واقعیت های جالب در مورد دیوار برلین

 «تردیدی نیست قرن بیستم، قرن رویدادهای بزرگ، اتفاقات عجیب، جنایت های هولناک و تصمیم گیری های خطاست. تقابل میان بلوک شرق و دنیای غرب، یکی از این رویدادهای عجیب قرن بیستم بود. تقابلی که تنها یکی از پیامدهای آن ساخت دیوار برلین بود. این دیوار جهت سال ها به عنوان مظهر جدایی بلوک شرق و غرب از یکدیگر بود. بدون شک دیوار برلین یکی از نمادهای جنگ سرد است و خون های بسیاری در پای آن فرو ریخت. این دیوار به سال ۱۹۸۹ میلادی فرو ریخت ولی واقعیت های جالبی در مورد ساخت و فرو ریختن این دیوار وجود دارد که خواندن آنها خالی از لطف نیست.

عبارات مهم : استفاده – دیوار
قریب به ۳۰ سال دیوار بتنی برلین به عنوان مظهری از پرده آهنین ایستاده بود و جلوی فرار کردن شهروندان را از شرق کمونیست برلین به سمت برلین غربی سرمایه داری می گرفت. هر چند در شب ۹ نوامبر ۱۹۸۹ میلادی مقامات رسمی آلمان شرقی به ناگهان درهای مرزی را گشودند و هزاران آلمانی روی دیوار شروع به خوش حالی کردند و البته با چکش و تیشه به جان دیوار افتادند. در مورد این دیوار قصه ها و حکایت شنیدنی فراوانی وجود دارد. حکایتی که روندی سی ساله را در کنار دیوار آهنین روایت می کند.

دیوار برلین به خاطر یک اشتباه فرو ریخت

در جریان کنفرانس خبری که در عصر روز ۹ نوامبر ۱۹۸۹ برگزار شد، «گونتر شبافسکی» از دفتر سیاسی آلمان شرقی بدون مقدمه اعلام کرد که محدودیت ها روی ویزای مسافرتی برچیده خواهد شد. هنگامی از او پرسش کردند که این سیاست تازه چه موقع اجرا می شود، او در پاسخ گفت: به سرعت و بدون هیچ تاخیری! ولی در حقیقت این سیاست قرار بود که روز بعد ابلاغ شود و همچنان نیازمند عبور از فرآیند طولانی صدور ویزا بود. پاسخ گیج کننده شبافسکی و گزارش غلط رسانه ها باعث شد تا هزاران نفر از شهروندان برلین شرقی به سمت دیوار بروند. در ایستگاه بازرسی خیابان «بُرن هولمر»، «هارالد جاگر» افسر مسئول با گروه زیادی از افراد مواجه شد. او در انتظار پاسخ از مقامات ارشد بود و تنها چیزی که می شنید توهین بود. از طرف دیگر او روز بعد منتظر دریافت آزمایش تشخیص سرطان خود نیز بود. هارالد که عصبی و درمانده بود مرز را با تشخیص خودش باز کرد و سایر ایستگاه ها نیز همین کار را کردند.

دیوار برلین ۱۵ سال بعد از جنگ سرد ساخته شد

بیش از ۲ میلیون نفر از شهروندان آلمان شرقی که بیشترشان کارگران و متخصصان حرفه ای بودند بین سال های ۱۹۴۹ و ۱۹۶۱ به آلمان غربی گریختند. اتحاد جماهیر شوروی درخواست های آلمان شرقی مبنی بر ساخت دیوار در سال ۱۹۵۳ را رد کرده بود ولی با رسیدن آمار فرارها به ۱۰۰۰ نفر در روز، در تابستان ۱۹۶۱ رهبر شوروی «نیکیتا خروشچف» آخر دستور ساخت را داد. ساکنان برلین در صبح ۱۳ اوت ۱۹۶۱ در حالی از خواب برخواستند که یک دیوار ساخته شده است از سیم خاردار بین شرق و غرب برلین فاصله انداخته بود. در روزهای بعد آلمان شرقی شروع به ایجاد مانع بتنی کرد.

دیوار برلین در حقیقت ۲ دیوار بود

۴۳ کیلومتر از دیواری که برلین را به شرق و غرب تقسیم کرده بود، شامل ۲ دیوار بتنی بود که بین آنها ۱۴۰ متر فاصله قرار داشت که به نام نوار فوت شناخته می شد. در این فاصله برجک های نگهبانی، سنگرها، سگ های نگهبان، نورافکن ها و مسلسل قرار داشت.

بیش از ۱۰۰ نفر در حین عبور از دیوار جان باختند

مرکز مطالعه تاریخ معاصر پوتسدام و مرکز اسناد و تاریخ دیوار برلین گزارش کرده اند که حداقل ۱۳۸ نفر بر اثر تیراندازی، حوادث تصادفی یا خودکشی بعد از عدم موفقیت در عبور از دیوار کشته شده است اند؛ اگر چه دیگر محققین اعداد بالاتری را عنوان می کنند. نخستین قربانی «ایدا زیکمن» بود که در ۲۲ اوت ۱۹۶۱ در پرش از پنجره آپارتمانش که در طبقه چهارم کنار دیوار برلین قرار داشت، کشته شد. آخرین قربانی جوانی بود که در مارس ۱۹۸۹ تلاش داشت با کمک یک بالن از دیوار عبور کند ولی بر اثر برخورد با خطوط انتقال برق کشته شد.

بیش از ۵۰۰۰ نفر از دیوار برلین عبور کردند

اولین فردی که از دیوار برلین فرار کرد افسر ۱۹ ساله آلمان شرقی سرجوخه «کنراد شومان» بود که از روی سیم خاردار یک متری عبور کرد. صحنه این فرار تاریخی با گرفتن یک تصویر جاودانه شد. همراه با زیاد کردن ارتفاع دیوار نقشه های فرار نیز ماهرانه تر می شدند. فراریان در محفظه های مخفی درون ماشین خود را پنهان می کردند و فرار از طریق تونل ومجراهای فاضلاب نیز مرسوم شده است بود. «برادران بتک» پیچیده ترین نقشه فرار را اجرا کردند. برادر بزرگ تر به نام «اینگو» با استفاده از یک تشک که روی رودخانه شناور شده است بود، در سال ۱۹۷۵ فرار کرد. ۸ سال بعد برادر بعدی به نام «هولگر» با استفاده از کمان، یک کابل فلزی را به ساختمانی در طرف دیگر دیوار پرتاب کرد و از روی کابل خود را به سمت دیگر دیوار رساند. در سال ۱۹۸۹ دو برادر دیگر با استفاده از یک هواپیمای خیلی سبک برادر کوچک ارزش به نام «ایگبرت» را نجات دادند.

راحت شدن خیال جان اف کندی زمانی که دیوار ساخته شد

در ژوئن ۱۹۶۱ «خروشچف» به «کندی» هشدار داد اگر نیروهای غربی برلین را ترک نکنند، غرب برلین را محاصره خواهند کرد. حرکتی ستیزه جویانه که می توانست به جنگ منجر شود. هنگامی کندی خبر ایجاد دیوار برلین به جای محاصره برلین را شنید به یکی از دستیارانش به طور محرمانه گفت: راه حل خوبی نیست ولی خیلی بهتر از شروع جنگ هست. این آخر بحران برلین هست. ما نترسیده ایم آنها هستند که ترسیده اند. ما قصد نداریم هیچ کاری بکنیم؛ به چه دلیل که هیچ را ه حل جایگزینی به جز جنگ وجود ندارد.

در ۲۶ ژوئن ۱۹۶۳ کندی در اجتماع برلینی ها در کنار دیوار با زبان آلمانی به آنها گفت که من یک برلینی هستم. او قصد داشت تا با اعلام این عنوان که او یک برلینی است اتحاد بین برلینی ها را به نمایش بگذارد. ولی بعضی از منتقدین می گویند او با اضافه کردن یک حرف اضافه در کنار لغت برلین به آلمانی گفته است که من یک دونات ژله ای هستم. البته زبان شناسان می گویند که کندی دچار یک اشتباه گرامری نشده هست؛ به چه دلیل که هنگامی گوینده جهت مخاطبان در مورد ملیت صحبت می کند وجود این حرف اضافه مهم هست. بعد جای هیچ ابهامی جهت شنونده باقی نمی ماند.

مردم در آلمان شرقی به دیوار می گفتند سنگر ضد فاشیستی

دولت آلمانی شرقی ادعا می کرد که منظور از ایجاد این دیوار نگه داشتن مردم خودش در برلین شرقی نبود بلکه مانعی در راه جاسوسان و عقاید آلمانی غربی هست. دو هفته بعد از صدور دستور ساخت دیوار، رهبر آلمانی شرقی «والتر اولبریخت» ادعا کرد: ما تمام رخنه ها در منزل خودمان را بستیم و سوراخ هایی را که دشمن های آلمان از طریق آن وارد می شدند را پر کردیم.

دروازه براندنبورگ زمانی بخشی از یک دیوار قرن هجدهمی بود

پادشاه پروس، فردریک ویلیام دوم بود که دستور ساخت دروازه پیروزی را داد. دروازه ای که در نقش پشت صحنه صحبت های مشهور کندی و ریگان ظاهر شد. هنگامی ساخت این دروازه در سال ۱۷۹۱ به آخر رسید، دروازه براندنبورگ دیواری که از دهه ۳۰ به دور شهر قرار داشت را به هم متصل کرد.

یک تکه از دیوار برلین در کازینوی لاس وگاس

دیوار برلین در تابستان ۱۹۹۰ به طور رسمی تخریب شد. بیش از ۴۰,۰۰۰ تکه از این دیوار جهت پروژه های ساخت و ساز درون خود آلمان دوباره مورد استفاده قرار داده شد ولی چند صد قطعه از این دیوار در سراسر دنیا پراکنده شدند از باغ واتیکان گرفته تا دیوار سرویس بهداشتی در کازینویی در لاس وگاس. چنین سرنوشتی جهت دیواری که بیش از سه دهه خانواده ها، دوستان و عزیزان را از یکدیگر جدا کرده بود، نشان می دهد فاصله گذاری هایی از این دست هرگز نمی تواند ثابت و پایدار باشد. دیوار برلین نمونه بارزی از شکست سیاست های جنگ طلبانه قرن بیستم است.»

دیوار برلین به خاطر یک اشتباه فرو ریخت!

گردآوری: گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: isna.ir

واژه های کلیدی: استفاده | دیوار | آلمان | خبر | بین الملل |