بیماری میگرن چشمی

میگرن چشمی باعث از دست دادن بینایی برای مدت کمتر از یک ساعت در افراد می شود و این حالت معمولا با سردرد همراه است. بعضی تحقیقات نشان می دهد که در بسیاری از موارد، نشانه های میگرن چشمی به دلیل وجود مشکلات دیگر می باشد.

دکتر فیض، متخصص قرنیه و چشم پزشک در این باره اظهار داشت: «بیماری میگرن چشمی در اثر اختلالات مغز و اعصاب و سردردهای شدید ایجاد می‌شود که در صورت درمان نکردن به موقع آن این بیماری اثرات خود را در چشم نمایان می‌سازد.

در این نوع بیماری دید افراد در اثر میگرن کاهش پیدا می‌کند، به طوری که فرد محیط را همراه با جرقه‌های برقی می‌بیند.

در اثر بیماری میگرن چشمی افراد در بعضی از مواقع با تاری دید روبرو می‌شوند که در این حالت چشم تحت تاثیر سردرد شدید و اختلالات مغزی قرار می‌گیرد و چنین عکس العملی را از خود نشان می‌دهد.

بیماری میگرن چشمی هیچ ارتباط مستقیمی با اجزای چشم ندارد و این مساله بیشتر به خاطر اختلالات مغزی شیوع پیدا می‌کند.

در بعضی از مواقع در اثر بروز میگرن چشمی افراد به طور موقت ممکن است بینایی خود را از دست دهند.»

علائم میگرن چشمی

به عقیده ی محققان علائم میگرن چشمی در اغلب موارد موقتی بوده و خیلی شدید نیستند، اما «میگرن شبکیه ی چشم» می تواند باعث بروز دوره های موقت نابینایی کامل شود. این نوع میگرن فقط یک چشم را درگیر می کند. در صورت مشاهده ی چنین علائمی لازم است که حتما به پزشک مراجعه کنید.

سردرد در میگرن چشمی معمولا تا ۷۲ ساعت طول می کشد. فرد دچار سر درد از موارد زیر رنج می برد:

درد روی یک سمت سر تاثیر می گذارد.

احساس درد در فرد گاهی متوسط و گاهی بسیار شدید است.

هنگامی که فرد مشغول انجام فعالیت بدنی می باشد؛ درد شدید تر می شود.

علایم دیگر میگرن شبکیه عبارتند از:

حالت تهوع

استفراغ

حساسیت غیر معمول به نور یا صدا

علامت مهم و شاخص بیماری میگرن شبکیه، از دست دادن بینایی در یک چشم می باشد. میگرن مکرر موجب ایجاد مشکلات دید در نقاط کور در چشم فرد می شود.

علل میگرن چشمی

طبق نظر کارشناسان، عامل مشخصی جهت ایجاد میگرن شبکیه وجود ندارد؛ اما برخی از عواملی که ابتلا به این بیماری را تشدید می کنند عبارتند از:

گرفتگی در رگ های خونی شبکیه چشم(یک لایه ی ظریف در پشت چشم وجود دارد.)

تغییراتی که در سراسر سلول های عصبی شبکیه چشم ایجاد می شوند؛ و گسترش می یابند.

افرادی که به میگرن شبکیه مبتلا هستند؛ در معرض خطر از دست دادن بینایی اند. با گذشت زمان، هنوز مشخص نشده است که استفاده از داروهای ضد افسردگی و یا داروهای ضد تشنج می توانند در جلوگیری از ابتلای فرد به نابینایی دائمی موثر باشند یا خیر.

تشخیص میگرن چشمی

برای تشخیص میگرن چشمی، پزشک درباره ی علائم و نشانه های ایجاد شده در این بیماری در بدن شما، سوالاتی را از شما می پرسد. پزشک با پرسیدن این سوالات سعی دارد تا علائم این بیماری را از سایر بیماری های مشابه تمییز دهد و به تشخیص قطعی برسد. مواردی که ممکن است علائمی شبیه علائم بیماری میگرن شبکیه داشته باشند عبارتند از:

نابینایی یک طرفه: این کوری موقت به دلیل عدم رسیدن جریان خون به چشم صورت می گیرد. علائم این بیماری به علت انسداد در عروق چشم ایجاد می شوند. و در این حالت بینایی یک چشم به طور گذرا از دست می رود.

گرفتگی و اسپاسم در عروقی که وظیفه ی خون رسانی به شبکیه را دارند.

آرتریت سلول ژانت: این بیماری باعث التهاب عروق خونی می شود. این اتفاق می تواند منجر به مشکلات بینایی و کوری شود.

سایر مشکلات عروق خونی مرتبط با بیماری های خود ایمنی

سوء مصرف مواد مخدر

بیماری هایی که موجب لخته شدن غیر طبیعی خون می شوند. این بیماری ها عبارتند از: بیماری سلول داسی شکل و پلی سیتمی

در بیماری سلول داسی، گلبول های قرمز به این شکل در می آیند؛ و توانایی حمل اکسیژن را از دست می دهند.

درمان میگرن چشمی

دارو های زیادی جهت درمان و پیشگیری از ابتلا به بیماری میگرن چشمی مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال پزشکان به طور معمول داروهای زیر را جهت درمان این بیماری توصیه می کنند:

آسپیرین

داروهای مورد استفاده در درمان صرع، مانند والپوریک( والپروئکس سدیم ) یا توپیرامات

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند( آمی تریپتیلین ) و یا Pamelor( نورتریپتیلین )

مسدود کننده های بتا