ایمپلنت به چه افرادی توصیه نمی شود؟

قبلا گفتیم که ایمپلنت گذاشتن محدودیت سنی ندارد ولی با محدودیت ها و منع هایی همراه هست؛ به عنوان نمونه افرادی که دچار بروکسیسم یا دندان قروچه و سایش شبانه دندان ها هستند، نباید ایمپلنت بگذارند؛ این افراد در صورتی که میل به استفاده از ایمپلنت دارند باید پیش از آن با مراجعه به روانپزشک جهت درمان اختلال بروکسیسم خود اقدام کنند و بعد از درمان آن به منظور دریافت ایمپلنت اقدام کنند.

سن و سال ندارد!

در هر سن و سالی که هستید، مهم نیست؛ فقط باید رشد استخوانی تان تمام شده است باشد؛ به این ترتیب هر فردی می تواند تا سن صد سالگی از ایمپلنت و خدماتی که دندانپزشکان در این زمینه ارائه می دهند، استفاده کند. در حقیقت به این علت که پوکی استخوان با زیاد کردن سن  در استخوان های فک کمتر صورت می گیرد، این امکان جهت افراد کهنسال نیز وجود دارد که از ایمپلنت استفاده کنند.

ایمپلنت دندان چه عوارضی دارد؟

عوارض احتمالی ایمپلنت

ایمپلنت دندان فایده های زیادی دارد که بااهمیت ترین آن اصلاح روند تغذیه و تکلم بیمار هست. بیماری که یک یا چند دندان را از دست داده معمولا با مسئله جویدن و بلع مواجه  است و در بعضی موارد در تکلم نیز

کاستی هایی را احساس می کند. دکتر سام جف  دندانپزشک می گوید: اگر پروسه ایمپلنت را در وقت درست و بعد از آخر یافتن رشد استخوان صورت و فک و در شرایط مطلوب و با تجهیزات مناسب انجام دهند عوارض بسیار اندک و ناچیزی خواهد داشت. با وجود این درد مختصر بعد از کاشت ایمپلنت، عفونت، خونریزی، آسیب عصبی یا سینوسی، تورم  و لق شدن مختصر دندان کنار ایمپلنت از جمله عوارضی است که با مواظبت و دقت و مراجعه به متخصص حاذق و کاربلد به ناچیزترین حد خود می رسد.

عمل قشنگی نیست!

شاید خیلی ها تصور کنند که ایمپلنت، یک درمان لوکس و نه چندان مهم هست، ولی با توجه به اینکه جویدن یکی از اساسی ترین نیازهای انسان را برطرف می کند، ایمپلنت دندانی هم یک شیوه درمانی است که به رفع این نیاز مهم کمک می کند. همچنین مستندات پزشکی حاکی از آن است که عدم وجود دندان سالم یا بی دندانی کامل در انسان می تواند موجب بروز بیماری ها و اختلالات شدید گوارشی مانند التهاب یا زخم معده شود که خود این اختلال در صورتی که ژنتیک و عوامل محیطی فرد نیز مستعد باشد یکی از پیش فاکتورهای مبتلا به سرطان معده در انسان هست؛ بنابراین ضرورت وجود دندان به لحاظ پزشکی نیز ثابت شده است و در کنار آن ضرورت های دیگری مانند حفظ شادابی و نشاط انسان نیز مطرح هست، لیکن از دست دادن دندان ها موجب مبتلا به پیری زودرس می شود و احتمال بروز چین و چروک را در صورت زیاد می کند؛ به این ترتیب فرد ممکن است به علت مبتلا به پیری زودرس دچار بحران های روحی-روانی شود؛ بنابراین بعد از اینکه دندانی را از دست دادیم، مهم است جهت جبران فقدان آن و حفظ سلامت خود اقدام به ایمپلنت کنیم.

کی دست به کار شویم؟

شاید فکر کنید بلافاصله بعد از کشیدن دندان می توانید ایمپلنت بگذارید؛ ولی این کار نیازمند معاینه و تایید دندانپزشک هست؛ در این موارد پزشک، دندان و لثه بیمار را معاینه می کند و مطمئن می شود که انتهای ریشه دندان یا لثه او مبتلا به عفونت نباشد؛ همچنین فرد به نواقص استخوانی ناشی از کیست یا عفونت مزمن مبتلا نباشد. در این صورت با بررسی های انجام شده است و اطمینان از این موارد، همان جلسه امکان ایمپلنت وجود دارد ولی در صورتی که فرد دچار عفونت باشد با تجویز دکتر آنتی بیوتیک دریافت می کند و ۲ تا ۳ هفته بعد از کشیدن دندان می تواند جهت دریافت ایمپلنت اقدام کند. این نوع ایمپلنت در گروه ایمپلنت های فوری قرار می گیرد.

داشتن دندان های مرتب، سفید و قشنگ می تواند لبخند شما را چندین برابر دلنشین تر کند و جذابیت بیشتری به صورت شما

قبل از عمل بدانید

اگر قصد دارید ایمپلنت دندانی بگذارید، بهتر است از بروشورها و کتابچه هایی که دکتر در اختیارتان قرار می دهد، مطالعه کنید و با آگاهی زیاد راجع به شیوه جراحی در روز عمل حاضر شوید. رعایت دستورات و توصیه های درمانی پزشک، مصرف آنتی بیوتیک قبل از کاشت ایمپلنت با تجویز دکتر و استفاده از دهان شویه های ضدباکتریال قبل و بعد از جراحی می تواند تاثیر زیادی در اصلاح روند جراحی و دوران نقاهت قبل از آن داشته باشد.

سن و سال ندارد!

در هر سن و سالی که هستید، مهم نیست؛ فقط باید رشد استخوانی تان تمام شده است باشد؛ به این ترتیب هر فردی می تواند تا سن صد سالگی از ایمپلنت و خدماتی که دندانپزشکان در این زمینه ارائه می دهند، استفاده کند. در حقیقت به این علت که پوکی استخوان با زیاد کردن سن  در استخوان های فک کمتر صورت می گیرد، این امکان جهت افراد کهنسال نیز وجود دارد که از ایمپلنت استفاده کنند. ولی در مورد نوجوانان نیز باید ملاحظاتی صورت گیرد. از آنجا که سن رشد استخوان صورت در دخترها تا سن ۱۸-۲۰ سالگی ادامه دارد باید صبر کرد تا رشد استخوان ها به طور کامل انجام شود و در پسرها که رشد استخوان فک در ۱۶-۱۷سالگی به آخر می رسد می توان جهت جای گذاری ایمپلنت بعد از این سن اقدام کرد.

عملی به نام «ایمپلنتولوژی»!

این جراحی در مطب هم قابل انجام است و به شرطی که دندانپزشک تجهیزات مورد نیاز را در مطب خود داشته باشد می تواند این جراحی را با یک بی حسی موضعی راحت انجام دهد.  دردی که فرد از این جراحی ممکن است احساس کند، اندک و کمتر از کشیدن یک دندان هست. با این وجود جهت ایمپلنت دندانی نیاز است که در استخوان فک حفره ای ایجاد شود تا از آن به عنوان محل کاشت ایمپلنت استفاده شود. ایمپلنت ها معمولا پیچی شکل هستند و داخل استخوان فک پیچ می شوند ولی در مواردی خاص که استخوان فک دارای عرض کمی است یا تحلیل شدید در ناحیه فک های بیمار دیده شود، دکتر از ایمپلنت های دیسکی یا تیغه ای استفاده می کند که البته این نوع ایمپلنت ها محدودیت هایی دارند و استحکامی که ایمپلنت های پیچی دارند را ندارند.

چند جلسه، چند ایمپلنت؟!

اگر قرار باشد بیمار تعداد زیادی ایمپلنت دریافت کند، بهتر است این روند در ۲ تا ۳ جلسه انجام شود؛ البته این عنوان کاملا بستگی به شرایط جسمی، سن و شرایط روحی  بیمار دارد. به عنوان نمونه اگر بیمار توانایی کافی داشته باشد یا جوان باشد می توان جهت ۲ فک او در ۲ مرحله کار ایمپلنت را انجام داد. در هر حال در صورت مساعد بودن شرایط جسمی و معنوی بیمار به علت مصرف آنتی بیوتیک ها، بی حسی و زمانی که جهت این کار صرف می شود، بهتر است دریافت ایمپلنت در یک جلسه انجام شود ولی قانونی در این زمینه وجود ندارد و این مسئله کاملا به شرایط بیمار و تصمیم دکتر مرتبط است.

هرگز فراموش نکنید

طول درمان بعد از انجام عمل ایمپلنتولوژی، ۲ هفته است که در این مدت فرد باید تمام دستورات دکتر را مو به مو اجرا کند تا روند درمانی اش سریع و بی دردسر طی شود. از جمله مواردی که بیمار باید رعایت کند ایت است که بعد از دریافت ایمپلنت تا ۱۴ روز از دهانشویه های آنتی باکتریال استفاده کند و محیط دهانش را با آن شست و شو دهد. از مصرف سیگار در این مدت بپرهیزد چراکه دود سیگار جهت افرادی که ایمپلنت دندانی جهت آنها انجام شده است مضر است.

ایمپلنت دندان چه عوارضی دارد؟

ترمیم ایمپلنت؟!

اگر بعد از معاینه تخصصی مشخص شود استخوان فک تحلیل رفته ولی علائم بافت نرم وجود نداشته باشد و ایمپلنت دچار لقی، عفونت و خروج چرک نباشد، بیمار تحت مواظبت قرار می گیرد و با دستورات و خدمات درمانی که دکتر ارائه می دهد، این مسئله قابل حل است ولی اگر استخوان فک با تحلیل روبه رو شده است باشد یا خروج چرک از موضع ایمپلنت مشاهده شود در این حالت، بافت لثه کنار زده می شود و آن قسمت هایی از ایمپلنت که استخوانش تحلیل رفته با کمک مواد استخوان ساز و استخوان خود بیمار ترمیم می شود. در این حالت بعد از ۴ ماه مجدد روکش دندان راه اندازی می شود و بیمار بعد از گذشتن دوران نقاهت می تواند به طور طبیعی از دندان هایش استفاده کند.

بعد از عمل باید انجام دهید!

فکر نکنید بعد از عمل، دیگر کارتان تمام شده است و کاری با دکتر ندارید! تازه بعد از دریافت ایمپلنت، کارتان شروع می شود و باید تصویر هایی از دندان خود را به دکتر ارائه کنید تا دکتر جهت بازسازی روکش نهایی دندان دست به کار شود. بعد از آن ۶ ماه بعد از بازسازی روکش دندان، باید به دکتر مراجعه کنید تا از سلامت و حسن انجام کار مطمئن شوید و این ملاقات را یک سال بعد هم باید تکرار کنید. به این ترتیب بعد از اتمام ایمپلنت و مراحل تکمیلی آن، باید در ۳ مرحله تصویر از ناحیه گردن ایمپلنت را به دکتر ارائه کنید. در این صورت دکتر شرایط ایمپلنت را بررسی می کند.

چند جلسه، چند ایمپلنت؟!

اگر قرار باشد بیمار تعداد زیادی ایمپلنت دریافت کند، بهتر است این روند در ۲ تا ۳ جلسه انجام شود؛ البته این عنوان کاملا بستگی به شرایط جسمی، سن و شرایط روحی  بیمار دارد. به عنوان نمونه اگر بیمار توانایی کافی داشته باشد یا جوان باشد می توان جهت ۲ فک او در ۲ مرحله کار ایمپلنت را انجام داد. در هر حال در صورت مساعد بودن شرایط جسمی و معنوی بیمار به علت مصرف آنتی بیوتیک ها، بی حسی و زمانی که جهت این کار صرف می شود، بهتر است دریافت ایمپلنت در یک جلسه انجام شود ولی قانونی در این زمینه وجود ندارد و این مسئله کاملا به شرایط بیمار و تصمیم دکتر مرتبط است.