بدون شک پزشکان در جامعه نقش مهمی دارند و خدمت بزرگی جهت افراد جامعه انجام می دهند. ولی گاهی اوقات اشتباهات درمانی در این عرصه مشاهده می شود که ممکن است شرایط جبران ناپذیری را جهت بیمار و اطرافیان او ایجاد کند. میزان شکایت های طرح شده است از دندانپزشکی ها در مراجع قانونی ازنظر کمیت در مقایسه با رشته های پزشکی در رده های به نسبت بالا قرار دارد.

متخصصین درمان ریشه متأسفانه یا خوشبختانه قشری از دندان پزشکان هستند که مستقیماً با بسیاری از موارد درمان هایی که به علت های متفاوت دچار شکست شده است اند سروکار دارند و ازاین جهت درزمینهٔ علت شکست های درمان های قبلی مدام از سوی بیماران مورد سؤال قرار می گیرند. بعضی از درمان های شکست خورده به علت اشتباهات حین درمان یا مشکلاتی هستند که درمان کننده قبلی در ایجاد آن ها نقش داشته اند. در میان اندودنتیست ها در برخورد با اشتباهات همکاران رویکردهای متفاوتی وجود دارد. در این مطلب به سوالاتی که در مورد قصور دندان پزشکی به ذهن مراجعین می رسد پاسخ داده شده.

آیا قصور در دندان‌پزشکی امری عادی و طبیعی است؟

قصور دندان پزشکی یعنی چه؟

در تعریف رسمی قصور پزشکی به معنی کوتاهی در اجرای استاندارد مواظبت های پزشکی است که باید به عمل آید. در حقیقت قصور عبارت است از ترک فعل مورد نیاز و یا انجام فعل ممنوعه قصور پزشکی در قانون مجازات اسلامی در تبصره ماده ۳۳۶ به چهار عنوان بی احتیاطی، بی مبالاتی، عدم مهارت و عدم رعایت نظامات دولتی تعریف می شود. قصور در معنای گسترش یافته و به طور خیلی راحت یعنی درمانی جهت شما انجام شود که نتیجه های آن درمان، آن موردی نباشد که شما انتظار داشتید و قبلاً جهت شما آینده نگری شده است بود…بنابراین هر درمانی که به شکست منجر شود به معنی قصور نیست. هنگامی که دندان دکتر شما در مورد نتیجه های احتمالی درمانی توضیح می دهد و احتمال ها را به شما توضیح می دهد و شما آگاهانه درمان را می پذیرید و بعد نتیجه های درمان همان آینده نگری ها محقق می شود، قصوری درواقع رخ نداده است.

برای مثال در پروتز کامل (دست دندان) در افرادی که استخوان فک آن ها تحلیل رفته باشد، ممکن است گیر کم باشد و دست دندان مخصوصاً در فک پایین اصطلاح عامه لق بزند. درصورتی که احتمال این مورد قبل از درمان جهت بیمار آینده نگری شده است باشد و بیمار قبول کرده باشد، قصوری رخ نداده ولی هنگامی دندان دکتر ادعا کرده که دست دندانی با گیر عالی می سازد و احتمال لق زدن وجود ندارد ولی این اتفاق افتاده باشد، در این صورت قصور محرز است.

آیا قصور در دندان پزشکی امری عادی و طبیعی است؟

ایرانی ها سالی ۲۲۰ میلیون بار به دکتر مراجعه می کنند که رقم کمی نیست نتیجه اینکه انتظارمی رود که هیچ تخلف و قصوری در میان این رقم مراجعه، وجود نداشته باشد. حتی با تصور یک درصد ارتکاب به اشتباه باید به طور طبیعی انتظار تشکیل ۲۲۰ هزار پرونده شکایت را داشته باشیم که هیچ گاه چنین تعداد پرونده ای تشکیل نشده لیکن به وسیله جامعه پزشکی این حجم اشتباه واقع نمی شود؛ ولی بااین حال، بعضی گروه های پزشکی در زمره پرشکایت ترین ها و در صدر فهرست شکایات بیماران قرار دارند که دندان پزشکان در آمارهای سال های متفاوت در زمرهٔ پنج رشتهٔ اولی هستند که علیه آن ها شکایت می شود.

قصور دندان پزشکی ازنظر آماری زیاد نیست یا حداقل می توانیم بگوییم شکایت های مطرح شده است بیماران موارد زیادی نیست. شاید به این علت که بسیاری از بیماران در کشور عزیزمان ایران به حقوق خودآگاه نیستند و از شکایت اجتناب می کنند. ولی قصور حتی به تعداد اندک هم غیرقابل قبول است و باید به حداقل برسد و مواردی هم که اتفاق افتاده اند جبران بشوند.

بدون شک پزشکان در جامعه نقش مهمی دارند و خدمت بزرگی جهت افراد جامعه انجام می دهند. ولی گاهی اوقات اشتباهات درمانی در

برای مثال در سال ۱۳۹۴ بیشترین شکایات در رابطه با پرونده های قصور پزشکی به ترتیب مربوط به جراحی زنان و زایمان، جراحی پلاستیک، جراحی ارتوپدی و جراحی عمومی بوده است ولی بیشترین محکومیت ها مربوط به جراحی پلاستیک، عمومی، دندانپزشکی، زنان و وضع حمل بوده است.علی رغم اینکه قصور در دندانپزشکی شکایات کمتری را به خود تخصیص داده شده است داده بود، ولی بیشترین محکومیت ها را از آن خود کرده است و در بالای ۶۰ درصد از این پرونده ها قصور محرز شده است است.

قصور امری عادی یا قابل عادی شدن نیست ولی امر اجتناب ناپذیری است و اتفاق میفتد. تنها راهی که هرگز با ماشین تصادف نکنید این است که علاوه بر اینکه از پشت ماشین نمی نشینید از منزل هم بیرون نروید (چون ممکن است بقیه به شما بزنند). تنها راه اینکه هیچ اشتباه یا قصوری در درمان اتفاق نیفتد این است که دندان دکتر هرگز طبابت نکند. مخصوصاً باوجود کار یدی بودن و مهارت فنی بودن دندانپزشکی، حتی دندان پزشکان مجرب و ماهر هم دچار اشتباه می شوند. نیت درمان هر لحظه حسنه و رفع مشکلی است که بیمار به خاطر آن مراجعه کرده هست. اشتباهات درمانی و نتیجه های غیرمتعاقب (که دو مقوله جدا از هم هستند) ناخوشایند دندان پزشکان بوده و تمام تلاش خود را جهت دوری از آن ها به خرج می دهند ولی حقیقت این است که گاهی این موارد پیش می آیند و هر دندان پزشکی باید قدرت مدیریت و جبران آن ها داشته باشد.

حقوق متقابل مراجعین دندان پزشکی و دندان پزشکان:

شما به عنوان یک مراجعه کننده دندانپزشکی حق دارید که در مورد مسئله خود و درمان آن اطلاعات کافی کسب کنید. دندان دکتر موظف است که در مورد درمان شما، تعداد جلسات، هزینه ها به شما توضیح بدهد و همچنین موظف است که درمان های جایگزین را هم به شما توضیح بدهد.
دندان دکتر موظف است که عالی ترین درمان را جهت شما انجام بدهد و اگر به هر علت ازجمله کمبود امکانات یا فقدان تخصص قادر به ارائه درمان ایده آل نیست، شمارا به دندان پزشک متخصص یا محلی که درمان ایده آل می تواند برایتان انجام شود ارجاع دهد.

عبارات مهم : دندانپزشکی – دندان پزشک
دندان دکتر حق دارد بیمار را جهت درمان به هر علت پذیرش نکند. ازآنجایی که تقریباً شرایط تهدیدکننده حیات در دندان پزشکی نادر هست، دندان پزشکان حق رد درمان را تقریباً در همه موارد دارند. عدم پذیرش درمان یک بیمار می تواند به علت نداشتن تخصص در آن زمینه، عدم توافق بر سر هزینه های درمان یا هر علت دیگری باشد.
دندان پزشکان حق دارند که درازای معاینهٔ بیماران و ارائه مشاوره حق ویزیت مصوب را دریافت کنند. این حق ویزیت جدای از درمانی است که در آینده انجام می شود. حتی اگر بعد از ویزیت کاری انجام نشود، هزینه حق ویزیت محفوظ است.

منبع: تابناک

واژه های کلیدی: دندانپزشکی | دندان پزشک | دندانپزشک | دندانپزشکی | پزشکی | دندان | جراحی | پزشکان | پرونده | درمانی