• خرید کتاب از گوگل
  • چاپ کتاب PDF
  • خرید کتاب از آمازون
  • خرید کتاب زبان اصلی
  • دانلود کتاب خارجی
  • دانلود کتاب لاتین
  • خانه » خبری و خواندنی » توجه روحانیون به زندگی امام حسن(ع) جهت ارتباط بهتر با مردم ، آیا هر صلحی با دشمن نرمش قهرمانانه است؟

    توجه روحانیون به زندگی امام حسن(ع) جهت ارتباط بهتر با مردم ، آیا هر صلحی با دشمن نرمش قهرمانانه است؟

    زندگی امام حسن(ع) فراز و نشیب‌های فراوانی دارد که می‌تواند جهت شیعیان راهگشا باشد.

    توجه روحانیون به زندگی امام حسن(ع) جهت ارتباط بهتر با مردم ، آیا هر صلحی با دشمن نرمش قهرمانانه است؟

    به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترتگروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛ امام حسن(ع) فرزند ارشد امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س)، امام دوم شیعیان هست. ایشان در پانزدهم ماه مبارک رمضان سال سوم هجری متولد شدند. زندگی این امام همام سختى و آسانى های فراوانی دارد و به حق می توان گفت غربت ایشان در وقت بعد از صلح با معاویه به کمال خود رسید. جهت بررسی زیاد قسمت های مهم زندگی این امام بزرگوار با حجت الاسلام کاشانی به گفتگو نشسته ایم.

    عبارات مهم : ازدواج – زندگی

    به عنوان پرسش اول زمانی که امام علی(ع) بر مسند خلافت بودند، امام حسن (ع) از چه جایگاه در میان سرداران و نزدیکان امام علی داشتند؟
    امام حسن (ع) در همان ابتدا نیز به واسطه روایاتی که رسول خدا(ص) به مردم رسیده بود از محبوبیت خاصی در میان عوام و فواید برخوردار بودند. در روایت اهل سنت این مطلب وجود دارد که اگر عقل و عقلانیت به شکل یک انسان در بایید آن انسان امام حسن(ع) هست. زمانی که امام علی(ع) می خواست در یکی از جنگ ها مردم کوفه را با خود همراه کند، امام حسن (ع) را به این شهر فرستاد و ایشان با توجه به جایگاهی که نزد رسول خدا داشت و هم چنین بیان غرای ایشان باعث شد که ۱۰ هزار نفر به سپاه امام علی (ع) بپیوندند. این مطلب جایگاه امام حسن (ع) را نزد فواید جامعه نشان می دهد و یا زمانی که در جنگ ها کار به جاهای باریک کشیده می شد، حضور ایشان در بحبوحه میدان نبرد گشایش ایجاد می کرد.
    داستانی را مسعودی یکی از مورخین بزرگ نقل می کند که در یکی از جنگ ها در یک معبر راهبردی هزار تیرانداز دشمن آن مکان را تصرف کرده بودند و اگر آن تنگه فتح می شد، سپاهیان دشمن شکست می خوردند. در آن وقت چند بار محمد حنفیه که فرزند امام علی (ع) و بسیار دلیر بود به آن تنگه رفت و نتوانست آنجا را تصرف کند. امام علی (ع) که محمد حنفیه را در این امر ناکام دید، فرزند ارشدش امام حسن (ع) را جهت فتح آن تنگه فرستاد و ایشان بعد از مدتی آنجا را فتح کردند. در اینجا نقل شده است است که محمد حنفیه ناراحت و مغموم شد و امام علی (ع) به وی گفت: فرزندم از این اتفاق ناراحت نشو. حسن پسر فاطمه و فرزند رسول خداست و دلاوری و دلیری در وجود اوست. همه این اتفاقات باعث شد که محبوبیت امام حسن(ع) روز به روز در میان اصحاب افزوده شود.
    یکی از مهم ترین چالش ها پیش روی امام حسن(ع) در زندگی خود وجود زنی به نام جعده بود. به چه دلیل امام علی(ع) به منزل یکی از خوارج رفت و دختر اشعث را جهت فرزندش خواستگاری کرد؟
    این عنوان نیاز به بحث مفصل دارد. ازدواج های صدر اسلام به هیچ عنوان با ملاک های امروزی قابل فهم نیست. در ازدواج های آن روزها مباحث قبیله ای حائز اهمیت بود و جهت اینکه دو قبیله با هم رابطه داشته باشند، فرزندانشان با هم ازدواج می کردند. ازدواج امام حسن(ع) با جعده دختر اشعث ابن قیس نیز در همین جهت هست. در وقت امام علی(ع) اشعث فرد با نفوذی بود و نزدیک به ۲۰ هزار نیروی نظامی در اختیار داشت و جهت تعامل با او عالی ترین راه همین عنوان بود. البته بعدها اهل بیت(ع) با فرهنگ سازی در جوامع، موضوعاتی هم چون کفیت و اخلاق مداری در ازدواج را ترویج دادند بعد نباید نگاهمان به ازدواج ها در صدر اسلام را با ملاک های امروزی تطبیق دهیم.
    چرا در وقت خلافت امام حسن(ع) بسیاری از سرداران سپاه ایشان به سپاه دشمن پیوستند و امام بی یاور ماندند؟
    بعد از امام علی(ع) جهت خلافت هیچ فردی شایسته تر از امام حسن(ع) نبود در ضمن در وقت خلافت امام علی(ع) بسیاری ار نزدیکان ایشان شهید شده است بودند و این مطلب باعث شد تا عده کثیری از افراد سپاه اسلام به سمت امام حسن(ع) حرکت و با ایشان بیعت کنند. چه بسا خوارجی هم که با امام علی(ع) مسئله داشتند به جهت اینکه امام حسن نوه پیامبر بود با ایشان بعیت کردند و در ابتدای بعیت همه چیز به نفع امام حسن(ع) بود.
    در همان ابتدا حسن بن علی (ع) با اقداماتی هم چون زیاد کردن حقوق نظامیان و مجازات خائنان، کار حکومت را به خوبی در دست گرفت، ولی متأسفانه از آنجایی که معاویه در سال های خلافت امام علی (ع) مسلمانان را غارت کرده بود و ثروت بسیاری را اندوخته بود و هم چنین، افکار عمومی شامیان را به گونه ای عوض کردن داده بود که خود را حاکم بودن همتای دنیا اسلام معرفی کرده بود، در ادامه شرایط جهت امام حسن سخت شد. لشکریان حسن بن علی (ع) زمانی که مشاهده کردند معاویه سه برابر آنها نیروی نظامی دارد و در ازای تسلیم شدن آنها پول هنگفتی پرداخت می کند، به سمت معاویه شتافتند و لشکر امام حسن(ع) روز به روز کوچک و کوچکتر شد و خیانت فرماندهان امام و حتی نزدیک ترین یاران ایشان باعث شکاف های بسیار جدی در حکومت اسلامی گردید.
    آرام آرام امام حسن(ع) احساس کرد که حکومت اسلامی رو به فروپاشی است و هنگامی معاویه یکی از فرماندهان را با پول می خرید، بسیاری از نیروهای تحت امر آن سردار سپاه از لشکر امام حسن(ع) جدا می شدند و این عنوان بعد تبلیغاتی بسیار عجیبی در حکومت امام حسن(ع) ایجاد کرد.
    لطفا شرایط جامعه تحت فرمان امام حسن(ع) و به خصوص شهر کوفه را شرح دهید.
    شهر کوفه در آن وقت شهری بسیار پیچیده بود و زیاد افراد آن یا یمنی بودند و یا ایرانی. در وقت صدر اسلام اعراب یمنی با حجازی ها رقابتی بسیار شدید داشتند و در بسیاری از این مسابقه ها مشکلاتی به وجود می آمد که ضربه مهم آن را حکومت اسلامی مجبور می شد. همچون جنگ صفین و ماجرای حکمیت. بعد از امام علی(ع) نیز چند گروهی در شهر کوفه وجود داشت و زمانی که کوفیان و مخصوصا خوارج متوجه شدند که امام حسن(ع) می خواهد با معاویه صلح کند با ایشان درگیر شدند و حتی در چند مورد امام را مجروح کردند. به علت اینکه معاویه را دشمن شماره یک خود می دانستند و صلح با او جهت آنها باورنکردنی بود.
    یکی از گروه هایی که در شهر کوفه وجود داشت شیعان عراقی بودند. در واقع این افراد همان سنی هایی هستند که خلیفه سوم را قبول ندارند و امام علی (ع) را خلیفه سوم می دادند. بخش دیگری از شهر کوفه را اشراف و سرمایه داران آن روزها تشکیل می دادند که آنها نیز در شرایط صلح پشت امام را خالی کرده و به سمت معاویه شتافتند.
    به عنوان صلح اشاره کردید. لطفا راجع به این عنوان صحبت کنید.
    در مورد صلح امام حسن(ع) و نرمش قهرمانانه ایشان در برابر دشمن بعضی امروز برداشت اشتباه دارند. در مورد صلح ایشان باید گفت که این معاهده دو وجه دارد. وجه اول آن وجود امام حسن در برابر معاویه به عنوان دشمنی غارتگر و ظالم بود و وجه دیگر آن خودفروشانی هستند که با تنها گذاشتن امام و رفتن به سمت معاویه باعث شدند این صلح رقم بخورد. منظور نرمش قهرمانانه اگر صلح شخص امام حسن (ع) باشد این مطلب درست هست. ایشان جهت مصلحت مسلمانان و معدود شیعیان و جهت اینکه جان آنها در امان باشد با دشمن شماره یک اسلام صلح کرد و این قطعا نرمش قهرمانانه هست.
    باید این مطلب را در نظر داشته باشیم که شرایط امام حسن(ع) به عنوان یک حاکم دلسوز مردم خود بسیار سخت بود. امام در این مسئله بر تمایلات والای خود که رساندن اسلام به جایگاه مهم است پا گذاشتند و این حتما نرمشی است که در آن حفظ جان مسلمانان وجود دارد. ولی جهت کوفیان که امام خود را یاری نکردند، این صلح یک ننگ است و نمی شود این صلح را جهت آن افراد نرمش قهرمانانه دانست. آن کسی صلح را نرمش قهرمانانه می داند که از ابتدا همه وظایف خود را انجام داده باشد؛ نه مردمان کوفه که از همان ابتدا مغلوب زر و سیم معاویه شدند. در زمانه امروز نیز همین عنوان وجود دارد. صلح جهت افرادی نرمش قهرمانانه است که همه وظایف خود را به درستی انجام داده باشند. نه اینکه از ابتدا آنچه داریم را بفروشیم و سریعتر از اینکه دشمن به وظایف خود عمل کند ما همه چیز را یک طرفه انجام دهیم. این عمل جهت آنها نرمش قهرمانانه نیست.
    بعد از صلح امام حسن(ع) چه کردند؟
    امام حسن(ع) به مدینه بازگشتند. بالاترین اولویت ایشان در مدینه حفظ جان شیعیان و بنی هاشم و امام حسین (ع) و دریافت ماهانه مبلغی جهت فقرا از معاویه بود که در صلح نامه وجود داشت. در آن وقت شعیان آن حضرت در غربت عجیبی بودند و به شدت سر خورده شده است بودند. هم از این بابت که پسر رسول خدا منزل نشین شده است بود و هم اینکه حاکم ظالمی همچون معاویه بر مسند کار بود .اما باز هم در آن شرایط که امام بسیار منزوی شده است بودند، ایشان یک دید راهبردی داشتند که آن هم کمک به فقرا بود امام در آن شرایط نه وقت تبلیغ دین را داشتند و نه بر مسند حکومت بودند به همین علت رو به کرامت آوردند تا اینکه درب منزل اهل بیت(ع) بر روی شعیان بسته نشود و مردم جهت دریافت زر و سیم به منزل ایشان مراجعه کنند.
    هر چند ارتباط امام با مردم به پایین ترین سطح خود رسیده بود ولی لقب کریم اهل بیت (ع) نیز از همان وقت به امام حسن(ع) اطلاق شد. ایشان چند بار اموال خود را به مردم بخشیدند و تا آنجا که می توانستند اموال خود را در راه خدا بذر و بخشش کردند. معاویه از هر طرف راه را بر امام حسن(ع) بسته بود و تنها راه ارتباط ایشان در مدینه با مردم کمک به افراد بود.
    از زندگی این امام بزرگوار موضوعی را بگویید که در جامعه امروز ما نیز کاربرد داشته باشد.
    تمام زندگی امام حسن(ع) جهت شیعیان درس است.اما یکی از مباحث مهم که به درد ما روحانیون می خورد عنوان کریم بودن ایشان هست. در دو برهه، دو امام ما حرکتی مشابه انجام دادند که روحانیون امروز می توانند از آنها الگوبرداری کند یکی امام حسن(ع) و دیگری امام سجاد(ع) که هر دو در غربت کامل بودند. این دو امام هنگامی دیدند مردم در برابر دو قدرت ظالم قرار دارند و نمی شود کار تبلیغی کرد، آنقدر در میان مردم بذل و بخشش کردند تا مردم به سمت آنها آمدند و از اهل بیت پیامبر جدا نشدند. به نظر من روحانیون در این شرایط اگر می خواهند به شرایط حقیقی خود بازگردند باید هم چون امام حسن(ع) و امام سجاد(ع) به سمت مردم بروند و در میان مردم زندگی کنند.
    گفتگو از محمدرضا فلاحی
    انتهای پیام/

    واژه های کلیدی: ازدواج | زندگی | اسلام | معاویه | اسلامی | زندگی امام دوم شیعیان | خلافت | کوفه

    توجه روحانیون به زندگی امام حسن(ع) جهت ارتباط بهتر با مردم ، آیا هر صلحی با دشمن نرمش قهرمانانه است؟

    توجه روحانیون به زندگی امام حسن(ع) جهت ارتباط بهتر با مردم ، آیا هر صلحی با دشمن نرمش قهرمانانه است؟

    اشتراک گذاری مطلب

  • کتاب زبان اصلی J.R.R
  • کتاب های غدد و متابولیسم اورجینال
  • کتب نثر زبان اصلی
  • دانلود فایل های زبان اصلی متغیر مختلط
  • خرید کتاب فلسفه زبان اصلی
  • خرید کتاب زبان اصلی چشم پزشکی
  • هاردکپی کتاب های طب اورژانس
  • کتاب های ارتدکسی اورجینال
  • خرید کتاب های زبان اصلی طب داخلی
  • خرید کتاب زبان اصلی اینترنت
  • خرید کتاب های آموزش از آمازون
  • تمام حقوق مادی , معنوی , مطالب و طرح قالب برای این سایت محفوظ است - طراحی شده توسط پارس تمز
    ?>