اطلاعیه سایت
علی ضیا با اجرای برنامههایی چون نیمروز، ویتامین ث، بعضیا و حالا با فرمول یک مسیر ترقی را طی میکند.
به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛ یکی از مجریان برنامههای تلویزیونی، جوان توانمندی است که کار خودش را با اجراهای کوچک در شهر خود شروع کرد و به کمک قلم و نوشتههایش راهی پایتخت کشور عزیزمان ایران و ساختمان شهدای رادیو شد، او هنوز هم خود را فرزند رادیو و تلویزیون میداند و این روزها بیش از هر رخدادی دیگری دلتنگ رادیو است.
علی ضیا متولد ۲۶ شهریور ماه سال ۱۳۶۴، با اجرای برنامههایی چون نیمروز، ویتامین ث، خوشا شیراز، با اجازه خدا، بعضیا و حالا با فرمول یک مسیر ترقی را طی میکند.
اجرای ضیاء در برنامه تلویزیونی «فرمول یک» و جریانسازی و گفتگوهای این برنامه بهانهای شد تا گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت در گفتگویی صمیمی میزبان سید علی ضیاء باشد.
شوخی با اشخاص سیاسی از روی بداهه نیست ، من مدیر تلویزیون نیستم، مدیری و جوان شومن های تلویزیون هستند
حالم با فرمول یک خوب است
از اجرای خودتان در برنامه فرمول یک راضی هستید؟
واقعیت امر این است که مردم باید راجع به برنامه فرمول یک و اجرای من نظر بدهند، ولی یکی از نکاتی که در اجرای فرمول یک وجود دارد، حال خوبی است که با حضور در این برنامه دارم. در هر برنامه قبل از اجرا با روحیه بالا و سرحال کار خودم را شروع میکنم و این نشان بازخوردهای خوبی است که از مردم میگیریم.
علی ضیا با اجرای برنامههایی چون نیمروز، ویتامین ث، بعضیا و حالا با فرمول یک مسیر ترقی را طی میکند.
سری تازه فرمول یک مهمان محور است
از برنامه فرمول یک و تجربه های متفاوت این برنامه تلویزیونی جهت ما بگویید.
برنامه «فرمول یک» نسبت به دیگر برنامههای سیما برنامه فرم محوری است که با هیجان بیشتری به روی آنتن میرود و در حقیقت من در طی این ۶ سال همکاری با تلویزیون هر بار که برنامه ساختیم، تلاش کردم اتفاقی متفاوتتر از خودم به روی آنتن ببرم، به عقیده من چیزی تازه در دنیا رخ نمیدهد و عملا همه داریم از روی دست یکدیگر نگاه میکنیم.
ولی «فرمول یک» فضایی است که من هم از جهت زمانی و هم از لحاظ فرم برنامه چنین تجربهای نداشتم، عمدتا در هر برنامهای که اجرا کردم حضور من در آن زیاد بود، ولیکن «فرمول یک» بستری دارد که من در آن کم صحبت میکنم و قرار است مهمانها در آن زیاد صحبت کنند.
سری اول برنامه تلویزیونی فرمول یک، یک برنامه صبحگاهی بود و ما به تقارن آن در شبکه سه، برنامه تلویزیونی «حالا خورشید» را با اجرای رضا رشیدپور داشتیم؛ و حالا در سری جدید، «فرمول یک»، برنامه عصرگاهی هست، میتوان گفت علت این جابجایی وقت پخش مقارن بودن این دو برنامه است؟
نه! شروع برنامه ما در زمانی بود که برنامه «حالا خورشید» 200 قسمت را به روی آنتن برده بود، جهت یک برنامه روتین، باید ۱۰۰ قسمت به آن وقت داده شود تا جایگاه خود را بین مخاطبان پیدا کند، آن وقت دو تا نگاه متفاوت در برنامههای صبحگاهی نمود داشت، به خاطر دارم که ما در سری اول «فرمول یک» هیچ آدم معروفی را دعوت نکردیم، چراکه همه برنامهها اعم از برنامه محترم «حالا خورشید»، «خندوانه» و «دورهمی» از چهرههای معروف دعوت میکنند. در واقع نوع دیدگاهها متفاوت بود و نتیجه این متفاوت بودن علت بر هم پوشانی برنامهها نمیشود، در سری دوم «فرمول یک» هم، برنامه تازه «حالا خورشید» در مرحله پیش تولید بود. ولی مدیران شبکه یک به این نتیجه رسیدند که ما وقت صبحگاه را تحویل بدهیم و به سمت بعد از ظهر انتقال شویم و آن چیزی که من میدانم، آقای کامبیز اخوان صفا قائم مقام شبکه یک میگوید ما گل زدیم و بر حسب دقت نظر مدیران عوض کردن زمانی ایجاد شد.
شوخی با اشخاص سیاسی از روی بداهه نیست ، من مدیر تلویزیون نیستم، مدیری و جوان شومن های تلویزیون هستند
تولد جهت چهرههای سیاسی کار باحالی است که به ما میخندند
در برنامه «فرمول یک» اتفاقات جذابی مثل گرفتن جشن تولد رقم میخورد، ولی جهت پرسپولیسیها، این از پرسپولیسی بودن شماست و یا تیم استقلال همکاری نمیکند؟ مهمانهای این جشن تولدها قرار است در ادامه چه کسانی باشند؟
ما یک جشن تولد پرسپولیسی جهت آقای طارمی گرفتیم که به علت مصادف شدن با شهادت امام جعفر صادق (ع)، به صورت تولیدی و با تاخیر به روی آنتن رفت، ولی هفته بعد آن تولد آقای زرینچه بود که کشور عزیزمان ایران نبودند و یا تولد خیلی از رفقای استقلالی بوده که نتوانستیم به یک هماهنگی برسیم، ما یک لیست از استقلال، پرسپولیس، بازیگرها و سیاسیون داریم که عمدتا هنگامی به چهرههای سیاسی میگوییم، به ما میخندند، ولی به نظر من خیلی کار جالبی است که جهت سیاست مردان خود هم تولد بگیریم.
قرار است در برنامه فرمول یک به مهمانها خوش بگذرد جهت همین گفتگو ها را چالشی و سخت نمیکنیم.
علی ضیا با اجرای برنامههایی چون نیمروز، ویتامین ث، بعضیا و حالا با فرمول یک مسیر ترقی را طی میکند.
هیچ بداههای در فرمول یک نداریم
اجراهای شما در هر برنامهای، بیحاشیه و یا بهتر بگوییم بدون کنایه و طعنه به جامعه و یا شخص نبوده، که البته گاهی این حاشیهها دردسرساز بوده و فضایی مسموم را جهت شما ایجاد کرده هست، این کنایهها همه بداهه است و یا از پیش در اتاق فکر با افشین حسین خانی مطرح میشود؟
ما هیچ بداهه ای در برنامه نداریم، کلمه به کلمهای که در برنامه گفته میشود چه در مورد سوالها و پلاتوها پیش از شروع برنامه، روی آنها فکر شده است و تمرین میشود. من هنگامی وارد شرکت شدم یک پلاتو را حداقل دوبار جهت حسینخانی در جایگاه مخاطب و یک تهیهکننده اجرا میکنم تا مسائل آن گرفته شود و هنوز هم مثل روز اول تمرین دارم. یک سری از حرفها وجود دارد ولی خط قرمز نیست اگر قرار باشد با یک سری از چهرههای سیاسی شوخی نکنیم، راحتتر هستیم که برنامه نسازیم (با خنده)، هر کسی که خودش را در معرض دید مردم میگذارد این حق وجود دارد که آدمهای متفاوت راجع به او نظر بدهند، مثل آنکه حق دارند راجع به من هم نظر بدهند.
شوخی با اشخاص سیاسی از روی بداهه نیست ، من مدیر تلویزیون نیستم، مدیری و جوان شومن های تلویزیون هستند
لطفا راجع به زندگی شخصیام چیزی نگویید!
این نظر دادن که گفتید یعنی در همه مواقع مخاطبان جایز هستند، نظر بدهند؟
حرف من این است هنگامی جلوی تلویزیون میآییم راجع به ما نظر بدهید، یعنی اگر من در اجرای برنامه تلویزیونیام حرفی میزنم که موجب ناراحتی آدمها میشود، بیایند و راجع به آن اظهار نظر کنند، ولی در مورد زندگی شخصیام لطفا چیزی نگویند، چون زندگی شخصیام با همه بدیها، کمیها و اتفاقاتش به خودم مربوط هست. در وقت حضرت موسی (ع) هنگامی میگویند بدترین آدم چهکسی است؟ میگویند خودم، من فکر میکنم الان جامعه ما مشکلی که برایش رخ داده این است که ما این را توصیه فراموش کردهایم، من اعتقاد دارم خودم در زندگی شخصیام از همه بدتر هستم. بعد نخستین نگرانیام، زندگی شخصی خودم هست. مخاطبان در مورد کارم نظر بدهند مخلصشان هم هستم.
با توجه به فعالیت ۶ سالهای که در صدا و سیما دارید، توقع شما از برنامهسازان و یا مدیران رسانه ملی چیست؟
دست مریزاد به همه آنهایی که دارند جهت مخاطبان خود برنامه میسازند، به عقیده من سختترین کار بعد از کار در معدن، برنامهسازی هست، به چه دلیل که در همه حوزهها مسئله مالی وجود دارد و امیدوارم که شرایط دولت و مملکت رو به اصلاح رود.
امروزه باتوجه به رسانههای متفاوتی که وجود دارد، ذائقه مخاطبان عوض کردن کرده هست، آیا این کار برنامهسازان را سختتر نمیکند؟
ذائقه مخاطب را عوض کردن میدهند، یعنی اینکه یک سری از آدمها نشستند تا اینکه ما کاری را انجام بدهیم و به مخالفت ما بلند شوند، که این علت بر عوض کردن ذائقه مخاطب نمیشود، اگر امروزه مرحوم نوذری با هر فرم و محتوایی کماکان برنامه بسازد، مردم را پای تلویزیونی مینشانند ولی احساس میکنم بعضا خباثتهایی در این میان رقم میخورد که ذائقه مخاطب را عوض کردن میدهد، وگرنه من هم مثل شما در دل مردم زندگی میکنم و به شدت به مسائل جامعه واقف هستم.
بیشترین تایم اجرای شما متعلق به برنامههای صبحگاهی هست، از «نیمروز» تا سری گذشته «فرمول یک»، و این در حالی است که خودشما بارها به شوخی و خنده روی آنتن از سخت بودن اجرای صبحگاهی گفتید، این سختی در چیست؟
برنامههای صبحگاهی از سختترین زمانهای اجراست، به چه دلیل که با هر اتفاقی که در دنیا رخ بدهد، شما باید ۵ صبح از خواب بیدار شوید. فکر کردن به این تاکید «باید» سخت هست، این تنها مختص من هم نیست و جهت هر کسی که برنامه صبحگاهی کار میکند، سخت هست. ولیکن به نظر من مهمترین برنامه در تلویزیون، برنامههای صبحگاهی است چراکه بازخوردهایی که مردم میدهند زیاد است و اکثریت در آن وقت بیدار هستند. در واقع برنامههای صبحگاهی میتواند از جمله برنامههای حساس، مهم و پرمخاطب تلویزیون باشد.
زمانی مدیر تلویزیون بودم
خاطرهای از اجراهای صبحگاهی خود دارید؟
در یکی از برنامهها، یک مهمان آقا از ماخونیک داشتیم که بلافاصله بعد از دیدنم، من را بغل کرد و گفت: «من خیلی خوشحالم، چه اتفاقی افتاده که امروز در این برنامه، مدیر تلویزیون به دیدن من آمده است.» ( با خنده) گفتم من مدیر تلویزیون نیستم و مصر بود که من مدیر تلویزیونم، به چه دلیل که استدلالش بر این بود که شروع تلویزیون با من است و میگفت با همه احترامی که جهت آقای ضرغامی قائل هستم، من مدیر شرکت هستم.
فضای مجازی پر شده است از اتفاقات ریز و درشتی که مثل اسلحه زندگی شخصی صورت های معروف را هدف میگیرد و متاسفانه سودجویان زیادی تنور شایعات را داغ میکنند، شما هم از حواشی مصون نبودید و در یک برهه زمانی درگیر بودید، در این باره توضیح میدهید؟
اول اینکه آدمها حق اشتباه دارند، در دورهای که اتفاق افتاده من اشتباه کردم، به این علت که اگر بخواهم به روی اخلاق بایستم، نباید کسی را مورد تمسخر قرار بدهم. بله اشتباه کردم و تاوان این اشتباه را هم با ممنوعالکار شدنم، دادم و معذرت خواهی کردم. در واقع من جهت اینکه خدا در هر لحظه از اشتباهاتم بگذرد، تلاش میکنم و امید به مهربانی خدا دارم.
تلاش میکنم در مسیر اخلاق قدم بگذارم چراکه من فکر نمیکنم باید مجری خوبی باشم بلکه اول باید آدم خوبی باشم. حقیقت امر این است که اگر یک دوربین در این اتاق بگذارند تا پشت صحنه این مصاحبه را بگیرند، احتمالا حرف و حاشیهای از این گفتگو درمیآید و ممکن است مخاطبان به این حاشیه تصویر العمل نشان بدهند، نتیجه این است که ما باید مراقب آبروی همدیگر باشیم، اگر قرار باشد خودمان مراقب همدیگر نباشیم، این اتفاقات ناگوار و شایعات جهت همه ما رخ میدهد، خواهشم از خودم، دوستان، برادر و خواهرهایم این است که در ترساندن تازه دنیا (فضای مجازی) تلاش کنیم آبروی یکدیگر را حفظ کنیم.
مدیری و جوان از شومنهای تلویزیون ما هستند
مدتی هست، خوب یا بد خیلی از مجریان که در تلویزیون هستند، را مخاطبان به عنوان شومن و یا سلبریتی میشناسند. اول تعریف شما از این دو واژه چیست و آیا خودتان را در حد یک شومن میبینید؟
شومن در تمام دنیا کسانی هستند که شو را در معانی متفاوت به خصوص در بخش تفریحی اجرا میکنند، اگر بخواهیم تعریف شومن را نسبت به کل دنیا بسنجیم، آقای رامبد جوان، مهران مدیری در زمره شومنها قرار میگیرند، شومنهایی که طناز هم هستند و جنس کمدی را میشناسند. من که کماکان شاگرد این حوزه هستم و هر روز تشنه یادگیری.
اجرای چند درصد از مجریان را قبول دارید؟ چه کسانی از همنسلان خودتان را سرلوحه قرار دارید؟
ما مجریان خیلی خوبی مانند آقای رشیدپور، علیخانی، رامبد جوان و مهران مدیری داریم که در حوزه اجرا موفق هستند، در واقع من اعتقاد دارم همه از من بهتر هستند.
از بین اجراهایی که داشتید، کدام از برنامهها جهت خودتان و یا مردم ماندگارتر بوده است؟
فکر کنم مردم زیاد «ویتامین ث» را میشناسند، ولیکن اگر به «فرمول یک» اعتماد شود و این وقت و تیمی مثل «ویتامین ث» به آن داده شود قطعا تاثیر خودش را در بین مخاطبان میگذارد.
بیشترین دغدغه شما در برنامه فرمول یک چیست؟
همه رخدادها و مسائلی که جهت مردم مهم هست، جهت ما هم دغدغه هست، به طور مثال چند روز پیش که خبر آن عزیز دستفروش در قم انتشار شد، باچند نفر از دوستانم در قم تماس گرفتم و پیگیر قصه شدم، با اینکه الان فضای فرمول یک پیگیر اخبار نیست، ولی با این نگاه که اگر حرفی و یا نکتهای در برنامه رقم خورد، من مطلع باشم.
ما اجرای شما را با حضور در شبکه سه شاهد بودیم و بعد از آن در شبکه شما، زمانی شبکه دو و حالا یک سیما، این جابهجایی شبکه به چه علت است؟
شبکه یک، شبکه رسمیتری است که ممکن است اتفاقاتی که در شبکه سه راحتتر بوده، در شبکه یک با نگاه مدیران انجام شود و رسالت شبکههای سیما تفاوت دارد و من به عنوان یک مجری باید این هنر را پیدا کنم که نسبت به رسالت هر شبکه اجرا کنم.
به غیر از فضای اجرا، شما تهیهکنندگی را هم تجربه کردید، به چه دلیل تهیهکنندگی ادامهدار نبود و از آن جدا شدید؟
«نبش جنتآباد» که برنامهای مناسبتی بود و همچنین برنامه تلویزیونی «بعضیا»، که با عوض کردن مدیریتها و نوع نگاه مدیران، برنامه «بعضیا» را نخواستند و ما هم به امر مدیران، تبعیت کردیم، البته این در صورتی است که قرار داد «بعضیا» زیاد از آن چند قسمت بود.
وقتی برنامه «بعضیا» را ساختم، فکر میکردم آخرین برنامه زندگیم باشد، به چه دلیل که با نگاه ماندگار بودنش به روی آنتن، آن را تولید کردیم، به هر شکل ممکن است گاهی چالش خوب باشد و یا جواب بلعکس بدهد. در حال حاضر گفتگوی چالشی دیگر در دنیا مرسوم نیست بلکه باید گفتگویی نرم بین مجری و مهمان صورت بگیرد و در این گفتمان موضوعاتی پیش بیاید که جهت مخاطب جالب باشد. دوره گفتگوهای چالشی به عقیده من خیلی وقت است که تمام شده است است.
تهیهکنندگی راحتتر بود یا اجرا که در حال حاصر در آن حضور دارید؟ دوست ندارید تهیهکنندگی را ادامه بدهید؟
نه! راستش خیلی سخت است و اگر میدانستم تا این اندازه سخت هست، شروع نمیکردم. تهیهکنندگی کاری حرفهای است که باید فردی حرفهای دست به کار شود.
شبها خواب رادیو میبینم
قصد برگشت به رادیو ندارید؟
خیلی دلم میخواهد به رادیو برگردم، هربار که با آقای سیفی صحبت میکنم درخواست یک اجرا در برنامههای رادیویی را دارم، اگر هفتهای یک بار، یک برنامه آقای سیفی در رادیو به من برنامه بدهد، حداقل شبها راحتتر خوابم میبرد چراکه شبها خواب رادیو میبینم.
برنامهای جهت اجرای ماه رمضان سال ۹۶ دارید؟
نه! ماه رمضان با اجرای آقای علیخانی درخشان است و اگر خدا بخواهد هر لحظه بدرخشند، واقعا دغدغه فکری جهت اجرای ماه رمضان ندارم و برنامه کاملی در شبکه سه وجود دارد که میتواند مخاطبان خود را جذب کند، ولی اجرای برنامه سحر ماه رمضان را دوست دارم که به من نمیدهند، تا زمانی که شبکه سه بودم، خیلی گفتم ولی نشد.
به عقیده شما شاخصه برنامههای سحر چیست؟
به عقیده من سحرها باید کلی انرژی بدهیم و در کنار همه برنامه با هیجانی بالا همه را از خواب بیدار کنیم، سحرها خوشحالی زیادی دارد و اینکه همه خواب هستند اتفاق خوبی نیست.
من فرزند صدا و سیما هستم
بعد از این ۶ سال اجرا در صدا و سیما، جایگاه خودتان را در شرکت کجا میبینید؟
من فرزند صدا و سیما هستم، جونم را میدهم ولی صدا و سیمام را نه، هر تعبیری میخواهند بکنند، ولی من فکر میکنم نخستین اصل جهت کار این است که هر فردی به شرکت خودش به شدت متعهد باشد، این تعهد جهت من فارغ از هر سیستم مدیریتی است و خودم را جدای از این اقلیم صدا و سیما نمیدانم.
و ولی یکی از شک و شبهههایی که هر لحظه جهت چهرههای مطرح هست، بحث تأهل و ازدواج و زندگی شخصی، قصد ازدواج ندارید؟
جواب بدم؟ (با خنده) خیلی شخصی است.
و در آخر و یادگاری شما جهت گروه تحریریه سایت جوان؟
مخلصیم! خیلی خوش گذشت و بزرگی میگوید: «فاصله دهنم با دستانم زیاد نیست، ولی نمیدانم که به چه دلیل هر چه میگویم نمیتوانم انجام بدهم.» انشاالله که حرفهایمان نزدیک عمل باشد، اگر هم نشد همدیگر را ببخشیم و دوست داشته باشیم.
گفتگو از محدثه نعمتی
انتهای پیام/
واژه های کلیدی: مدیران رسانه ملی | تلویزیون | تلویزیون | برنامه | مهمان | فرمول | زندگی | رادیو | برنامه
شوخی با اشخاص سیاسی از روی بداهه نیست ، من مدیر تلویزیون نیستم، مدیری و جوان شومن های تلویزیون هستند