وبسایت رسمی برنامه نود – تصمیمات جنجالی داوری در بسیاری از مسابقه های تاریخ فوتبال ایتالیا به نزاع انجامیده که در بسیاری از این موارد، خود داورها بیش از همه متضرر شده است اند. در تاریخ فوتبال ایتالیا، همواره نام داورهای بزرگی به چشم می خورد ولی وجود آن ها نیز جهت جلوگیری از جنجال ها کافی نیست. نگاهی خواهیم داشت به چند نمونه از جنجال های بزرگ داوری در تاریخ فوتبال ایتالیا

داور مشهور ایتالیایی در حال اخراج نرو روکو مربی میلان

خشم بنفش، تظاهرات سفید و فرار داور , داستان هایی از تاریخ فوتبال ایتالیا

شاهزاده داورها

کونچتو لو بلو معروف به «شاهزاده» را مشهورترین داور تاریخ فوتبال ایتالیا می دانند. او بین سال های ۱۹۵۴ تا ۱۹۷۴ توانست ۳۲۸ مسابقه سری آ را قضاوت کند. ظاهر خاص و شیک لو بلو به علاوه دلیری و شخصیت جالبی که داشت، از او یک داور متمایز ساخت. در کشوری که همواره گلایه های فراوانی از داوری جریان دارد، لو بلو هیچ گاه پا روی عدالت نگذاشت و هرگز به تیم های بزرگ امتیاز نداد. همان طور که قبلاً هم گفتیم، کلوب یوونتوس به فدراسیون فوتبال ایتالیا فشار آورد تا داوری بازی های خود را از چنگ لو بلو در بیاورد ولی شاهزاده داوری فوتبال ایتالیا هرگز برابر آمبرتو آنیلی مدیر وقت این کلوب کم نیاورد.

درگیری بین کونچتو لو بلو با جانی ریورا هافبک و نرو روکو مربی میلان در رسانه ها بسیار جنجال ساز شد. لو بلو در سال ۱۹۷۳ جهت چندمین بار، اقدام به اخراج روکو از زمین کرد. ریورا و روکو طی مصاحبه با رسانه ها، به انتقاد علنی و شدید الحن علیه لو بلو پرداخته و ناکامی میلان طی ۳ فصل پیاپی سری آ در دهه ۱۹۷۰ را به گردن این داور انداختند. جانی ریورا به علت مجادله لفظی با این داور، ۴ جلسه محروم شد.

لو بلو در داوری خود، حرکات منحصر به فردی داشت. او چه در داخل و چه در خارج از زمین یک سلبریتی بود و به عنوان نخستین داور ایتالیایی پا به دنیای سیاست گذاشت. لو بلو در سال ۱۹۷۲ در قالب حزب دموکرات مسیحی به پارلمان ایتالیا راه یافت و در سال ۱۹۸۶ نیز به مدت کوتاهی شهردار سیراکیوز در محل زادگاه خود یعنی سیسیل شد. طی دوره ۲۰ ساله داوری لو بلو، دو بازی بسیار برجسته تر از بقیه بود.

تصمیمات جنجالی داوری در بسیاری از مسابقه های تاریخ فوتبال ایتالیا به نزاع انجامیده که در بسیاری از این موارد، خود داورها بیش از همه متضرر شده است

کونچتو لو بلو (داور)

خشم بنفش ها

فیورنتینا در آخرهای دهه ۱۹۶۰ یک تیم قدرتمند و مدعی محسوب می شد. بنفش ها به عنوان مدافع عنوان قهرمانی وارد فصل ۷۰-۱۹۶۹ شدند و روند آمادگی خویش را با ۲۹ بازی بدون باخت، به رخ حریفان کشیدند. کالیاری نیز یکی از تیم های مدعی در آن فصل محسوب می شد و همگان منتظر تقابل فیورنتینا و کالیاری در ۱۲ اکتبر ۱۹۶۹ بودند. کالیاری در حضور انبوه هواداران فیورنتینا و به لطف پنالتی بحث انگیزی که به وسیله لو بلو اعلام شد، به پیروزی ۱-۰ دست یافت در حالی که این داور در دو صحنه مشکوک، از اعلام پنالتی به سود فیورنتینا امتناع ورزید. فیورنتینا در واپسین دقایق بازی نیز به گل رسید ولی لو بلو این گل را به علت آفساید، مردود اعلام نمود. او در دویست و شصت و یکمین قضاوت خویش در سری آ، آماریلدو یار برزیلی فلورانسی ها و یک بازیکن کالیاری را به علت درگیری با یکدیگر، از بازی اخراج کرد.

هواداران فیورنتینا که از اتفاقات بازی خشمگین بودند، در آخرهای مسابقه شروع به خواندن آوازهایی علیه داور کرده و شعار « Du-ce، Du-ce» را سر دادند. این شعار به دوران حاکمیت فاشیست ها مربوط می شود و منظور فلورانسی ها این بود که لو بلو یک داور دیکتاتور و فاشیست هست. پرتاب بطری ها به درون زمین و درگیری درون تونل باعث شد تا لو بلو چند ساعت در رختکن محبوس بماند. بعد از مدتی، داور و کمک هایش با ون پلیس اسکورت شده است ولی اتوبوس تیم کالیاری به وسیله هواداران حریف سنگ باران شد.

خشم بنفش، تظاهرات سفید و فرار داور , داستان هایی از تاریخ فوتبال ایتالیا

هجوم به درون زمین، فیورنتینا- کالیاری (۱۹۶۹)

جینو پالومبو خبرنگار مشهور ایتالیایی آن مسابقه را همچون شویی دانست که فقط یک ستاره (منظور لو بلو) داشت. البته پالومبو دلیری این داور را در جو وحشتناک فلورانس مورد ستایش قرار داد. فیورنتینا بعد از حوادث این بازی، تاوان سنگینی پرداخته و در بازی بعد با حساب ۵-۱ در زمین حریف شکست خورد و محکوم به برگزاری کلیه بازی های خانگی خود در زمین بی طرف تا آخر فصل شد. علی رغم همه این اتفاقات، هیچ چیز مانع دومین قهرمانی پیاپی فیورنتینا در سری آ نگردید تا ادعای طرف دارهای تئوری توطئه نقش بر آب شود، همان افرادی که اعتقاد داشتند بعضی دست های پشت پرده قصد ممانعت از دومین اسکودتوی متوالی بنفش ها را دارد.

لو بلو در همایش داوران که یک هفته بعد از آن اتفاقات در شهر فلورانس برگزار شد، با دو محافظ حضور یافت. در مسابقه بعدی که قضاوت آن بر عهده لو بلو بود، یکی از تماشاگرها در ویچنتزا به طور مداوم از پشت دروازه به این داور توهین می کرد ولی لو بلو، او را مورد شناسایی قرار داد و یک پلیس لباس شخصی این تماشاگر را بازداشت نمود. لو بلو در سال ۱۹۴۸ و حین قضاوت یک مسابقه در دسته پایین، مجبور به اختفاء در رختکن شد. او در سال ۱۹۵۷ با سنگ مورد حمله قرار گرفت. این داور مشهور در سال ۱۹۷۱ نیز بعد از اخراج دو مدافع تیم تورینو، تا خودروی خویش تحت تعقیب قرار داده شد ولی پلیس وی را نجات داد. بعضی از هواداران فوتبال، کاریزمای شخصیتی و شخصیت نافذ این داور را با دوره فاشیست شبیه سازی می کردند.

تصمیمات جنجالی داوری در بسیاری از مسابقه های تاریخ فوتبال ایتالیا به نزاع انجامیده که در بسیاری از این موارد، خود داورها بیش از همه متضرر شده است

کونچتو لو بلو در حال اخراج آلبرتو بیگون مهاجم میلان

تظاهرات سفید

خطرناک ترین ورزشگاه ها جهت داورهای ایتالیایی در دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، زمین تیم ناپولی بود. ناپلی ها ابتدا در ورزشگاه قدیمی وومرو و سپس در سن پائولو به میدان می رفتند. تماشاگرهای ناپولی طی سه فصل متفاوت در سال های ۱۹۵۵، ۱۹۵۶ و ۱۹۶۳ به زمین مسابقه حمله کردند. ناپولی در نوامبر ۱۹۵۵ میزبان بولونیا بود و تا ۱۵ دقیقه نهایی مسابقه با نتیجه ۳-۰ پیش افتاد ولی بولونیا یک بازگشت تاریخی را رقم و با پنالتی اعلام شده است در آخرین دقیقه به وسیله ماریو مائورلی داور بازی، توانست به تساوی ۳-۳ دست یابد. داور بلافاصله بعد از این ضربه پنالتی، سوت آخر مسابقه را به صدا در آورد و تماشاگرهای خشمگین ناپولی به درون زمین حمله کرده و به سوی داور دویدند. مائورلی نیز به سمت رختکن فرار و در رختکن حبس شد. سپس بازیکن های بولونیا در هتل محل اقامت خود تحت محاصره هواداران عصبانی ناپولی قرار گرفته و دکتر این تیم نیز ضرب و شتم شد. بعضی منابع گفتند که او با تکان دادن دستگاه نوشابه سازی روی دست خود در زمین بازی، تماشاگرها را تحریک کرده بود.

جریمه ناپولی چندان سنگین نبود و فقط ۲ جلسه محرومیت از بازی خانگی جهت این تیم در نظر گرفته شد. آچیله لائورو میلیونر عرصه کشتی سازی و ساختمان سازی که به طور هم وقت شهردار ناپل و مدیر افتخاری کلوب ناپولی بود، از هواداران خودی حمایت کرد. او همان نقشی را در تاریخ کلوب ناپولی ایفا کرد که سیلویو برلوسکونی بعداً در میلان داشت. لائورو حدود ۱۵ دقیقه سریعتر از ورزشگاه رفته بود و کلیه حوادث بازی را از نزدیک ندید ولی او نیز بر اساس فرهنگ حاکم بر فوتبال ایتالیا، از ابتدا به داورها تاخت.

خشم بنفش، تظاهرات سفید و فرار داور , داستان هایی از تاریخ فوتبال ایتالیا

ناپولی-بولونیا (۱۹۵۵)

فرار داور از لیوورنو

لیوورنو در سال ۱۹۶۷ نتیجه های خوبی را در سری ب گرفت تا هواداران خود را جهت بازگشت به سری آ بعد از دهه ۱۹۴۰ امیدوار سازد. لیوورنو در ماه نوامبر و طی یک بازی خانگی به مصاف مونتزا رفت. ابتدا آنتونیو اسباردلا از اعلام یک ضربه پنالتی به سود لیوورنو امتناع ورزید و هنگامی که مونتزا ۲-۱ عقب افتاد، یک ضربه آزاد را به تیم میهمان داد. یاران مونتزا این ضربه آزاد را به سوی دروازه شلیک کردند که توپ به دیواره دفاعی خورد ولی داور رأی به تکرار ضربه داد. از قضا، ضربه تکراری درون دروازه لیوورنو قرار گرفت. مربی مونتزا به سوی تماشاگرهای حریف رفته و واکنش‌ تحریک آمیزی را انجام داد که به «ژست با چتر» معروف هست. این ژست در فرهنگ ایتالیایی به معنای پیروزی می باشد.

سپس یکی از هواداران لیوورنو از فنس عبور کرده و داور را کتک زد ولی داور نیز با او درگیر شده است و بلافاصله سایر تماشاگرها به درون زمین حمله بردند. دروازبان اول و ذخیره مونتزا به همراه مربی این تیم مورد ضرب و شتم قرار گرفته و صحنه ای مشابه فیلم های وسترن درون زمین فوتبال پدید آمد. هنگامی که خبر توهین گزارشگر تلویزیونی به هواداران لیوورنو پخش شد، کنترل اوضاع به کلی از دست رفته و این تماشاگرهای عصبانی اقدام به آتش زدن ماشین ون رادیو و هجوم به سوی عوامل رادیو و تلویزیون حاضر در محل کردند.

تماشاگرها به رختکن نیز حمله برده تا داور و کمک های او را کتک بزنند. داورها به رختکن بازیکن های مونتزا فرار کرده و در آن جا به مدیر پلیس و شهردار شهر لیوورنو پیوستند. آخر بعد از ختم ماجرا و در ساعت ۸٫۱۵ شب، داور بدون چمدان از ایستگاه قطار لیوورنو گریخت. روزنامه La Gazzetta dello Sport نوشت که داور حین گریز، گزارش اتفاقات مسابقه را جهت فدراسیون به رشته تحریر در آورده و به قدری جهت رفتن به رم عجله داشت که به علت سرعت زیاد، به وسیله پلیس جریمه شد!

لیوورنو- مونتزا (۱۹۶۷)

۴۰۰۰ تن از هواداران لیوورنو در فردای آن رویداد، میدان مهم شهر را بستند لیکن دربی حساس با تیم پیزا نزدیک بود و آن ها بیم تکرار آن اتفاقات را داشتند. حدود ۵۰۰۰ هوادار لیوورنو به پیزا سفر کردند ولی خوشبختانه آن مسابقه بدون هیچ اتفاق ای به آخر رسید. حکم کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ایتالیا بعد از این مسابقه صادر و به موجب آن، تیم لیوورنو از ۶ بازی خانگی محروم گردید ولی هیچ کدام از هواداران این تیم بابت آن آشوب ها، دستگیر نشدند.

حتماً به خاطر می آورید که پائولو دی کانیو در سال ۱۹۹۸ در مسابقه های لیگ برتر انگلیس، پل آلکاک داور بازی را هُل داد و به مدت طولانی محروم شد. واکنش‌ خشن بازیکن ها با داورها در فوتبال ایتالیا سابقه زیادی دارد. در یکی از مسابقه های جام حذفی در فصل ۴۳-۱۹۴۲، آمدئو آمادیی بازیکن محبوب رم با مشت به شکم کمک داور کوبید و مادام العمر محروم شد هر چند که بعد از مدتی مورد بخشش قرار گرفت. ایوانو بلاسون به علت برخورد با داور در سال ۱۹۴۶ به مدت ۶ ماه محروم شد. روبرتو بونینسنیا نیز در دسامبر ۱۹۶۷ به علت مشت زدن به داور، با محرومیت از ۹ مسابقه مواجه گردید. پاسکواله برونو بازیکن تورینو در نوامبر ۱۹۹۱ در دربی تورین و بعد از دریافت کارت قرمز طی نیمه اول بازی، به سوی داور حمله کرد ولی هم تیمی هایش مانع شده است و برنو از زمین بیرون رفت. کمیته انضباطی محرومیت ۵ جلسه ای را جهت این بازیکن در نظر گرفت و بعداً بعضی از تماشاگرها به علت این حرکت، به برونو لقب «حیوان» دادند.

حمله پاسکواله برونو به داور در دربی تورین (۱۹۹۱)

کالچو، داستان فوتبال ایتالیا ادامه دارد…

۴۴۶۴

واژه های کلیدی: هواداران | کالیاری | ایتالیا | مسابقه | فوتبال | بازیکن | ایتالیا | میلان | تاریخ | ناپولی | تاریخی

خشم بنفش، تظاهرات سفید و فرار داور , داستان هایی از تاریخ فوتبال ایتالیا