۱٫ این کاخ در سال ۱۷۰۵ به عنوان یک “خانه شهری” برای دوک باکینگهام ساخته شد.

۲٫ این کاخ در ابتدا با عنوان “خانه باکینگهام” شناخته می شد اما بعد از اینکه پادشاه جورج سوم آن را برای همسرش ملکه شارلوت خریداری کرد بعدها به خانه ملکه معروف شد.

۳٫ طول لوله کشی این کاخ حدود ۳۲ کیلومتر(۲۰ مایل) است. همچنین جالب است بدانید طول سیم های برق استفاده شده برای این کاخ حدود ۱۶ کیلومتر(۱۰ مایل) است.

۴٫ این کاخ ۷۷۵ اتاق دارد که شامل ۱۹ اتاق دولتی، ۵۲ اتاق خواب برای خانواده سلطنتی و مهمانان،۱۸۸ اتاق خواب برای کارمندان و خدمه،۹۲ دفتر و ۷۸ حمام است.

۵٫ این کاخ از سال ۱۸۳۷ به عنوان اقامتگاه رسمی پادشاه انگلستان در لندن است.

۶٫ نوجوانی با نام “ادوارد جونز” که به جونز پسر نیز معروف بود بین سال های  ۱۸۳۸ تا سال ۱۸۴۱ سه بار توانست وارد این کاخ شود. ظاهرا علاقه شدید وی به ملکه وقت یعنی ملکه ویکتوریا دلیل این اقدام وی بود. داستان وی برای نخستین بار در سال ۲۰۱۱ توسط دکتر “جان بندسون” مدرس ارشد دانشگاه کاردیف؛ کسی که پنج سال در مورد زندگی این نوجوان تحقیق کرد بازگو شد.

۷٫ در نخستین بار هنگامیکه وی  تنها ۱۴ سال داشت در نزدیک خیابان سنت جیمز در حالی که تعدادی از وسایل شخصی ملکه را در زیر شلوارش پنهان کرده بود توسط پلیس انگلیس دستگیر شد.

۸٫ این کاخ دارای ۱۵۱۴ در و ۷۶۰ پنجره است. پنجره های این کاخ هر ۶ هفته یکبار توسط خدمه تمیز می شود که کاری سخت برای خدمه به حساب می آید.

۹٫ هنگامی که برای نخستین بار در سال ۱۸۵۶ سالن رقص این کاخ افتتاح شد این سالن به عنوان بزرگترین سالن در شهر لندن محسوب می شد.

۱۰٫ این کاخ محل دیدار هفتگی و همیشگی ملکه با نخست وزیر انگلیس است. همچنین ضیافت های بزرگ سالیانه با دعوت بیش از ۵۰ هزار تن  و به صرف ناهار در این کاخ انجام می شود.