به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛در تاریخ ۱۸ ذی الحجه سال دهم هجری قمری (مصادف با ۲۸ اسفند سال دهم خورشیدی) در منطقه ای به نام غدیر ، که میان مکه و مدینه است ؛ آیه ی ۶۷ سوره مبارکه ۵(مائده) بر پیغمبر اکرم(ص) نازل شد که خداوند در این آیه به ایشان(ص) امر می فرماید :
ای پیغمبر آن چه از خدا بر تو نازل شد به خلق برسان که اگر نرسانی ،تبلیغ رسالت و اداء وظیفه نکرده ای و خدا تو را از شر مردم محفوظ خواهد داشت.

عبارات مهم : جلال الدین – مدینه
علاوه بر کتب معتبره برادران تشیع ، قریب به سی تن از بزرگان و علماء برادران اهل تسنن در کتب معتبره تفسیرشان اینگونه نقل کرده اند که : این آیه در ارزش امیرالمومنین علی (ع) در روز غدیر خم نازل شده است است.و در ادامه اینگونه اضافه می کنند که بعد از نزول این آیه مبارک در روز غدیر خم ، رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله وسلم ) دست امیرالومنین (علیه السلام) را بلند می کند و می فرمایند :

هر کس که من مولای اویم ، زین بعد علی مولای اوست.

علماء و کتب معتبره برادران اهل سنت راجع به تفسیر آیه۶۷ سوره مائده

خلافت علی(ع)درزمان حیات پیامبراکرم(ص)

از جمله بزرگان و کتب معتبره اهل تسنن ، که کتب آن ها در سال های ۱۳۵۰ خورشیدی به قبل ، به چاپ رسیده است می توان به افراد و کتب زیر اشاره کرد :
جلال الدین سیوطی در صفحه ۲۹۸ جلد دوم در المنثور و حافظ بن ابی حاتم رازی در تفسیر غدیر و حافظ ابوجعفر طبری در کتاب الولایه و حافظ ابو عبدالله محاملی در امالی و حافظ ابوبکر شیرازی در ما نزل من القرآن فی امیر المومنین و حافظ ابوسعید سجستانی در کتاب الولایه و حافظ ابن مردویه در تفسیر آیه و حافظ ابوالقاسم حسکانی در شواهد التنزیل و ابولفتح نظری در خصائص العلوی و معین الدین میبدی در شرح دیوان و قاضی شوکانی در صفحه ۵۷ جلد سوم فتح الغدیر و سید جمال الدین شیرازی در اربعین و بدرالدین حنفی در صفحه ۵۸۴ جلد هشتم عمده القاری فی شرح صحیح بخاری و امام اصحاب حدیث احمد ثعلبی در تفسیر کشف البیان و امام فخر رازی در صفحه ۶۳۶ جلد سوم تفسیر کبیر و حافظ ابونعیم اصفهانی در ما نزل من القرآن فی علم و ابراهیم بن محمد حموینی در فرائد المسطین و نظام الدین نیشابوری در صفحه ۱۷۰ جلد ششم تفسیر خود و سید شهاب الدین آلوسی بغدادی در صفحه ۳۴۸ جلد دوم روح المعانی و نور الدین بن صباغ مالکی در صفحه ۲۷ فصول المهمه و علی بن احمد واحدی در صفحه ۱۵۰ اسباب النزول و محمد بن طلحه شافعی در صفحه ۱۶ مطالب السئول و میر سید علی همدانی شافعی در مودت پنجم از موده القربی و شیخ سلیمان بلخی حنفی در باب ینابیع الموده و نزدیک به سی تن از دیگر علماء و اکابر اهل تسنن این آیه را در ارزش امیر المومنین می دانند.

علاوه بر کتب معتبره برادران شیعه ، فردی به نام قاضی فضل بن روزبهان از برادران اهل تسنن نوشته است :
پس به تحقیق ثابت آمده این قضیه در صحاح معتبره ما(اهل تسنن) که چون این آیه نازل شد ، رسول خدا(ص) دست علی را گرفت و فرمود :من کنت مولاه ، فهذا علی مولاه.

معرفی شدن علی (ع) پیش از غدیر خم ،بعنوان جانشین پیامبر(ص)

یکی از احادیث وارد شده است در کتب معتبره اهل سنت و شیعیان ، حدیث الدار است.در کتب معتبره هر دو مذهب با مختصر کم و زیادی در الفاظ و کلمات آمده است:
رسول گرامی اسلام(ص) چهل نفر از اشراف و رجال بزرگ و خویشاوندان خود از قریش را در منزل عموی گرامیش ابوطالب دعوت نمود و جهت آن ها یک ران گوسفند و قدری نان صاعی از شیر ، غذا حاضر نمود .حضرات بخندیدند و گفتند : محمد ، غذای یک نفر را حاضر نکرده ( چون در میان آن ها کسانی بودند که فرزند شتر را تنهایی می خوردند ) حضرت فرمودند : کلوا بسم الله ( بخورید به نام خداوند) بعد از آنکه خوردند و سیر شدند به یکدیگر می گفتند ؛ محمد به این غذا شما را سحر نمود!

موضوع خلیفه بودن علی(ع) در غدیر خم در کتب معتبره اهل سنت و شیعیان آمده است ، ولی پاسخ به این پرسش که علی(ع) پیش از غدیر هم

آن گاه حضرت برخاست در میان آن ها بعد از مقدماتی فرمودند :
… ای فرزندان عبدالمطلب ، خدای تعالی مرا مبعوث فرمود بر عموم مردمان و بخصوص بر شما و من شما را دعوت می کنم و شما به گفتن این دو کلمه بر عرب و عجم مالک شوید و ایشان از شما اطاعت می کنند و جمیع امم در تحت فرمانبرداری شما در آیند و به این دو کلمه به بهشت می روید و از دوزخ نجات می یابید.

پیغمبر گرامی اسلام همچنان در ادامه گفتند : و آن دو کلمه گواهی دادن به وحدانیت خدا و رسالت من است (لا اله الا الله محمدا رسول الله) بعد هرکس مرا اجابت کند در این کار (یعنی نخستین کسی باشد که مرا اجابت کند) و معاونت من نماید ، او برادر من و وزیر و وارث و خلیفه من خواهد بود بعد از من .

و پیغمبر گرامی اسلام(ص) این جمله ی آخر را سه بار تکرار و هر سه مرتبه احدی جواب نداد مگر علی(ع) که جواب داد و گفت : من شما را کمک و یاوری می نمایم ای پیغمبر خدا.
پس حضرت او را نوید خلافت داد و آب دهان مبارک در دهان او افکند و فرمود : علی(ع) وصی و خلیفه من است در میان شما .
بعضی دیگر از کتب معتبره اینگونه از پیغمبر اکرم(ص) نقل نموده اند که بعد از آخر جمله علی(ع)، حضرت محمد مصطفی(ص) می فرمایند : تو یا علی وصی و خلیفه منی بعد از من.

یکی از وقت هایی که پیغمبر اکرم(ص) علی (ع) را جانشین خود در مدینه قرار داد ، در وقت جنگ تبوک بود. در جریان این جنگ ، هنگامی رسول خدا(ص) عازم حرکت شد ، منافقین محرمانه قرارداد کردند که در غیاب آن حضرت در مدینه انقلابی برپا کنند .
برای اداره امر مدینه مرد کاردانی مورد نیاز بود که به جای آن حضرت در مدینه بماند و با قوت قلب و حسن سیاست مدینه را اداره کند.
برای همین پیامبر اکرم(ص) علی (ع) که در آن وقت بسیار جوان بود ، از میان شیوخ و بزرگان (از لحاظ سنی) به عنوان خلیفه برگزیدند و صریحا فرمودند : تو خلیفه من هستی در اهل بیت من و در مدینه که منزل و محل هجرت من است.
لازم به ذکر است پیغمبر اکرم(ص) نخستین مردی را که به اسلام دعوت فرمودند علی(ع) بود ، با اینکه گفته می شود علی(ع) در آن وقت بین ۱۰ تا ۱۳ سال سن داشته است.

گزارش از پوریا سلیمان زاده

انتهای پیام/

خلافت علی(ع)درزمان حیات پیامبراکرم(ص)

واژه های کلیدی: جلال الدین | مدینه | اسلام | اداره | غدیر | سنت | سنی | شیعه

خلافت علی(ع)درزمان حیات پیامبراکرم(ص)