وی افزود: توصیه سوم دنیای مجازی است که همه را به خود درگیر کرده هست. مردم احساس می کنند داده های فرهنگی، علمی و ادبی را از طریق دنیای مجازی می توانند دریافت کنند. این علت جدی تر است و تهدیدی جهت جامعه فرهنگی ما محسوب می شود. یکی از تاثیرات مخرب دنیای رسانه ها، قضاوت ها، مطالعات سطحی و در نهایت سواد و علم سطحی شده است هست. هم اکنون فوتبال حرفه ای می شود یا آشپزی را به صورت حرفه ای نشان می دهند ولی کتابخوانی ما حرفه ای نیست.

عبارات مهم : دنیای مجازی – برنامه ریزی

این شاعر با اشاره به این ضرب المثل که جهت خوراندن شربت تلخ باید دور قاشق را شیرین کرد و سپس به کودک داد؛ بیان کرد: متولیان ما در جامعه آیا این شیرینی را دور قاشق اضافه کردند؟! متاسفانه کتابخوان ها تشویق نمی شوند. کتاب خوان های ما از نظر مالی، اقتصادی و زندگی پردردسر و محروم هستند.

آبان ادامه داد: آموزش ما خدشه دار شده است هست. در زمانی هر کسی به آسانی نمی توانست مدعی شود که من دارای مدرک دکترا هستم . آموزش ما آنقدر خدشه دار شده است که به شوخی گرفته شده است هست. هر فردی با نوشتن هر مطلب سطحی و نازل خود را نویسنده و پژوهشگر می داند. ما متاسفانه یا از این ور بوم افتادیم یا از آن ور. آنقدرروی یک کتاب مانور می دهیم که مخاطب گمان می کند به غیر از اثر این فرد وجود ندارد.

وی با اشاره به ایجاد راهکارهایی در رادیو و تلویزیون جهت جلب عموم مردم و آشنایی آنها با کتاب بیان کرد: آنقدر به حافظ شاعر بزرگ گفتیم که بسیاری از شاعران دیگرما مورد توجه قرار نمی گیرند. ما شاعران دیگری داریم که حتی با حافظ برابری می کنند. یا اینقدر روی گلستان تبلیغ کردیم که شاید کتاب های دیگری که بالاتر از گلستان باشند، مورد توجه واقع نشد. تلویزیون ما باید کارشناسان، محققان و منتقدان علمی و ادبی را شناسایی کند و در کنار برنامه های آشپزی و ورزشی یک گروه ادبی ایجاد کنند. سال هاست طرحی به صدا و سیما دادم که برنامه ای مانند ۹۰ ورزشی جهت ادبیات ایجاد و در آن آثار ارزشمند و بافایده را از قرن دوم و سوم تا کنون معرفی کنند. به عنوان مثال بگویند ارزش تاریخ یمینی و قابوسنامه کم نیست یا اینکه افرادی مانند انوری شاعری ارزشمند هستند و یک جلسه دو ساعته داشته باشند.

وی افزود: کتاب های سفارشی ناشران دولتی به همراه کتاب هایی که از سوی عده ای به نیت کسب شهرت یا نیات دیگری چاپ می شود؛ به راستی معضلی نه تنها جهت کتابخانه ها بلکه جهت فرهنگ کتابخوانی هستند. ولی کتاب هایی که بسیار تخصصی هستند به طور قطع دارای ارزش بالایی هستند و حضور این کتاب ها در این کتابخانه ها نه تنها مشکلی ایجاد نمی کند؛ بلکه به عنوان یک اثر ارزشمند جهت پژوهشگران مورد نیاز و مهم و موجب زیاد کردن اعتبار کتابخانه هاست. ولی کتاب هایی که از هیچ نظر ارزشمند نیستند، مسائل متعددی را جهت اشخاصی که جهت مطالعه به کتابخانه ها می روند، پدید می آورد. این کتاب ها وقت گزینش مخاطب را اشغال می کند و به عبارتی کتاب های وقت گیر و جاگیری هستند که موجب اتلاف وقت کتابداران و اعضای کتابخانه ها می شود.

مدیر مسئول انتشارات نمایان شدن مهر با اشاره به دل زدگی مخاطب و بخصوص افرادی که در شروع راه کتابخوانی هستند، به عنوان خطر بزرگ کتاب های ضعیف در کتابخانه ها بیان کرد: با توجه به اینکه خرید کتاب های ضعیف معمولا هزینه های گزافی را به کتابخانه ها تحمیل می کند؛ حتی با وجود آنکه بخش اعظمی از این کتاب ها جنبه اهدایی دارد ولی این کتاب ها باید مراحل فهرست نویسی و دیگر کارها را پشت سر بگذراند تا در قفسه کتابخانه ها قرار گیرند. مسئله جا به خاص در کتابخانه های کوچک از دیگر نکاتی است که می توان از آن به عنوان معضلی که اینگونه کتاب ها ایجاد می کند، نام برد . لذا در این زمینه باید کتابداران جهت خرید کتاب نیازسنجی و نظرسنجی کنند. گاهی اوقات از یک کتاب نسخه های متعددی در یک کتابخانه وجود دارد که باید به اصطلاح کتابداران وجین شود و در اختیار کتابخانه قرار گیرد تا این کتاب ها در قفسه ها بی جهت معطل نمانند.

مهدی رضایی، نویسنده، هم با اشاره به وجود کتاب های ضعیف در تمام کشورها و اجتناب ناپذیر بودن آن اظهار داشت: کتاب های خوبی در کتابخانه وجود دارد که خاک می خورد. جهت هر کسی این آزمون و اشتباه وجود دارد. به هر حال نویسنده متوجه می شود که مانند اثر ضعیفش ننویسد و ناشر هم پی می برد، کتابی مانند اثر ضعیفش انتشار نکند. یکسری کتاب های تخصصی نیز وجود دارد که خوانده نمی شود. علت آن معرفی نکردن درست و قدرت نداشتن ناشر جهت پخش اثر هست. ۵ درصد نشر ما یک کار را می گیرد و خوب انتشار می کند؛ ۹۵ درصد دیگر هم اکنون بی هدف کارمی کنند و تخصصی نیستند.

وی افزود: ولی ما به کتاب های سطح پایین نیاز داریم تا مردم را به سمت کتابخوانی بکشانیم و بعد به آنها کتاب های تخصصی را معرفی کنیم. ما الان در اول راه ماندیم. زمانی هیچ کس به سینما نمی رفت؛ همین را امروز در حوزه کتاب می بینیم. در این زمینه باید برنامه ریزی شود. کتابخوانی به فرهنگسازی نیاز دارد. تنها مقوله ای که راجع به آن حرف زده می شود، ولی عمل نمی شود همین کتابخوانی هست.