به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛ گاهی که دلمان اندکی آرامش می‌خواهد به سراغ شعر می‌رویم و در این هنگام است که یا در اینترنت جستجو می‌کنیم یا کتابی را گزینش کرده و مطالعه می‌کنیم. چقدر شعرهایی که در اینترنت می‌خوانیم به همان شاعری متعلق است که در آخر شعر نام آن نوشته شده است هست. گاهی باید با دیده تردید به شعرهای انتشار شده است نگریست و در برابر نام صاحب آن علامت پرسش قرار داد. سال گذشته بود که شعری ضعیف در اینترنت به نام فاضل نظری انتشار شد و هنگامی آن را خواندم علامت تعجبی در برابر آن قرار دادم. این مسئله جهت شاعران دیگر هم پیش می‌آید و شاهد آن هستیم که شعرهایی ضعیف را به نام بزرگان انتشار می‌کنند.

انتشار شعرهای ضعیف به نام بزرگان آن هم جهت مردم امروز که اطللاعات خود را از طریق اینترنت کسب می‌کنند مضر خواهد بود و در نهایت به نفع ادبیات تمام نمی‌شود. این کار در ادبیات ما سابقه دارد و شاهد این هستیم که در گذشته آثاری ضعیف به نام خیام انتشار می‌شد. آن‌ها جهت به دست آوردن نام و آوازه‌ای و دیده شدن شعرشان این کار را انجام می‌دادند.

حالا تنها اینترنت نیست که شعری ضعیف را به نام شاعری بلندپایه انتشار می‌کند بلکه کتاب‌های آموزشی هم این کار را انجام می‌دهند. انتشارات گاج شعری ضعیف را به نام قیصر امین‌پور در کتاب خود انتشار کرده هست. گویا مولف این کتاب جهت یافتن شعر سراغ اینترنت رفته و از این مرجع استفاده کرده هست. بارها و بارها اساتید رشته زبان و ادبیات فارسی اینترنت را مرجع مطمئنی جهت پایان‌نامه‌های این رشته ندانستند و گفتند اینترنت مرجع درستی جهت این رشته نیست. آن وقت مولفین کتاب‌های درسی سراغ اینترنت می‌روند و از آن استفاده می‌کنند. گویا اساتید زبان و ادبیات فارسی از انتشار شعر ضعیف به نام شاعری بلند پایه در این فضا آگاه بودند.

انتشار شعری ضعیف به نام شاعری بلند آوازه این بار در کتاب

یک سوی انتشار شعری ضعیف به نام قیصر امین‌پور در کتاب کمک آموزشی گاج به مولف برمی‌گردد. این فرد تسلطی در زمینه ادبیات فارسی نداشته و بدون تسلط کافی دست به قلم برده هست. سوی دیگر آن به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اداره کتاب آن بازمی‌گردد که بدون آگاهی از درستی مطلب مجوز انتشار کتاب را داده هست. انتشار این مطلب در کتاب کمک درسی به معنای دادن اطلاعات نادرست به دانش‌آموز هست. این مطلب در ذهن وی جایگیر می‌شود و می‌آموزد هر شعر ضعیفی را تنها به علت وجود یک مصراعی از قیصر امین‌پور یا هر شاعر بلند‌آوازه دیگر، به این شاعران نسبت دهد.

مولفان کتاب‌های کمک درسی باید نسبت به مطلبی که در کتاب خود می‌نویسند حساس باشند و هیچ مطلبی را بدون مطالعه در مرجع در کتاب خود انتشار نکنند. اگر همین مولف کتاب کمک آموزشی گاج یک بار کتاب قیصر امین‌پور را خوانده بود و جهت آوردن مثال یک بار به یکی از مجموعه‌های شعر او مراجعه می‌کرد، چنین اتفاقی رخ نمی‌داد. در صورتی که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا ناشر کتاب حساسیت و تیزبینی بیشتری داشتند و همان گونه که روی تک تک کلمات کتاب حساسیت دارند روی سندیت مطالب گفته شده است در آن هم توجه می‌کردند شاهد چنین اتفاقی نبودیم.

در آخر باید گفت؛ مولفان کتاب‌های کمک درسی از اینترنت به عنوان مرجع در رشته زبان و ادبیات فارسی استفاده نکنند حتی شعرهایی را که به نام شاعری در این فضا انتشار می‌شود در کتاب‌های خود جهت مثال نیاورند. چه بسا شعری را منتسب به شاعری به اشتباه در این فضا انتشار کنند.

حالا تنها اینترنت نیست که شعری ضعیف را به نام شاعری بلند پایه انتشار می‌کند بلکه کتاب‌های آموزشی هم این کار را انجام می‌دهند.

انتهای پیام/

برخی شعرهای منتسب به شعرا در اینترنت سندیت ندارند

واژه های کلیدی: انتشار کتاب | اینترنت | استفاده | آموزشی | فرهنگ | فارسی | انتشار | اسلامی