اسب و سوارکارش نسبت به بقیه نقاط عکس برجسته به نظر می‌رسند. انگار اسب و سوارکار در حال خارج شدن از تصویر هستند.

ماسه‌های کویری نسبت به فردی که در تصویر است، برجسته‌تر به نظر می‌رسند.

کوه دماوند نسبت به زمینه پر ستاره آسمان برجسته‌تر به نظر می‌آید.

اسب نسبت به سوار کار برجسته تر به نظر می‌آید.

مرغ دریایی در خلیج فارس کاملا نزدیک‌تر به چشم می‌آید.

ماسه‌های چشم نواز کویر با بعدی متفاوت به چشم می‌آید.

قوس‌های ماه و دره‌های روی آن کاملا دارای برجستگی و فرورفتگی هستند.

ماسه‌های کویری در چند لایه برجسته نسبت به افق هستند.

اسب نسبت به اسب سوار و آسمان خودنمایی ویژه‌ای دارد.

ماسه‌های کویری طبقاتی به نظر می‌آیند.

ابرهای آسمان تهران به صورت طبقاتی در طول آسمان خودنمایی می‌کنند.

در این عکس از چند ضلعی‌های کویر مرنجاب، برجستگی‌ها با چشم انسان بازی می‌کنند.

سنگ‌های در حال فرود روی قله مهرچال نسبت به شخصی که در عکس است، برجسته‌تر به ‌نظر می‌آیند.

اسب و اسب سوار نسبت به بقیه عکس به شکل طبقه‌ای مجزا به نظر می‌رسند.

برف‌های معلق در هوا نسبت به شخصی که در عکس حضور دارد، برجسته‌تر است.

احساس برجسته بودن در چشم بیننده موج می‌زند. اسب معروف و سوارکار در عکس نزدیک‌تر به چشم می‌آیند.