ورزشکاران باید مراقب بعضی بیماری ها که با شروع فصل گرما مرسوم می شود ، باشند و جهت پیشگیری از آن‌ها اقدام کنند.

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی گروه تحریریه سایت جوان فصل تابستان شروع شده است است و با شروع گرما بعضی بیماری‌ها شیوع بیشتری پیدا کرده وحتی همه‌گیر می‌شوند لیکن حرارت و رطوبت دو عامل مهم در رشد و تکثیر بسیاری از باکتری‌ها، ویروس‌ها و بیماری‌های انگلی‌اند.

از جمله بیماری‌هایی که در فصل تابستان مرسوم است و در خانواده‌هایی که مسائل بهداشتی را رعایت نمی‌کنند حداقل یک مورد از این بیماری مشاهده می‌شود . اسهال و استفراغ، مسمویت‌های غذایی، بیماری‌های باکتریایی و انگلی، گرما زدگی وحتی سرطان پوست، بیماری‌های عفونی از جمله این بیماری ها هستند.

ورزشکاران نیز از این قاعده مستثنی نیستند و جهت جلوگیری از مبتلا به بیماری های این فصل باید اصولی را رعایت کنند که در این گزارش بیماری های مرسوم تابستان را معرفی و راه های پیشگیری از آن را بررسی می کنیم:

گرمازدگی در ورزشکاران و به‌ویژه در سطوح قهرمانی و حرفه‌ای شیوع بالایی دارد لیکن آنان مجبورند به تمرینات و برنامه‌های ورزشی خود حتی در روزهای داغ تابستان هم ادامه دهند. گرمای زیاد باعث اتساع عروق محیطی و ازدیاد ضربان قلب و تولید عرق فراوان می‌شود و اگر فرد در چنین وضعیتی به حالت ایستاده و بی‌حرکت بماند احتمال بروز سنکوپ وجود دارد و فعالیت عضلانی میانگین تا حدی می‌تواند از این حالت جلوگیری کند. در برابر گرما، از دست دادن مایعات از بدن حتی به ۴ لیتر در ساعت نیز می‌رسد و اگر این اوضاع ادامه داشته باشد وفعالیت بدنی شدید مثل دویدن یا کارهای عضلانی و حمل و نقل اجسام نیز به آن افزوده شود باعث بروز از دست دادن ناگهانی شعور و نارسایی مرکز حرارت در مغز و تب شدید و قطع تعریق می‌شود. این حالت‌ها در افرادی که بیماری‌های قلب وعروقی و چاقی نیز دارند شدت بیشتری دارد.

سردرد، سرگیجه، تهوع، حالت تیرگی شعور، تشنج، اختلال بینایی، اغما، گرم شدن پوست بیمار و نبض سریع . این حالت‌ها از علائم گرمازدگی است که در حین مسافرت‌ها در فصل تابستان در صورت گرمای شدید شهرها یا خیابان‌های بین دو شهر یا در ارتفاعات در اثر کوهنوردی و ورزش‌های گوناگون نیز رخ می‌دهد.

در درجه اول کم کردن سریع دمای بدن با انتقال فرد گرما زده به مکانی سایه و خنک، بیرون آوردن لباس‌ها و پاشیدن آب به تمام بدن و مالیدن الکل، در برابر باد قرار دادن یا باد زدن او . در نخستین فرصت، استفاده از وان آب سرد، کیسه یخ وحوله سرد مهم هست. جهت کنترل لرز و هذیان و تحمل مراحل درمانی باید به دکتر مراجعه کرد و همچنین راه تنفس بیمار نیز باید باز باشد و اکسیژن رسانی نیز کامل شود.

بسیاری از ورزشکاران در فصل تابستان به مسابقه های یا اردوهای داخلی و بین المللی اعزام می‌شوند در نتیجه باید از مسمومیت غذای مصرفی آگاهی کامل داشته باشند. این بیماری که در تابستان بسیار مرسوم است در اثر مصرف غذاهای فاسد و آلوده به انواع میکروب‌ها، در بین گروهی از افراد یک خانواده ویا در یک مجموعه افراد که در یک جشن، میهمانی یا اردو هستند بروز می‌کند.

مصرف غذاهای رستوران‌های بین شهری که در آنها اصول فریزر غذایی رعایت نمي‌شود و غذاهای پروتئینی از روزهای قبل در معرض گرما و مواد بیماری زا قرار گرفته ومستعد عفونت هست، یا حتی در منازل شخصی، که به علت قطع برق، اغذیه داخل یخچال فاسد شده است است و رعایت دقیق مصرف آنها صورت نمی‌گیرد، یا مصرف کنسرو فاسد و میوه‌هایی که بخشی از آنها فاسد و لهیده شده است و شیرینی‌هایی که چند روز از تهیه آنها گذشته هست، رخ می‌دهد که در این صورت عدم تحمل غذایی رخ می‌دهد و سموم معدنی مثل نیتریت سدیم وسموم آلی مانند قارچ‌ها و صدف‌های سمی وارد بدن مي‌شوند و همراه با سایر مواد سم‌زا مانند باکتری‌ها و ویروس‌ها ایجاد بیماری می‌کنند که در این میان سم بوتولیسم بسیار خطرناک و کشنده هست. بی‌اشتهایی، تهوع، استفراغ و اسهال وگاهی تب، دل درد، ضعف، و کسالت از علائم مسمومیت غذایی است.

ترمیم آب و الکترولیت‌های از دست رفته و در صورتی که شوک یا اختلال تنفسی رخ داده باشد، بايد در بخش اورژانس بیمارستان آنها را برطرف کرد و هنگامی که به تشخیص بوتولیسم مشکوک باشیم باید آنتی توکسین پلی والان بیماری نیز تزریق شود. تجویز آنتی بیوتیک ضرورتی ندارد مگر اینکه در کشت آزمایشگاهی مدفوع، میکروب‌ها مشخص شوند.

مصرف نکردن غذاهای پروتئینی، هیدرات کربنی، چربی‌های مشکوک، وحرارت دادن حداقل ۲۰ دقیقه‌اي غذاهای کنسروی و رعایت بهداشت در مورد غذاهای داخل یخچال و غذاهایی که در میهمانی‌ها به‌طور گروهی مصرف می‌شوند از راه های پیشگیری از بروز مسمومیت های غذایی است.

ورزشکارانی که اکثر قسمت های پوست بدنشان در حین ورزش، به طور مستقیم در برابر تابش نور شدید خورشید قرار داشته باشد باید مراقب بروز سرطان پوست باشند و علاوه بر استفاده از لباس مناسب، از کرم‌های ضد آفتاب هم استفاده كنند.

امروزه در پزشکی به اثبات رسیده است که عامل اساسی در بروز سرطان پوست، به طور حتم اشعه ماورای بنفش خورشید است.

البته جهت بروز سرطان پوست از نوع سرطان سلول‌های سنگفرشی و سلول‌های بازال باید این اشعه جهت سالیان متمادی بر بدن بتابد و اشعه به‌طور تجمعی در بدن ذخیره و سرطان‌زا شود که این حالت در افرادی که شغل آنها زیاد در فضای آزاد و برابر خورشید است و ساعات زیادی از روز را در این اوضاع قرار می‌گیرند از جمله ماهیگیران وکارگران مزارع و ساختمان‌های بلند یا افرادی که در ارتفاعات بالاتری زندگی می‌کنند زیاد است.

از طرفی سرطان پوست از نوع ملانوم بدخیم زیاد در افرادی رخ می‌دهد که جهت مدتی کوتاه، به طور مثال۲ هفته، جهت برنزه شدن به ساحل دریا می‌روند و به‌طور مستمر آفتاب می‌گیرند و ضایعات خال مانند سیاه یا قهوه‌ای تیره در پوست آنها ایجاد می‌شود که منجر به زخم شدن و خونریزی می‌گردد.

البته آفتاب معمولی روزانه، جهت عموم مردم جهت حدود نیم ساعت به خاص جهت افراد مؤنث بالای ۴۵ سال بافایده است لیکن خانم‌ها در طول دوران حاملگی مقداری از کلسیم استخوانشان به جنین انتقال مي‌شود و در سنین بالای ۴۵ سال، دچار علائم استئوپورز می‌شوند و گهگاه دردهای استخوانی و عضلانی و ضعف و خستگی در آنها بروز می‌کند.