به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت؛ هفتم ماه ذی‌الحجه مصادف است با سالروز شهادت پنجمین اختر تابناک آسمان ولایت حضرت امام محمد باقر (ع). شهادت آن بزرگوار را به تمامی ارادتمندان خاندان اهل بیت عصمت و طهارت تسلیت می‌گوییم. در ادامه شرح کوتاهی از زندگی‌نامه آن حضرت را بخوانید:

نام مبارک امام پنجم محمد بود. لقب آن حضرت «باقر» يا «باقرالعلوم» هست. بدين جهت که دريای دانش را شکافت و رازها علوم را آشکار ساخت. القاب ديگری مانند «شاکر» و «صابر» و «هادی» نيز جهت آن حضرت ذکر کرده‌اند که هريک باز گوينده صفتی از آن امام بزرگوار بوده است.

کنيه امام «ابوجعفر» بود. مادرش فاطمه دختر امام حسن مجتبی (ع) هست. بنابراين نسبت آن حضرت از طرف مادر به سبط اکبر حضرت امام حسن (ع) و از سوی پدر به امام حسين (ع) می رسيد. پدرش حضرت سيدالساجدين امام زين العابدين، علی بن الحسين (ع) است.

مختصری از زندگی‌نامه امام باقر (ع)

تولد حضرت باقر (ع) در روز جمعه سوم ماه صفر سال ۵۷هجری در مدينه اتفاق افتاد. در واقعه جانگداز کربلا همراه پدر و در کنار جدش حضرت سيد الشهدا کودکی بود که به چهارمين بهار زندگي‌اش نزديک می شد.

دوران امامت امام محمد باقر (ع) از سال ۹۵ هجری قمری سال درگذشت امام زين العابدين (ع)، شروع شد و تا سال ۱۱۴هجری قمری ادامه داشت.

در دوره امامت امام محمد باقر (ع) و فرزندش امام جعفر صادق (ع) مسائلی مانند انقراض امويان و بر سر کار آمدن عباسيان و پيدا شدن مشاجرات سياسی و ظهور سرداران و مدعيانی مانند ابوسلمه خلال و ابومسلم خراسانی و ديگران مطرح شد.

امام محمد باقر (ع) و بعد از وی امام جعفر صادق (ع) از موقعيت مساعد سرنوشت سياسی، جهت نشر تعليمات اصيل اسلامی و معارف حق بهره جستند و دانشگاه تشيع و علوم اسلامی را پايه ريزی نمودند.

هفتم ماه ذی الحجه سالروز شهادت پنجمین اختر تابناک آسمان ولایت حضرت امام محمد باقر(ع) است.

اين امامان بزرگوار و بعد شاگردانشان وارثان و نگهبانان حقيقی تعليمات پيامبر (ص) و ناموس و قانون عدالت بودند. می بايست به تربيت شاگردانی عالم و عامل و يارانی شايسته و فداکار دست می‌زدند و فقه آل محمد (ص) را جمع و تدوين و تدريس می‌کردند. به همين جهت محضر امام باقر (ع) مرکز علما و دانشمندان و راويان حديث و خطيبان و شاعران بنام بود.

امام باقر (ع) دارای خصال ستوده و مؤدب به آداب اسلامی بود. سيرت و صورتش ستوده بود. پيوسته لباس تميز و نو می پوشيد و در کمال وقار و شکوه حرکت می نمود.

از آن حضرت می پرسيدند: جدت لباس کهنه و کم ارزش می پوشيد، تو به چه دلیل لباس فاخر بر تن می‌کنی؟ پاسخ می داد: مقتضای تقوای جدم و فرمانداری آن روز که محرومان و فقرا و تهيدستان زياد بودند، چنان بود. من اگر آن لباس بپوشم در اين انقلاب افکار، نمی توانم تعظيم شعائر دين کنم.

امام پنجم می‌خواست سنت‌های جدش رسول الله (ص) را عملا در بين مردم زنده کند و مکارم اخلاقی را به مردم تعليم دهد. در روزهای گرم جهت رسيدگی به مزارع و نخلستان‌ها بيرون می رفت و با کارگران و کشاورزان بيل می زد. ْنچه از محصول کشاورزی که با عرق جبين و کد يمين به دست می آورد، در راه خدا انفاق می‌کرد.

حضرت امام محمد باقر ( ع ) ۱۹ سال و ۱۰ ماه بعد از شهادت پدر بزرگوارش حضرت امام زين العابدين (ع) زندگی کرد و در تمام اين مدت به انجام دادن وظايف خطير امامت، نشر و تبليغ فرهنگ اسلامی، تعليم شاگردان، رهبری اصحاب و مردم، اجرا کردن سنت‌های جد بزرگوارش در ميان خلق، متوجه کردن دستگاه غاصب حکومت به خط صحيح رهبری و راه نمودن به مردم در جهت شناخت رهبر واقعی و امام معصوم پرداخت.

سرانجام در هفتم ذی‌الحجه سال ۱۱۴ هجری قمری در سن ۵۷ سالگی در مدينه با توطئه هشام مسموم شد و چشم از دنیا فروبست . پيکر مقدسشان را در قبرستان بقيع کنار پدر بزرگوارش به خاک سپردند.

مختصری از زندگی‌نامه امام باقر (ع)

انتهای پیام/

سیره عملی امام محمد باقر (ع)

واژه های کلیدی: شهادت پدر | زندگی | اسلامی | ذی الحجه | شهادت | امام محمد باقر | مدینه منوره |