسد، در آن وقت می‌توان نمایشی در این‌باره دید ولی كیفیت آنها هم جای بحث دارد.
در سینما و ادبیات هم گاهی آثاری با مباحث دفاع مقدس و انقلاب تولید شده‌اند. در واقع دهه ۶۰ و ۷۰ دوران اوج سینمای کشور عزیزمان ایران محسوب می‌شود. دورانی كه انقلاب الهام بخش سینماگران بود. امثال ابراهیم حاتمی‌کیا همواره نشان داده‌اند که یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌هایشان، پرداخت موضوعاتی مرتبط با انقلاب اسلامی و دفاع مقدس بوده است.
سوژه‌های بكر مرتبط با انقلاب اسلامی و دفاع مقدس بر زمين مانده‌اند و صورت های معروف عرصه تئاتر مدام به سراغ «هملت» و … می‌روند.
در حوزه مکتوب هم می‌توان با حضور اشخاصی چون مرتضی سرهنگی و گلعلی بابایی به بقای ادبیات دفاع مقدس امیدوار بود. البته ناگفته نماند نقدهایی هم در خصوص كم كاری در این حوزه‌ها وجود دارد ولی در هنر نمایش هر لحظه نقد بوده؛ چراكه نه دهه اوجی وجود دارد و نه شخصی كه دغدغه پرداخت سوژه‌های انقلابی و دفاع مقدسی را داشته باشد.
در نگاه كلی، نگاه به گیشه و اصرار بر اجرای آثار خارجی دستاوردی جز افول جهت تئاتر كشور نداشته هست. این امر باعث شد، مردم از این هنر دور شوند و صورت های معروف هم هنوز دلواپس سالن‌های خالی باشند.
تئاتر جهت مردم است و مردم خواهان به تصویر كشیدن تاریخی هستند كه سرشار از درس و اسطوره است.
سوژه‌هایی كه بر زمين مانده‌اند
هنوز هم دیر نیست و موقعیت خوبی جهت تحلیل اوضاع کنونی تئاتر کشور عزیزمان ایران هست. تئاتری که به عقیده دغدغه‌مندان فرهنگی نیاز به عوض کردن اساسی در نگرش‌ها و بازگشت به سوژه‌های ناب دارد.
هنر نمایش یکی از مهمترین ابزارهای فرهنگ‌سازی و ارائه تصویرهای هست. مهمترین انتظار مخاطبان توجه زیاد به محتوا و ارائه تصویرهای ماندگار از گنجینه‌های دینی – ملی و ارزشمند کشور است.
گزارش از عطیه آقابابایی
سوژه‌های بكر مرتبط با انقلاب اسلامی و دفاع مقدس بر زمين مانده‌اند و صورت های معروف عرصه تئاتر مدام به سراغ «هملت» و … می‌روند.
انتهای پیام/
چرا در تئاتر کمتر به سوژه‌های انقلابی پرداخته می‌شود؟!
سوژه‌هایی كه بر زمين مانده‌اند
واژه های کلیدی: نمایشنامه | الهام بخش | انقلاب | انقلابی | نمایش | خارجی | تئاتر | ایران
