با فرا رسیدن فصل تابستان کودکان اوقات فراغت زیادی پیدا می‌کنند و در این مدت مایل‌اند به‌گونه‌ای خود را سرگرم کنند. یکی از کارهایی که اغلب کودکان از آن

با فرا رسیدن فصل تابستان کودکان اوقات فراغت زیادی پیدا می کنند و در این مدت مایل اند به گونه ای خود را سرگرم کنند. یکی از کارهایی که اغلب کودکان از آن لذت می برند ورزش کردن، به خصوص شناست ولی با توجه به اینکه در این فصل هوا به شدت گرم می شود، بیماری های مختلفی از جمله بیماری های پوستی نیز ایجاد خواهد شد. به همین علت باید نکات بهداشتی را رعایت کرد.

البته ناگفته نماند چندی پیش مرسوم شده است بود افرادی که زگیل تناسلی دارند ممکن است از طریق آب استخرها این بیماری را به دیگران هم انتقال کنند.

دکتر غلامحسین غفارپور، متخصص پوست و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران، در مورد اینکه چطور باید از سلامت خودمان و کودکمان هنگام شنا در این فصل مواظبت کنیم، توضیح می دهند.

بهتر است به نکات بهداشتی بسیار توجه کنید چون بیماری های متفاوت پوستی در این فصل و در این گونه مکان ها زیاد دیده می شود که از جمله آن می توان به انواع قارچ ها اشاره کرد بنابراین حفظ بهداشت و استفاده از وسایل شخصی، به خصوص دمپایی و حوله بسیار مهم است.

یکی از میکروب هایی که می تواند در آب رشد کند، «سودوموناس» هست. اگر یک کودک سالم به این میکروب آلوده شود، در صورتی که مسئله سیستم ایمنی نداشته باشد، بعد از شنا کردن متوجه جوش های پوستی پراکنده و آبدار مانند آبله مرغان روی پوستش خواهد شد. سودوموناس می تواند باعث عفونت گوش شود. به این صورت که میکروب روی گوش خارجی می نشیند و باعث خارش شدید و ترشحات چرکی در کانال و مجرای گوش می شود. این جوش ها را می توان به آسانی و با استفاده از درمان های موضعی یا خوراکی از بین برد و طول درمان آن فقط ۳-۲ روز است.

میکروب دیگری که از طریق آب و وسایل عمومی استخرها انتقال می شود، استافیلوکوک هست. این میکروب زیاد در اثر استفاده از دمپایی، حوله، شانه و دیگر وسایل یکسان میان افراد انتقال می شود و از طریق آب استخر باعث عفونت های پوستی و کورک خواهدشد. «ژیاردیا» نیز انگلی است که در کودکان بسیار مرسوم است و می تواند باعث اسهال مزمن شود. اگر کودکی مبتلا به این انگل باشد و بدون رعایت مسائل بهداشتی در آب شنا کند، می تواند به آسانی افراد دیگر را مبتلا کند.

آلودگی قارچی در استخرها مرسوم هست، حتی دمپایی ها و دیگر وسایل استخر نیز ممکن است آلوده به عفونت های قارچی باشند، بنابراین حتما باید در محیط های مرطوب و استخر ها دمپایی ها را ضدعفونی کرد و پابرهنه حرکت نکرد.

یکی از قارچ های پوستی در محیط استخر، «تینا ورسیکولر» است که به صورت ضایعات سفید، قهوه ای تیره و روشن و… روی پوست دیده می شود و باعث خارش خفیف تا شدید خواهدشد. ضایعات هنگام عرق کردن، افزایش می شوند. ضمنا قارچ هایی مانند کاندیدا می توانند باعث عفونت در کشاله ران و چین های پوستی شوند.

عفونت های ویروسی پوستی نیز در محیط استخر انتقال می شوند و برجسته، متعدد و خارش دار هستند. از دیگر بیماری های مرسوم ویروسی ناشی از آب استخرها، گروه «آدنوویروس» ها هستند که بااهمیت ترین و ساده ترین راه انتقال آنها، آب استخر است که به طور عمده باعث ورم ملتحمه چشم می شود. ویروس دیگری که در استخر قابل انتقال هست، ویروس تبخال است که باعث بروز ضایعات پوستی تاولی دردناک در سطح پوست کودک می شود. کودک باید قبل از ورود به آب استخر حتما دوش بگیرد. این عنوان در بسیاری از استخرها نادیده گرفته می شود، در حالی که دوش گرفتن می تواند از انتقال بسیاری از آلودگی ها داخل آب جلوگیری کند.

اگر کودکی بیماری خاصی از جمله بیماری های پوستی، تنفسی، چشمی یا اسهالی دارد، به هیچ وجه نباید وارد استخر شود.

اگر در حد استاندارد باشد، بله، البته حوضچه هایی هم در نزدیکی استخر ها وجود دارد که بهتر است افراد قبل از ورود به آب داخل آن شوند سپس وارد استخر شوند.

به این شکل نه چون زگیل تناسلی فقط از طریق تماس جنسی آن هم به شرطی که مداوم باشد یا حتی ارتباطات جنسی پرخطر ایجاد می شود و این ویروس از راه آب از فردی به فرد دیگر انتقال نمی شود.

زگیل تناسلی زائده های پوستی ای هستند که در کشاله ران، ناحیه تناسلی یا در اطراف مقعد ایجاد می شوند. این زائده های پوستی از لحاظ اندازه و شکل با هم متفاوت اند. بعضی از آنها شبیه لکه های صاف سفیدرنگ هستند و بعضی دیگر به شکل برآمدگی هایی شبیه خوشه های کوچک گل کلم ظاهر می شوند. در بعضی موارد زگیل تناسلی اصلا با چشم دیده نمی شود.

ویروس پاپیلومای انسانی و زگیل تناسلی از طریق تماس جنسی از شخص مبتلا به شخص سالم انتقال می شوند و جزو بیماری های مقاربتی هستند.

بیشتر افراد آلوده به HPV هیچ علائمی ندارند. اگر هم علائمی داشته باشند، ممکن است بسیار خفیف باشد و حتی خود فرد مبتلا نیز متوجه وجود این ویروس و علائم آن نشود. علائم ممکن است شامل درد، خارش و خونریزی باشد. در بعضی موارد ممکن است زگیل های تناسلی گسترش پیدا کنند، به گونه ای که با چشم دیده شوند.

بله، این واکسن را دخترها در سن ۹ تا ۱۱ سالگی می توانند تزریق کنند.

این واکسن به صورت ۳ دوز در مدت ۶ ماه در عضله بازو تزریق می شود؛ ابتدا دوز اول، سپس دوز دوم ۲ ماه بعد از نخستین دوز و دوز سوم ۶ ماه بعد از نخستین دوز.

بعد از تزریق واکسن، پیشگیری های بعدی نیز توصیه می شود لیکن با این واکسن فقط در برابر ۴ نوع از ۱۵ سروتیپ خطرناک ایمن می شویم، بنابراین احتمال مبتلا به انواع دیگر ویروس هنوز وجود دارد ولی با تزریق واکسن تا۸۰درصد می توانیم در برابر سروتیپ های ۱۶ و ۱۸ که مرسوم ترین و بااهمیت ترین هستند، ایمن شویم. ضمنا استفاده از این واکسن خطر مبتلا به سرطان دهانه رحم را در زن ها به شدت کم کردن می دهد.

استخرهای روباز به علت قرار گرفتن در معرض آفتاب و خاصیت ضدعفونی کنندگی نور خورشید گزینش مناسبی هستند، به شرط اینکه مراقب آفتاب سوختگی های ناشی از قرار گرفتن در معرض آفتاب هم باشید. پوست ظریف و حساس کودکان نباید زمانی طولانی در معرض نور مستقیم قرار گیرد.

توصیه می شود کودکان بیش از ۱۵ دقیقه در معرض آفتاب قرار نگیرند تا از خطرات آفتاب سوختگی درامان بمانند. توصیه مهم در مورد استخرهای روباز این است که ماه های تیر و مرداد و بین ساعت های ۱۰ صبح تا ۲ بعدازظهر به علت درجه حرارت زیاد جهت استفاده کودکان مناسب نیستند. از سوی دیگر، استخرهای سرپوشیده احتمال افزایش آسم را در کودکان مبتلا زیاد می کنند که علت آن نیز کلر موجود در این استخرهاست. بهتر است والدین هنگام استفاده کودکان مبتلا به آسم، از استخر دقت بیشتری داشته باشند.

یکی از مسائل مشاهده شده است در شناگران خشکی پوست هست، شبیه آنچه در فصل زمستان دیده می شود. به علاوه، این مسئله در شناگرانی که به مدت طولانی در استخرهای آب گرم شنا می کنند یا پوست خود را بعد از شنا با صابون معمولی می شویند، مضاعف خواهد شد. خشکی پوست به علت از دست دادن سبوم پوست ایجاد می شود، ولی در هر حال کوتاه کردن وقت حمام بعد از شنا و شستشو با صابون با پایه روغنی و آب ولرم دستورات راحت ای جهت پیشگیری از خشکی پوست هستند.

کاربرد روغن های سنگین مثل وازلین قبل از ورود به آب می تواند در حداقل کردن اتلاف آب از دست رفته پوست موثر باشد. همچنین استفاده از روغن حمام بلافاصله بعد از استحمام قبل از اینکه پوست خشک شود، بافایده هست. استفاده مکرر از مرطوب کننده ها در شکل لوسیون یا کرم اگر به صورت افراطی نباشد، موثر خواهد بود.

اگر در مکان های غیربهداشتی شنا کنند، این اتفاق ممکن است جهت آنها بیفتد. به عنوان نمونه انگل «منگنو آنسفالیست» که محل زندگی اش آب های آلوده هست، می تواند هنگام شنا کردن از راه بینی وارد شود و خود را به سیستم اعصاب مرکزی برساند. البته در استخرها که کنترل می شوند و بهداشت دارند ممکن است اتفاق نیفتد، ولی کودکان و جوانانی که در استخرهای غیربهداشتی مانند برکه ها شنا می کنند، احتمال دارد به این بیماری عصبی خطرناک مبتلا شوند.

«تریکومونیازیس» بیماری دیگر انگلی است که معمولا از طریق مقاربت انتقال می یابد، ولی بیماری هایی که از طریق آب استخرهای آلوده به اشخاص سالم انتقال می شوند باعث سوزش ادرار خواهند شد.

به هیچ وجه بعد از بیرون آمدن از آب، نیازی به تمیز کردن مجرای گوش نیست و هرگونه دستکاری، چه به وسیله گوش پاک کن و چه با هر وسیله دیگری مانند سنجاق سر ممنوع است و موجب ایجاد خراش هایی در گوش می شود که باعث عفونت گوش خواهد شد.

حتی هنگام شنا یا قبل ورود به آب نیازی به استفاده از گوشی و قالب های گوش یا پنبه های آغشته به وازلین هم نیست چون ساختار گوش به نحوی است که یک سد مطمئن در برابر نفوذ آب و مواد دیگر ایجاد می کند. البته اگر جراحی گوش داشته اید یا به عفونت های مزمن گوش دچار بوده اید باید با نظر دکتر و توصیه او شنا کردن را از سر بگیرید.

بعضی از استخرها از کلر و بعضی از ازون به عنوان ماده ضدعفونی کننده استفاده می کنند. کلر و ازون هر دو مواد ضدعفونی کننده ای هستند که بالذات سوزاننده هستند و ورود آنها به مجاری تنفسی باعث تحریک مخاط می شود و در درازمدت آسیب زشت است.

ازون و کلر هیچ یک حساسیت زا نیستند ولی به شدت محرک اند. البته این حالت در شرایطی است که آب آلوده باشد و جهت ضدعفونی کردن آن از میزان زیادی از این نوع گازها استفاده شود. عالی ترین توصیه این است که مسوولان استخرها میزان استانداردی از این مواد را استفاده کنند و شناگران هم قبل از ورود به آب دوش بگیرند و مو و بدنشان را با شامپو بشویند تا ضایعات ارگانیک ترشح شده است از بدن مثل عرق و سلول های مرده پوست و چربی و تمام ترکیبات بهداشتی و آرایشی روی پوست پاک شود. در صورتی که این مواد از روی پوست پاک نشوند، با کلر تصویر العمل نشان می دهند و کلرامین یا تریکلرامین ایجاد می کنند.

کلرامین عامل بوی تند کلر است که در استخرها به مشام می رسد و در کوتاه مدت باعث التهاب چشم، حلق و مخاط بینی می شود. کودکان را حتما قبل از ورود به آب باید به دستشویی برد.

کودکانی که توانایی کنترل ادرار ندارند، باید با پوشک های یکبار مصرف مخصوص شنا وارد آب شوند و اگر فردی به بیماری های گوارشی یا پوستی مبتلاست باید از ورود به آب خودداری کند. افراد باید حوله و دمپایی شخصی داشته باشند و حتما هنگامی اطراف استخر راه می روند، دمپایی پا کنند. جهت پاک کردن ترکیبات کلر از روی پوست هم باید حتما بعد از اتمام شنا دوش گرفت. عنوان مهم دیگر مربوط به سن کودکان هست. در کشور عزیزمان ایران در بعضی استخرها به کودکان از ۳ سالگی و در بعضی از ۴ سالگی مجوز شنا می دهند، در صورتی که این عنوان واقعا مهم نیست و در سراسر دنیا کودکان از سن پایین جهت آموزش شنا به استخر برده می شوند. توصیه مهم اینجاست که آب استخری که کودک را می برید، مواد ضدعفونی کننده به اندازه استاندارد داشته باشد و در عین حال بیش از ۴۵ دقیقه تا یک ساعت کودک را در آب نگه ندارید و به محض اتمام کار او را به فضایی با تهویه مطبوع انتقال دهید.

برای ضدعفونی کردن آب استخرها از چند ماده استفاده می شود که از آن جمله می توان به کلر، بروم و ازون اشاره کرد. در کشور ما بعضی استخرها با کلر و بعضی با ازون ضدعفونی می شوند. ازون گازی سنگین تر از هوا و به رنگ آبی است که از ۳ اتم اکسیژن درست شده است و جهت تهیه آن به کپسول های خاصی نیاز هست. ازون در مقایسه با کلر گران تمام می شود ولی بی خطر هست. کلر کاربرد بالاتری دارد چون ارزان است و در عین کاربری ساده، قدرت ضدعفونی کنندگی بالایی دارد.

البته جهت موثر بودن باید PH آب خنثی و میزان مشخصی از کلر در آب وجود داشته باشد. در صورتی که PH آب متغیر باشد، کلر درست عمل نمی کند. هنگامی کلر به آب اضافه می شود چند محصول شیمیایی به وجود می آید؛ اسید هیپوکلرو یا کلر آزاد، یون هیپوکلرویت یا کلر پتانسیل و کلرامین یا کلر ترکیب شده است که در واقع تصویر العمل کلر با ازت یا آمونیاک هست. مقداری از کلری که به آب اضافه می شود با از بین بردن باکتری ها آب را ضدعفونی می کند و در عوض ترکیب کلرامین به وجود می آورد.

بقیه کلر موجود در آب، آن را به ماده ای ضدعفونی کننده تبدیل می کند. کلر آزاد این توانایی را دارد که با آمونیاک ترکیب شود و کلرامین ایجاد کند. عوارض ناشی از کلرامین بیش از کلر آزاد است و نباید میزان آن از ۶/۰ میلی گرم در لیتر بالاتر برود. جهت از بین بردن کلرامین آب معمولا به آن کلر آزاد اضافه می کنند.

به عبارتی، طی ۴ مرحله اول به آب کلر اضافه می کنند، بعد کلرامین ایجاد می شود. مجدد با اضافه کردن کلر و ایجاد شوک، کلرامین را از بین می برند و کلر آزاد اضافه می کنند. اگر این روند درست اجرا نشود، میزان کلرامین بالا می رود و آب آلوده فضای مناسبی جهت رشد باکتری هاست. زیاد بودن بوی کلر و التهاب و قرمزی چشم به علت بالا بودن میزان کلرامین و نشانه آلودگی آب است.

کلر باعث خشکی پوست و مو نیز می شود. به همین علت قبل از ورود به آب باید موها را بالای سر جمع کرد و با کلاه مناسبی آنها را پوشاند. حتی می توان قبل از ورود به استخر موها را با روغن چرب کرد تا یک لایه محافظ رویشان ایجاد شود، بعد آنها را داخل کلاه گذاشت. اگر مرتب به شنا می روید هم هفته ای یک بار باید از ماسک مو استفاده کنید. پوست هم به مواظبت نیاز دارد و در مواجهه با کلر خشک می شود بنابراین جهت شستشوی آن باید از شامپوهای خنثی استفاده کرد و مرتب آن را مرطوب نگه داشت.منبع : برترینها